Fréttablaðið - 03.12.2016, Page 78

Fréttablaðið - 03.12.2016, Page 78
þessum tíma nýlega tekið ákvörð- un um að selja það. Ása Dóra hafði rekið gistiheimilið með manni sínum, Magnúsi Kristjáni Björns- syni, sem lést í fyrrasumar þegar Jón Hákon BA-60 fórst úti fyrir Aðalvík á Hornströndum. „Það var mikið áfall fyrir mig, því það má segja að ég hafi ekki bara misst ástina mína og maka, heldur líka samstarfsmann, besta vin og fé- laga. Við hlógum stundum mikið yfir því hvað við værum létt- klikkuð, því við vorum samstíga í því sem okkur datt í hug að gera þrátt fyrir að flestum þætti það galið. Það gerðist margt gott og skemmtilegt á þeim tíma sem við áttum saman og eiginlega ótrúlegt að það hafi bara verið fjögur ár.“ Í kjölfarið á andláti Magnús- ar rifjuðust upp önnur áföll og at- burðir sem Ása Dóra hefur orðið fyrir í lífinu og aldrei unnið úr heldur bara haldið einhvern veginn áfram. Að þessu sinni fannst henni hún algjörlega buguð og var nán- ast búin að missa allan lífskraft. Ása Dóra fékk því mánaðardvöl í febrúar á Heilsustofnun NLFÍ í Hveragerði sem gerði henni nokk- uð gott. „Ég átti svo bókaðar tvær vikur í viðbót í Hveragerði sem ég ætlaði að taka í október. Ég afpant- aði dvölina og ákvað að ganga átta hundruð kílómetra í staðinn,“ segir hún og skellir upp úr. SKYNDIHUGDETTA FRAM- KVÆMD Ása Dóra tók vel í hugmynd Ein- ars um að ganga Jakobsveginn en hafði litla hugmynd um hvað málið snerist um og hélt að þetta væru kannski tvö til þrjú hund ruð kílómetrar sem gengnir væru á tveimur til þremur vikum. „Þegar ég fór að lesa mér til komst ég að því að þetta var heldur betur að- eins meira, eða um átta hundruð kílómetrar og mér leist fyrst ekk- ert á blikuna! Eftir smá spjall við Einar, ákvað ég að drífa mig og markmiðið var að ganga þangað til mig langaði ekki að ganga meira, hvort sem það yrðu tveir dagar eða tvö hundruð kílómetrar. Mér datt ekki í hug að ég myndi klára þetta en held samt að undir niðri hafi ég verið að vonast til þess, en ákveð- ið að slá þennan varnagla.“ Ferðin var að sögn Ásu Dóru lítið og seint skipulögð og eiginlega hægt að segja að hún hafi verið skyndihugdetta sem hún skellti sér í að framkvæma. Spurð hvort ferð- in hafi verið eins og hún hafi búist við segist hún eiginlega ekki alveg hafa vitað út í hvað hvað hún var að fara. „Ég hlakkaði til að fara út, breyta um umhverfi og fá að ein- beita mér að því sem ég þyrfti að gera til að komast áfram og að því leyti var ferðin eins og ég bjóst við. Mér fannst forréttindi að fá Ása Dóra var óvön göngum áður en hún lagði af stað. Henni tókst hins vegar að fara alla leið þrátt fyrir að hafa ekki mikla trú á því í upphafi. MYNDIR ÚR EINKASAFNI Margt var um manninn á sumum gisti- staðanna sem Ása Dóra gisti á. EXPLORE WITHOUT LIMITS ® ARCTIC TRUCKS ÍSLAND EHF. KLETTHÁLSI 3 110 REYKJAVÍK SÍMI: 540 4900 NETFANG: info@arctictrucks.is www.arctictrucks.com VÖNDUÐ JEPPADEKK FYRIR ÍSLENSKAR AÐSTÆÐUR VÖNDUÐ OG HLJÓÐLÁT DEKK UNDIR FLESTAR GERÐIR JEPPA OG JEPPLINGA. STÆRÐIR FRÁ 29-44 TOMMU. ÖLL ALMENN DEKKJAÞJÓNUSTA TÍMABÓKANIR Í SÍMA 540 4900 að lifa svona einföldu lífi þennan tíma sem það tók mig að ganga og kannski var það að einhverju leyti ástæðan fyrir því að ég hélt áfram, þarna var maður einhvern veginn verndaður frá því að takast á við „alvöru“ lífið,“ segir hún hugsi og bætir við: „Kannski hélt ég að ég fengi hugljómun og svör við öllum mínum spurningum á göngunni. Svörin eiga kannski eftir að koma til mín en ég held að ég sé ekki farin að sjá lengra inn í framtíð- ina en ég gerði áður en ég fór út. Ég hef þó þá trú að eitthvað gott og skemmtilegt komi til mín.“ KOM SJÁLFRI SÉR Á ÓVART Það kom Ásu Dóru virkilega á óvart í ferðinni hvað hún í raun er fær um að gera. „Ég gat gengið í um fjörutíu daga af þeim 45 sem ferðin tók mig, frá fimm kílómetr- um upp í hátt í fjörutíu kílómetra þá daga sem ég gekk. Sætt mig við kulda og rigningu, svita og hita í sólinni sem þó oftast var notaleg. Að búa um mig í svefnskála með fullt af öðru fólki í kojum, stund- um efri koju, oftast neðri samt. þola hrotur, alls konar lykt úti og inni, misgóð þrif á vistarverum og alls konar umhverfi á leiðinni, sturtur sem stundum eru fyrir bæði kynin, oftast enga aðstöðu til að geyma fötin sín án þess að þau blotni og ömurlegt handklæði. Vakna svo fyrir allar aldir þegar fólk byrjaði að pakka og drífa sig út og fara út að ganga, með stöð- uga verki í fótunum alla daga sem versnuðu bara eftir því sem lengra var gengið og voru verstir á nótt- unni. Þetta get ég allt og meira til! Ég á líka örugglega eftir að segja við sjálfa mig þegar ég tekst á við erfið verkefni hér eftir: „Ég gekk átta hundruð kílómetra, ég hlýt að geta þetta!““ lýsir Ása Dóra stolt í bragði. Ása Dóra segir að það sem erf- iðast hafi verið fyrir utan göng- una sjálfa var hve hún saknaði oft fjölskyldu og vina. Stundum hafi komið upp hjá henni efasemdir um hvað hún væri eiginlega að þvæl- ast þarna í staðinn fyrir að verja tímanum með þeim. „Ég missti til dæmis af brúðkaupi dóttur Magga sem mér fannst mjög erfitt og skírn hjá syni hans. Eftir á að hyggja er ég glöð yfir að ég kláraði gönguna og held að allir hafi sýnt því skilning.“ VINIR TIL FRAMTÍÐAR Hún nefnir að samskiptin við fólk- ið sem hún kynntist á leiðinni og vinskapurinn sem myndaðist á stuttum tíma hafi verið það eftir- minnilegasta við ferðina. „Fólk- ið sem ég kynntist á leiðinni frá ýmsum löndum er eitt það besta við ferðina. Ég gekk með þeim og hitti á gististöðunum, spjallaði, dansaði, hló og grét með þeim, öskraði og söng! Ég er örugglega búin að eignast nokkra góða vini til framtíðar,“ segir Ása Dóra sem var einmitt stödd í Madrid hjá fólki sem hún gekk með fyrstu dagana þegar viðtalið var tekið, en þau buðu henni að koma í heimsókn til sín áður en hún færi heim aftur. Auk þess lærði hún líka nokk- ur orð í spænsku, kynntist borgum og þorpum sem hún hefði tæplega heimsótt, sá vínakra og smakk- aði vínberin. „Mér finnst líka frá- bært hvað ég hef styrkst og feng- ið meira þrek og ekki er verra að þegar ég fann loksins vigt til að stíga á, sýndi hún um ellefu kíló- um minna en vigtin mín heima áður en ég lagði af stað,“ segir hún brosandi og bætir við að hún geti ekki hætt að hreyfa sig núna. „Ég hlakka virkilega til að ganga og jafnvel hlaupa – án bakpoka.“ DÝRMÆT UPPLIFUN Það allra dýrmætasta sem Ása Dóra upplifði á leiðinni var að hún náði að sleppa takinu á mannin- um sínum. „Ég sætti mig við að ég get ekki breytt því að hann er far- inn, þó að ég eigi eftir að syrgja hann alla tíð. Hágrátandi í helli- rigningu á toppi leiðarinnar yfir Pýreneafjöllin. Einhvern veginn fannst mér hann samt vera með mér alla leið, enda hefði þetta átt vel við hann. Ég sá hann oft fyrir mér og það var eins og hann hvetti mig áfram á erfiðu köflunum.“ Ása Dóra leyfði vinum og fjöl- skyldu að fylgjast með sér á sam- skiptamiðlum á leið sinni og segir hún það hafa hjálpað sér yfir erf- iðustu hjallana. „Það hjálpaði mér svo sannarlega og ég er ofboðs- lega þakklát öllum sem fylgdust með mér og hvöttu mig áfram. Og ég þakka líka Einari enn og aftur fyrir að benda mér á að ganga Jak- obsveginn. Ég kem úr þessari ferð með miklu meiri trú á sjálfa mig og vissu um hvað ég get.“ Kannski hélt ég að ég fengi hugljómun og svör við öllum mínum spurningum á göngunni. Svörin eiga kannski eftir að koma til mín en ég held að ég sé ekki farin að sjá lengra inn í framtíðina en ég gerði áður en ég fór út. Ása Dóra Finnbogadóttir 3 . D E S E M B E R 2 0 1 6 L A U G A R D A G U R12 F Ó L K ∙ K Y N N I N G A R B L A Ð ∙ X X X X X X X XF Ó L K ∙ K Y N I N G A R B L A Ð ∙ H E L G I N 0 3 -1 2 -2 0 1 6 0 4 :0 7 F B 1 2 0 s _ P 0 8 3 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 7 8 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 3 8 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 4 3 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 B 8 B -C B D C 1 B 8 B -C A A 0 1 B 8 B -C 9 6 4 1 B 8 B -C 8 2 8 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 5 B F B 1 2 0 s _ 2 _ 1 2 _ 2 0 1 6 C M Y K
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Fréttablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.