Orð og tunga - 01.06.2012, Blaðsíða 99

Umsagnir um bækur
89
þess og notkun nýyrða og aðkomuorða. Meðal annars kemur fram
að stjórnendur noti ensku heldur meira í starfi en undirmenn en lít-
ill eða enginn munur sé á enskunotkun í frítíma viðmælenda. Við-
mælendur telja að Islendingar eigi að tala íslensku sín á milli og eru
fremur neikvæðir gagnvart notkun ensku sem vinnustaðarmáls. Há-
skólakennsla mætti, að þeirra mati, fara fram á ensku þar sem slíkt er
nauðsynlegt. Almennt eru þeir jákvæðir gagnvart aukinni áherslu á
enskukennslu en lítill áhugi er fyrir því að skipta úr ensku yfir í ís-
lensku sem notendamál í tölvukerfum sem þeir nota. Margir viðmæl-
endanna líta á íslensku sem helsta sameiningartákn þjóðarinnar og
margir þeirra eru óánægðir með fjölda aðkomuorða í málinu. Þeir
eru eigi að síður fremur jákvæðir gagnvart aðlögun erlendra orða. Al-
mennt eru þeir mjög jákvæðir gagnvart nýyrðum en nota þau minna
en efni standa til. Ein helsta ástæðan er sú að nýyrðin koma of seint,
notendur eru orðnir vanir erlendu orðunum sem nýyrðin eiga að
leysa af hólmi.
- o -
Ritröðin sem hér var greint frá er mikið verk og einstakt í sinni röð.
Með henni er skráð merkileg vitneskja um áhrif enskrar tungu á nor-
ræn mál og finnsku, um stöðu þeirra áhrifa í upphafi 21. aldar og um
þróun þeirra um rúmrar hálfrar aldar skeið. Ekki verður hægt að fjal-
la um þetta efni á komandi árum, né almennt um áhrif heimsmálsins
á önnur mál, án þess að hafa niðurstöður Moderne importord i spráka i
Norden til hliðsjónar. Ég vil óska ritstjórum og höfundum til hamingju
með afraksturinn.
Veturliði G. Ósknrsson
Uppsalaháskóla
veturiidi.oskarsson@nordiska.uu.se