Dagblaðið Vísir - DV - 20.03.2015, Blaðsíða 46

Helgarblað 20.–23. mars 201546 Lífsstíll
Hefur ekki tölu á ástkonunum
n Horfir stöðugt aftur fyrir sig n Margfalt líf framhjáhaldarans afhjúpað
H
ann er tæplega fimmtugur,
myndarlegur maður með
þykkt skollitað hár og
skegg. Alveg mín týpa. Há-
vaxinn í grænum, veiði-
legum jakka og með góða skeggrót.
Hann hefur ótvíræðan sjarma,
er daðurslegur til augnanna frá
fyrstu mínútu okkar kynna. Reynd-
ar kynntumst við fyrst í rafheim-
um, því hann hafði samband við
mig á stefnumótavef og langaði til
að kynnast mér með kynlíf á skrif-
stofutíma í huga. Ég hafði ekki
áhuga, en fannst hann skemmtileg-
ur og kurteis og upp úr spjalli okkar
féllst hann á að veita mér viðtal um
margfalt líf raðframhjáhaldarans.
Við skulum kalla hann Guðmund.
Margfalt líf Guðmundar
Guðmundur býr í úthverfi í Reykja-
vík ásamt konu sinni til 24 ára og
fjórum börnum, þau eru reyndar
fimm, en það elsta flutti að heiman
í haust.
„Ég hef ekki tölu á því hversu
oft ég hef haldið framhjá. Í flest-
um tilvikum er um eitt skipti að
ræða, á djammi eða í vinnuferðum
í útlöndum, en það eru líka nokk-
ur lengri sambönd sem ég hef átt í.
Þetta krefst fáránlega mikillar orku,
því ég er mjög harður á því að það
komist aldrei neitt upp. Ef svona
kemst upp, eða ef fólk er svo vitlaust
að játa fyrir makanum í einhverju
samviskubitskasti, þá verður það
bara til að særa og eyðileggja. Það
gildir einu þó að þú ætlir að enda
sambandið. Ef endalokin eru kom-
in þá áttu bara að ganga frá þínum
málum og skilja, án þess að blanda
framhjáhaldi eða játningum í um-
ræðuna. Fólk sem gerir það lendir
í kvöl og rifrildum og svoleiðis get-
ur haft slæm áhrif á samskiptin það
sem eftir er – já, og bitnað á börnun-
um. Ég veit um allt of mörg þannig
dæmi.“
Mikil kynorka og þörf fyrir
viðurkenningu
Guðmundur vill ekki meina að
hann haldi framhjá vegna þess að
ást eða kynlíf vanti í hjónabandið.
„ Auðvitað er ég búinn að spá tals-
vert í þetta, því þetta er langvar-
andi munstur hjá mér og veldur
mér mikilli streitu oft og tíðum. Ég
held að þetta sé blanda af því að
hafa mikla kynorku og að þörf fyr-
ir viðurkenningu og staðfestingu
á því að ég sé girnilegur. Líka ein-
hver flóttatilhneiging. Þá getur ver-
ið mikil fróun í því að máta sig inn
í allt aðrar aðstæður – eins kon-
ar „live“ fantasíu. Ég held samt að
munstrið hafi gert mér kleift að
haldast í þessu hjónabandi. Ef ég
hefði neitað mér um þetta væri ég
löngu sprunginn og skilinn.“
Passað upp á smáatriði
Þú talar um streitu. Er þetta ekk-
ert farið að hafa slæm áhrif á heils-
una hjá þér? „Ég get ekki staðið í
þessu stöðugt. Þegar ég hef tekið
stíf framhjáhaldstímabil þá byrjar
þetta fljótlega að éta mig að innan.
Það er svo slítandi að þurfa alltaf
að vera að horfa yfir öxlina á sér,
passa upp á öll smáatriðin. Ég þarf
í fyrsta lagi að passa upp á öll sam-
skipti – spjalli á samfélagsmiðlum
eyði ég jafnóðum og auðvitað þurfa
öll lykilorð að vera algjörlega prí-
vat. Ég nota helst ekki sms, en sím-
töl stundum og passa þá að eyða
símtalasögu. Símanúmerin legg ég
helst á minnið í stað þess að vista
þau í símaskránni. Ef ég sit heima
við tölvuna á kvöldin er nokkuð ör-
uggt að ég er að spjalla við einhverj-
ar konur og þá passa ég mig alltaf
á að sitja upp við vegg, þar sem ör-
uggt er að enginn geti komið aftan
að mér og séð á skjáinn. Símtöl tek
ég aldrei heima, heldur passa að
gera það þegar ég er á ferðinni einn,
eða í vinnunni.“
Lyktin er hættuleg
Guðmundur hefur oft hitt ástkonur
sínar í hádegishléum eða þegar
hann þykist vinna fram eftir. Hann
segir það vera ákveðna kúnst að láta
ekki komast upp um sig vegna þess.
„Jú, biddu fyrir þér. Það er ekkert
grín þetta með konur og lykt. Þær
finna smæstu breytingu á lykt svo
að það er lykilatriði að vera ekki
að sturta sig upp úr ókunnugri
sápu á heimilum úti í bæ. Stund-
um hef ég farið í sund með krakk-
ana eftir svona heimsóknir, klór-
lyktin er mjög góður dulbúningur.
Þegar ég hef verið í lengri framhjá-
haldssamböndum hef ég líka verið
með sturtusápu sjálfur hjá hjákon-
unni, það hljómar svakalega út-
smogið en það kemur í veg fyrir alls
Framhjáhald á vinnustað
Eiginmanninn farið að gruna eitthvað
J
óhanna er 39 ára, gift, fjögurra
barna móðir, í Kópavogi. Hún
heitir ekki Jóhanna í alvörunni.
Hjónabandið hefur staðið í
áratug en sambandið aðeins leng-
ur. Hún stendur í ástarsambandi
við vinnufélaga sinn síðan um mitt
síðasta ár.
„Við hittumst daglega, svo að
það er stöðugt verið að hella olíu
á eldinn. Þó að við séum hvort í
sinni deildinni eru alltaf nokkur
skipti á hverjum degi sem við þurf-
um að sitja saman fundi eða hittu-
mst í matsalnum. Ég hugsa að ef við
værum ekki á sama vinnustað væri
þetta löngu búið – en svona rúllar
þetta einhvern veginn áfram þó að
ég hugsi í hverri viku um að enda
þetta.“
Þetta er ekki í fyrsta skipti sem
Jóhanna heldur framhjá. Hingað til
hafa samböndin þó verið stutt og
snúist um kynlíf og daður.
„Ég hef oft sofið hjá öðrum
mönnum, alltaf í vinnuferðum
erlendis. Í öllum tilfellum hef-
ur þetta gerst upp úr einhverjum
vandræðum heima fyrir. Lægðir í
sambandinu, rifrildi eða eitthvert
ósætti. Svona bregst ég við. Þetta er
einhver flótti held ég. Eftir á fæ ég
vanalega samviskubit og reyni að
taka mig á í sambandinu.“
Hvernig gengur að halda þessu
leyndu fyrir eiginmanninum?
„Það gengur. Hann grunar samt
eitthvað núna – enda er ég ekki al-
veg með hugann við heimilið. Hann
hefur spurt mig nokkrum sinnum
hvort ég sé að halda framhjá hon-
um en ég hef alltaf neitað. Ég vil ekki
særa hann og veit að hann yrði brjál-
aður og mundi aldrei fyrirgefa mér.
Ég vil heldur alls ekki missa það sem
við höfum og skil eiginlega ekki í
sjálfri mér að standa í þessu. Ég er að
stefna öllu dæminu í voða, en bara
ef hann kemst að þessu. Ef ég næ að
enda þetta og kjafta ekki frá ættum
við að geta haldið áfram okkar lífi án
þess að allt fari í uppnám.“ n
„Þegar ég hef tekið stíf fram-
hjáhaldstímabil þá byrjar
þetta fljótlega að éta mig að innan
Upp komast svik
Á þessari mynd virðist
vera búið að nappa fólk
í framhjáhaldi. Myndin
er úr safni. Mynd 123rf.coM
ragnheiður Eiríksdóttir
ragga@dv.is