Dagblaðið Vísir - DV - 31.03.2015, Blaðsíða 22

22 Fréttir
Þ
egar blaðamaður nær sam-
bandi við Michael er hann
staddur í Brisbane. „Halló
Ísland! Hvað er klukkan eig-
inlega hjá þér? Er ekki bara
mið nótt?“ spyr hann og hlær. Sú er
ekki raunin þótt það sé sannarlega
árla morguns á Íslandi og í Ástral-
íu er kvöldverðartími. Michael er í
fjármögnunarleiðangri í Ástralíu, en
er sjálfur búsettur í Hanoi í Víet nam
þar sem hann stýrir samtökunum.
„Stjórn Blue Dragon er hins vegar
hér í Ástralíu og ég kem hingað svona
einu sinni á ári,“ segir hann og bætir
því við að frítíminn sé lítill. „Ég ein-
beiti mér að samtökunum og þessu
starfi,“ segir hann.
Boltinn rúllaði
Michael vann sig sjálfur upp úr fátækt
í Ástralíu sem ungur maður.
„Foreldrar mínir voru frekar efna-
litlir þegar ég var að alast upp. Við
bjuggum á bóndabæ en um tíma
vorum við heimilislaus og bjuggum í
hjólhýsi.
Ég menntaði mig sem kennari
þegar ég varð eldri og ég sinnti
kennslu í Sydney.“ Það var á endanum
kennarastarfið sem rak hann af stað
til Víetnam. „Ég fór til Víetnam í frí og
mér leið mjög vel þar. Ég fór því aftur
þangað í frí og ákvað svo í kjölfarið að
flytjast þangað. Á þessum tíma hafði
ég enga hugmynd um að ég myndi
stofna góðgerðarsamtök. Ég hélt að ég
myndi kannski vinna sem kennari um
tíma og hefja nýtt líf,“ segir hann.
Þetta var í október 2002 og tveim-
ur mánuðum eftir komuna byrjaði
hann að kenna drengjum sem bjuggu
á götunni í Hanoi ensku. „Ég kynnt-
ist þessum drengjum, vandamálum
þeirra og lagði mig fram við að skilja
aðstæður þeirra,“ segir hann.
Ári síðar hafði nemendahópur-
inn stækkað og Michael fékk há-
skólanemanda, Pham Sy Chung, til
að aðstoða sig. Þeir kenndu drengj-
unum ensku, stærðfræði, hanníð-
ar og jóga nokkrum sinnum í viku og
stofnuðu saman fótboltalið fyrir þá.
Smám saman stækkaði hópurinn og
undir lok árs 2003 stofnuðu þeir sam-
tökin Blue Dragon. „Þetta varð eig-
inlega þannig að ég þurfti að velja á
milli þess hvort ég vildi vera kennari
eða hvort ég vildi einbeita mér að því
að aðstoða þessi börn,“ segir hann.
Valið var einfalt: „Ég ákvað að hjálpa
börnunum.“
Harður og hættulegur heimur
Samtökin hafa stækkað mikið frá
stofnun þeirra, verkefnin hafa þróast
en áherslan er alltaf sú sama; að að-
stoða börn við að afla sér menntunar
og koma undir sig fótunum á ný.
Flest börnin hafa gengið í gegnum
meiri erfiðleika og hrylling en hægt
er að ímynda sér, en Michael seg-
ir að ástandið hafi breyst mikið frá
því að hann lagði fyrst drög að sam-
tökunum. Til að byrja með voru það
einkum drengir sem nutu aðstoðar,
þeir unnu til dæmis við fægja skó. Nú
eru börnin af báðum kynjum. Flest
þeirra hafa verið seld í vinnuþrælkun
og kynlífsþrælkun og samtökin hafa
bjargað þeim frá þessum aðstæðum.
Mörg börnin koma frá litlum og ein-
angruðum þorpum í Víetnam og fjöl-
skyldur þeirra vita oft ekki hvert á að
leita ef börnunum hefur verið rænt
eða þau hafa strokið.
„Þetta var ekki svona harður heim-
ur og hættulegur þegar við vorum að
byrja,“ segir hann.
Mansal er algengt og viðvarandi
vandamál í Víetnam og eru börn
jafnt sem fullorðnir seldir inn og út úr
landinu. Blue Dragon-samtökin hafa
bjargað 410 mansalsfórnarlömbum á
barnsaldri í sérstökum björgunarað-
gerðum en í dag vinna þau með 1.500
börnum og unglingum sem leita eftir
aðstoð þeirra.
Ég fór ekki til Víetnam til að stofna góðgerðarfélag.
Ég vissi í raun ekkert hvað ég ætlaði að gera þar,“ segir
Michael Brosowski, sem fór til Víetnam árið 2002
til að kenna við háskólann í Hanoi. Örlögin gripu í
taumana skömmu eftir komuna því þar kynntist hann
drengjum sem bjuggu á götunni. Aðstæður drengj-
anna höfðu mikil áhrif á Michael sem stofnaði sam-
tökin Blue Dragon sem vinna að því að bjarga þessum
börnum. Michael ræddi við DV um starfið, björgunar-
leiðangrana til Kína og sagði sögur barnanna.
Páskablað 31. mars–7. apríl 2015
Þú slærð ekki lífinu
á frest endalaust
KVIKMYND EFTIR DAG KÁRA
KOMIN Í BÍÓ
„Óhætt er að
hvetja fólk til að
flykkjast í bíó“
- HS, MBL
“Hlý, ljúf og einlæg
…ég mæli með
ferð á Fúsa.”
- Ragna Gestsdóttir, DV
Ásta Sigrún Magnúsdóttir
astasigrun@dv.is
Sameinaðar Mikið er lagt upp úr því að börnin geti farið aftur heim. Það eru þó fjölmargar ástæð-
ur fyrir því hvers vegna það gengur ekki upp. Árangurinn hefur þó verið afar góður, segir Michael.
„Ég ákvað að
hjálpa börnunum“
Öryggi Michael segir að
það sé ótrúlegt að fylgjast
með börnunum ná fótfestu
aftur í lífinu. Myndir Úr einkaSafni