Skagfirðingabók - 01.01.2008, Blaðsíða 64

SKAGFIRÐINGABÓK
Horft til norðurs yfir svceðið þar sem kumlateigurinn fannst snemmsumars 2003. Kumlin
lágu í grunnum jarðvegi ofan á malarhceð nyrst í landareign Keldudalsbcenda. Hluti
hólsins var horfinn vegna framkvcemdanna og búið var að skafa yfirborðsjarðveginn að
mestu ofan af mölinni. Grafirnar hafa verið teknar að hluta í mölina og voru þrjár
þeirra greinilegar á yfirborði þrátt fyrir að búið vceri að fjarlcegja mestallan jarðveg.
Ljósm.: Guðný Zoega.
tvær þeirra hafði vélgrafan fjarlægt að
mestu. Grafirnar sneru norðvestur-
suðaustur og í tveimur fannst haug-
fé, gripir sem lagðir höfðu verið með
hinum dauðu í grafirnar. Grafarum-
búnaður benti til að þarna væri um að
ræða svokölluð kuml úr heiðnum sið.
Fyrsta kumlið hafði orðið vélskófl-
unni að bráð, en í því höfðu verið bein
konu um 30 til 45 ára gamallar.
Engin ummerki grafar fundust enda
hafði gröfinni algerlega verið spillt.
Annað kuml sást sem vel afmörkuð
gröf á yfirborði og virtist óskert af
vinnuvélunum. Við uppgröft kom þó
í ljós að það geymdi einungis fóta-
bein manns, en önnur mannabein
voru horfin með öllu og svo virtist
sem þau hefðu verið fjarlægð úr
gröfinni. Til fóta í kumlinu fundust
einnig fáein bein úr hundi, en hundar
og/eða hestar voru stundum heygðir
með eigendum sínum. Hinsvegar var
grafan búin að hreinsa í burtu jarðveg
úr hólnum fast norðan kumlsins
þannig að ekki var ljóst hvort sá hluti
kumlsins sem hundurinn lá í hafði
verið óhreyfður. Hundsbeinin í gröf-
inni voru ekki úr neinum venjulegum
íslenskum smalahundi heldur há-
fættum mjóhundi (greyhound). Er
ekki kunnugt um að bein þeirrar
hundategundar hafi fundist áður á Is-
landi, en þau hafa fundist í Skandí-
60