Skagfirðingabók - 01.01.2008, Blaðsíða 143

EITT OG ANNAÐ FRÁ ÆSKUÁRUM í HÓLAKOTI
Lendingin viS Hólakot. Myndin er tekin í júní 1999. Ljósm.: Hjalti Pálsson.
varð. Allt var þetta óvenjulegt og
fyllti barnshugann undrun og þó um
leið forvitni.
Næstu sólarhringa var lygnt veður
en mikið frost, en dimmur kólgu-
bakki til norðurs að líta og illvígir
stórhríðarbyljir skullu á mjög snögg-
lega. Það kölluðu þeir öldruðu ísa-
hvelli, stóðu venjulega stutt yfir.
Þannig var þetta næstu vikur að allt
líf var spennt í greipar frosts og
kulda.
Eitt var það sem ég man eftir frá
þessum tíma. Það voru klakakúlurnar
sem mynduðust á gólfum bæjar-
ganganna. Að sjálfsögðu voru mold-
argólf í bæjargöngunum frá baðstofu
til bæjardyra, og næst bæjardyr-
unum var svonefnd skellihurð.
Klakakúlurnar á gólfunum mynd-
uðust á þann hátt að ylurinn frá
baðstofu og eldhúsi barst fram í
bæjargöngin og varð þétting á hlýja
loftinu. Við það myndaðist bleyta á
röftum þekjunnar, sem svo draup
niður á ákveðnum stöðum og mynd-
aði klakakúlur hingað og þangað um
gangveginn, þar sem droparnir
snertu gólfið, og var stórhættulegt
fyrir unga og aldna. Oft hnaut maður
á skollans kúlunum, þar sem líka var
alvanalegt að bæjargöng væru dimm
og krókótt. Því var ekki amast við að
við strákar réðumst með skóflu eða
öxi að kúluskömmunum og losuðum
þær frá gólfi. Þeim framkvæmdum
var með þökkum tekið af vegfarend-
um.
Þannig leið tíminn og sólin hækk-
aði á lofti og vorið nálgaðist. Þar sem
139