Fréttatíminn


Fréttatíminn - 18.12.2015, Blaðsíða 36

Fréttatíminn - 18.12.2015, Blaðsíða 36
Gekk Jakobsveginn til að finna tilgang í lífinu Hildur Þórðardóttir sendi frá sér á dögunum skáldsöguna Á leið stjarnanna og vindsins. Þetta er fyrsta skáldsaga Hildar en hún hafði áður sent frá sér bækurnar Taumhald á til- finningunum, Finndu styrkinn til að gera það sem þú vilt og Heal Yourself to Happiness. Hildur byrjaði að skrifa söguna á sama tíma og hún gekk Jakobsveginn og segir söguna hafa fljótlega tekið yfir og orðið að því sem hún er. „Í sögunni er ég að skoða sambönd og reyna að finna út hvað þarf til að samband gangi. Þarf manneskjan að vera í sam- bandi eða getur hún verið sjálfri sér næg? Hvernig er hægt að vinna með höfnun og hvort er sársaukafyllra að elska einhvern sem þú veist að mun líklega yfirgefa þig eða neita sér um að elska viðkomandi?“ Ljósmynd/Hari Spurningar um Guð „Mig langaði að skrifa skáldsögu með djúpa merkingu og sendi þá ósk upp til þeirra andlegu sem skrifa með mér,“ segir Hildur. „Þegar ég rakst svo á bók eftir tyrk- neska konu sem skrifaði skáldsögu um súfisma og múslimatrú og mis- munandi leiðir til að túlka Kóran- inn, vissi ég að svona bók vildi ég skrifa. Svo fæddist sagan bara smám saman og var fljót að streyma til mín. Það tók alls sex vikur að skrifa hana, þótt ég skrifaði hana í tveimur hollum. En svo tók að sjálf- sögðu óratíma að vinna í textanum og setja hana upp,“ segir hún. „Sagan gerist á tveimur tíma- skeiðum sem er skemmtilegt því þá fá lesendur að kynnast sama svæði á tveimur tímum. Tvær sögu- persónur ganga Jakobsveginn á miðöldum og tvær í nútímanum. Í sögunni er ég að skoða sambönd og reyna að finna út hvað þarf til að samband gangi. Þarf manneskjan að vera í sambandi eða getur hún verið sjálfri sér næg? Hvernig er hægt að vinna með höfnun og hvort er sársaukafyllra að elska einhvern sem þú veist að mun líklega yfir- gefa þig eða neita sér um að elska viðkomandi? Í sögunni birtist líka samband okkar við Guð í gegnum tíðina,“ segir Hildur. „Er Guð vond- ur og refsiglaður eða er hann góður og verndandi? Er hann maður með skegg eða óræð kærleiksorka? Og hvað gerist svo þegar við deyjum? Ég mátti engu breyta í sögunni. Á einum tímapunkti varð ég ósátt við framvindu mála og skrifaði ástríðuna út, en þá hætti streymið og ég varð að gjöra svo vel að breyta aftur til baka til að streym- ið hæfist aftur,“ segir hún. „En orðalagið er mitt, svo þar mátti ég snurfusa að vild. Ef ég tók eitthvað út sem átti að vera inni, hékk það inni í höfðinu á mér þar til ég setti það inn í söguna aftur. Þannig að allt er eins og það á að vera.“ Gekk Veginn í leit að tilgangi Jakobsvegur, eða Vegur heilags Jakobs, er ein þekktasta pílagrímal- eið í Evrópu. Hann heitir á galisísku O camiño de Santiago, á spænsku El Camino de Santiago og frönsku Chemins de Saint-Jacques. Jakobs- vegurinn endar í dómkirkjunni í Santiago de Compostela, í héraðinu Galisíu á Spáni, en hefst þar sem pílagrímurinn leggur af stað. „Allt frá því ég heyrði um Jakobs- veginn langaði mig að ganga hann,“ segir Hildur. „Svo eitt sinn þegar ég fann engan tilgang með lífinu, alveg eins og ein aðalpersónan, ákvað ég að ganga Veginn til að finna tilganginn á ný. Á sama tíma byrjaði ég að skrifa söguna, svona eins og þegar maður skrifar til sín það sem maður vill að gerist,“ segir hún. „Þess vegna varð ég svo ósátt við framvindu mála í sögunni, því þetta var það síðasta sem mig lang- aði að kæmi fyrir mig. En þá tók sagan sjálf bara yfir og varð eins og hún vildi vera. Því miður gat ég svo ekki gengið alla leiðina eins og ég hefði viljað. En ég hef gengið Veg- inn áður í fyrri lífum svo það var ekkert mál að tengja mig inn á það til að skrifa söguna. Enda er þetta ekki leiðarbók um Jakobsveginn, heldur skáldsaga,“ segir Hildur. „Að sjálfsögðu fór ég í mikla heimildavinnu og þekkingin úr þjóðfræðinni nýttist mér í miðalda- köflunum. En sumt kom bara til mín að ofan, eins og til dæmis ýmis viðhorf á miðöldum sem ekki nokkur leið er að finna í sagnfræði- ritum. Kápan kom líka til mín eins og hún vildi vera. Hörpudiskurinn er tákn pílagrímsins á Jakobsveg- inum og þau eru fjögur sem ganga hann. Saman mynda skeljarnar kross, enda er mikið fjallað um trú og almættið og Vegurinn byggður á kristinni trú,“ segir hún. „Jafnarma kross, eins og þessi, er samt miklu eldra tákn en kristið. Þetta tákn þýðir jafnvægi, áttirnar fjórar og líka elementin fjögur, jörð, loft, vatn og eld. Í raun inniheldur jafnarma krossinn öll trúarbrögð og því geta öll heimsins trúar- brögð sameinast í því. Ég er mjög fylgjandi því að við finnum leiðir til að sameinast frekar en að finna það sem aðgreinir okkur. Það er svaka- leg orka í þessari bók, mismunandi orka fyrir hverja persónu og gaman fyrir lesendur að finna mismunandi orku,“ segir Hildur. „Ég er heilari og vinn því mikið með orku og orkulíkamann. Alveg eins og í leik- ritaskrifunum varð ég persónan sem ég var að skrifa hverju sinni í sögunni. Í leikritaskrifunum komu persónurnar fullmótaðar til mín og það var eins með þessa sögu. Þær vissu alveg hvaðan þær komu og til- ganginn með sögunni.“ Gott að bækur hreyfi við fólki „Ég hugsaði þegar ég var að skrifa fyrstu bókina að ég fengi aldrei verðlaun fyrir stíl, því tungutakið var svo einfalt, að mér fannst,“ segir Hildur. „Mér fannst nefnilega skipta meira máli að allir gætu lesið hana og tileinkað sér efnið heldur en að skrifa hana á einhverju rósa- máli. Enda á fólk á mjög auðvelt með að tengja við það sem ég skrifa. En svo fékk ég einmitt svo jákvæð viðbrögð frá íslenskufræð- ingum og bókmenntafræðingum sem höfðu orð í því hversu vel hún væri skrifuð. Það gladdi mig að sjálfsögðu mikið og varð frekari hvatning,“ segir hún. „Bókin fjallar um erfiðar tilfinningar og getur kveikt á tilfinningum fólks. Það er gott að bækur hreyfi við fólki og vekji það til umhugsunar. En bókinni fylgir líka mjög mikil vel- líðan, sérstaklega í endinum þegar hún flýgur frá Santiago og er að hugsa um hvernig Vegurinn og lífið speglast. Mér leið alla vega alltaf svo vel þegar ég var að klára hana og ég las hana örugglega tuttugu sinnum í gegn og hefði réttilega átt að vera komin með hundleið á sögunni. Þess vegna hvet ég alla til að klára að lesa söguna, alveg aftur á síðustu blaðsíðu,“ segir Hildur Þórðardóttir rithöfundur. Hannes Friðbjarnarson hannes@frettatiminn.is É g er þjóðfræðingur að mennt og lærði líka útlits-ráðgjöf og hitt og þetta,“ segir Hildur Þórðardótt-ir rithöfundur. „Undanfarin ár hafa ritstörf verið mín aðalvinna þótt ég þurfi að vera í aukavinnu til að borga reikningana. Þetta er algjör hugsjón hjá mér og ein af ástæðunum fyrir því að ég fæddist inn í þetta líf. Um tíma samdi ég leikrit og einþáttunga, en svo þróuð- ust þau skrif inn í sjálfstyrkingarbækur,“ segir hún. „Ég ætlaði bara að skrifa eina bók um andlegan þroska en þegar Taumhald á tilfinningunum – leið til betra lífs kom út, fékk hún svo góðar viðtökur að ég gat ekki hætt. Fólk þakkaði mér fyrir bókina, loksins bók um andlegan þroska á mannamáli og kraftaverkabók. Hún er skrifuð fyrir næmt fólk sem tekur mikið inn á sig og dettur niður í depurð og þunglyndi eða geðhvarfasýki. Mér fannst vanta í fyrri bókina að taka ábyrgð á sjálfum sér og því skrifaði ég fljótlega þá næstu, Finndu styrk- inn til að gera það sem þú vilt. Sú bók varð allt öðruvísi og þá frekar fyrir fólk sem ólst upp í erfiðum aðstæðum sem bældu það eða drógu úr því kjarkinn og hvernig það getur öðlast kjarkinn á ný. Hún fékk líka frábærar viðtökur lesenda,“ segir Hildur. Opið mán. - föst. 8:30 - 19:00 og 10 - 18 um helgar facebook.com/krumma.is krumma.is Gylfaflöt 7 112 Reykjavík Jólagjöfin fæst í KRUMMA Frá 16.800.- Dúkkuvagnar 13.500.- Gönguvagn með kubbum 5.235.- Lestarsett Safari frá Krum m a 36 viðtal Helgin 18.-20. desember 2015
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.