Læknablaðið - 01.01.2016, Page 41
U M F J Ö L L U N O G G R E I N A R
LÆKNAblaðið 2016/102 41
Landspítalans, sérstaklega Gísla H. Sig-
urðsson prófessor.“
Tómas leggur áherslu á að sérnámið
hér heima í skurðlækningunum sé fyrst
og fremst hugsað sem inngangur að
frekara sérnámi erlendis. „Við krefjumst
þess beinlínis af námslæknum okkar að
þeir haldi til útlanda í frekara framhalds-
nám eftir þessi tvö ár. Þetta teljum við
mikilvægt til að tryggja gæði sérnámsins,
sérstaklega þegar kemur að sérhæfðum
aðgerðum og að kynna sér nýjustu tækni.
Við höfum hingað til ekki talið okkur
geta boðið lengra nám svo vel sé á þessu
stigi, hugsanlega mætti þó ræða að lengja
námið eitthvað og skipuleggja þannig
heildstæðari fyrrihluta náms í skurðlækn-
ingum. Það er þó ekki komið lengra en á
umræðustig og ég er frekar efins um að
slík breyting væri til góðs.“
Námslæknastöður á Landspítalanum
í skurðlækningum eru 16 og að sögn
Tómasar hefur aðsókn verið mjög góð um
margra ára skeið. „Það hefur verið sam-
keppni um þessar stöður og fólk hefur
stundum þurft að bíða eftir að komast að,
en sem betur fer höfum við getað komið til
móts við flesta sem sækja til okkar. Síðan
er misjafnt hvenær hver og einn byrjar og
hann gengur síðan inn í ákveðna rútínu
þar sem ákveðinn tími er skipulagður
fyrirfram á hverri deild. Námslæknirinn
getur hins vegar komið með óskir um að
vera lengur á einni deild en annarri, sumir
eru til dæmis þegar ákveðnir í því hvaða
sérgrein skurðlækninga þeir ætla að leggja
fyrir sig; aðrir vilja kynnast sem flestum
undirsérgreinum og deildum áður en þeir
taka ákvörðun. Guðjón Birgisson hefur í
samráði við umsjónardeildarlækni haft
umsjón með skipulagningunni og tíma-
skráningu námslæknanna á hverri deild.“
Fá tímann heima oftast metinn að fullu
Tómas segir alveg ljóst að framundan sé
endurskipulagning skurðlæknanámsins á
Íslandi. „Með nýrri reglugerð um sérnám í
hinum ýmsu greinum læknisfræði sem tók
gildi í vor eru gerðar meiri kröfur en áður
um marklýsingar sérnámsins og innihald
þess. Hingað til má segja að það tveggja
ára prógramm sem við höfum boðið upp á
hér á Landspítala hafi ekki verið í „of föst-
um“ skorðum, en það hefur þó að mínu
mati gefist vel og námslæknar okkar hafa
undantekningarlaust komist í mjög góðar
námsstöður við bestu háskólasjúkrahús
bæði austan hafs og vestan. Í Svíþjóð og
Noregi hafa okkar námslæknar sem betur
fer fengið tímann hér heima metinn til
sérnáms, oftast að fullu, en í Bandaríkj-
unum þurfa allir að byrja á núlli, óháð því
hvort eða hversu lengi þeir voru í vinnu
sem námslæknar hér heima. Kosturinn
við sérnámið hér er ótvírætt sá að náms-
læknarnir okkar fá meiri klíníska reynslu
á þessum tveimur árum en býðst erlendis.
Þeir fá snemma að taka þátt í ýmiss konar
aðgerðum og framkvæma sumar þeirra
sjálfir undir handleiðslu sérfræðings, en
það leyfi ég mér að fullyrða að erfiðara er
að næla sér í slíka reynslu á stærri sjúkra-
húsum erlendis svo snemma í sérnáminu.
Þau standa því vel að vígi hvað klíníska
reynslu varðar þegar komið er út í hinn
stóra heim þar sem samkeppnin er miklu
meiri og ýmsir aðrir þröskuldar sem þarf
að takast á við eins og nýtt tungumál og
mun formlegri samskipti milli námslæknis
og sérfræðinga. Hér heima er kostur hvað
boðleiðir eru stuttar og samskiptin á milli
námslækna og sérfræðinga auðveld og
óformleg.
Nú eru Svíarnir að herða á kröfum sín-
um svo við verðum að gyrða okkur í brók,
sem er ágætt og fellur saman við kröfur
„Hingað til má segja að það
tveggja ára prógramm sem
við höfum boðið upp á hér á
Landspítala hafi ekki verið
í of föstum skorðum, en það
hefur þó að mínu mati gefist
vel og námslæknar okkar
hafa undantekningarlaust
fengið góðar námsstöður
við bestu háskólasjúkrahús
bæði austan hafs og vestan,“
segir Tómas Guðbjartsson
prófessor og yfirlæknir á
skurðsviði Landspítala.