Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.07.1971, Síða 35

Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.07.1971, Síða 35
án þess að að sé gáð. Vissulega ætti hjúkrunarnemi að vera sjálfur fær um að virða eigið ástand og það, hvort hann geti gegnt starfa sínum til fullnustu. En skyldan kallar — það veldur erfiðleikum á deild, ef nema vantar til starfa, sem og annan starfs- kraft. Og nemi skyldi sízt auka á erfiðleika deildar. Ef til vill mótast skyldurækni nemans og af eiginhagsmunum, löngun hans til að ljúka námi á tilskildum tíma. Þegar hjúkrunarnemi hefur störf á deild eru honum sýndir óteljandi skápar og skúffur með þeim orðum, að hér sé þetta geymt og þarna sé hitt geymt o. s. frv. Honum er kynnt það nauð- synlegasta, sem til þarf, svo að hann geti leyst störf sín af hendi, en of sjaldan leiðbeint um það, sem beinlínis varðar hjúkrun hvers sjúklings, heldur fálmar hann sig áfram í blindni. Það má gott heita, ef hjúkrunarnemi getur fálmað sig áfram. Yfirleitt verður hann að hlaupa við fót í myrkri og verði honum það á að reka sig á blindhorn, er stjakað harkalega við honum með þeim orðum, að allir séu nemarnir eins, „ani áfi’am án þess að gá að sér“. Og hjúkrunarneminn spyr sjálfan sig í undrun: „Hvers vegna hefur þetta blindhorn ekki verið merkt, fyrst það veldur svo mörgum árekstrum?" Eftir nokkurra vikna eða mánaða veru á deild kveður hjúkrun- arneminn og kvittar með þökk fyrir móttökurnar á einkunnaseðil, og ræður mestu um útkomu seðilsins, hversu slétt og fellt starf nemans og öll hans framkoma hefur verið. Tölurnar á einkunna- seðlinum skyldu vera hjúkrunarnemanum viðmiðun og leiðarljós, ef mat deildar á frammistöðu hjúkrunarnemans væri raunhæft og sanngjarnt. En slíkt mat verður ekki lagt nema deild leggi rækt við nemann. Frá alda öðli hefur kærleikur til sambræðra kallað einstakl- inga til þess starfa að hjálpa og hjúkra sjúkum. Mannkærleik- urinn er og verður talinn frumskilyrði góðrar hjúkrunar. En þjóð- félagið í dag heimtar menntun til hvers kyns starfa. örar fram- farir læknavísinda heimta hjúkrunarkonur með þekkingu og menntun. Hlutverk hjúkrunarskóla er að svara þessum kröfum. Það er flestra mál, að H.S.l. leitist við að gegna hlutverki sínu vel. Því miður heyrast raddir þess efnis, hvaða þýðingu bókleg ítroðsla skólans hafi eiginlega. Það er ekki létt verk fyrir skólann að stefna að bættri hjúkrunarkennslu, þegar hjúkrunarnemar og hjúkrun- arkonur eru svo stirð í taumi sem raun ber vitni. Svo ein- kennilega sem það kann að láta í eyrum, virðist sá andi oft ríkj- andi meðal okkar hjúkrunarnema og hjúkrunai’kvenna, að aukin bókleg kennsla sé til þess eins ætluð að vera skrautblóm á barmi skólans, og jafnvel okkar, en komi að litlu gagni í starfi. Til að mynda heyrir hjúkrunarnemi, sem hefur störf á deild ekki ósjaldan þessa setningu: „Ykkur er víst kennt þetta öðru- vísi í skólanum". Vissulega er námið í skólanum aðeins undirstaða, sem byggt er á í starfi, undirstaða, sem síðan mótast og breytist eftir aðstæðum hverju sinni. Það skyldi þó engan undra, að blá- nema, sem verður að tileinka sér nýja umbúnaðaraðferð allt að því hvern dag, finnist á stundum hjúkrunarkonur og eldri nemar breyta um of undirstöðuatriðum eftir eigin höfði. Virðingarleysi gagnvart kennslu skólans grefur smám saman undan trú nemans á tilgang og gildi kennslunnar og skapar leiða hans gagnvart bóklegu námi, deildarkennslu og öðru slíku. Fræðsla um sjúkdóma, einkenni, meðferð o. s. frv. sýnist hjúkrunarnem- TÍMARIT HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS 65

x

Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands
https://timarit.is/publication/1239

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.