Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.04.1991, Blaðsíða 36

Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.04.1991, Blaðsíða 36
Hannes Guðmundsson framkvæmdastjóri; N ey ðarhnappurinn Inngangur Prátt fyrir að um 500 einstak- lingar beri neyðarhnapp í dag þá eru ótrúlega margir sem ekki þekkja til hans. Þeim fer fjölgandi innan heilbriðisstétta sem sýnt hafa áhuga á að vita meira um hnappinn. Það er von mín að þessi grein megi varpa frekara Ijósi á hnappinn og svari þeim spurning- um sem kunna að hafa vaknað. Ef einhver vill fá frekari vitneskju um hnappinn þá má nálgast hana hjá Securitas hf. Neyðarhnappurinn — yfirlit Upphaf neyðarhnappa á Islandi má rekja til þess að aðstæður í fjöl- skyldu eiganda Securitas voru þannig að hann leitaði lausna á því hvernig auka mætti öryggi aldraðra ættingja sem vildu vera heima leng- ur en gátu það tæpast vegna veik- inda. Það skapaði ákveðið öryggis- leysi. Eftir mikla leit fannst þessi búnaður, sem eftir skoðun og reynslutíma reyndist vera lausn á vandamálum fjölmargra einstakl- inga. Strax í upphafi var ljóst að hnappurinn og þjónusta við hann hefði nokkurn kostnað í för með sér. Enda þótt auðvelt væri að rétt- læta hann virtist vera mjög erfitt að opna augu þeirra sem voru í að- stöðu til að taka ákvarðanir á þessu sviði. Stórir áfangasigrar náðust þegar Reykjavíkurborg ákvað að kaupa fimmtíu hnappa í tilrauna- skyni og þegar Tryggingastofnun ríkisins ákvað að taka þátt í þeim kostnaði sem einstaklingur þurfti að bera. Niðurstöður tilraunar Reykjavíkurborgar voru mjög af- dráttarlausar; ánægja hnappþega var almenn og hnappurinn marg- sannaði gildi sitt. Fyrstu reglur Tryggingastofnunar tóku gildi í desember 1986. Þar var skilgreint hverjir ættu rétt á kostnaðarþátt- töku stofnunarinnar og að hve miklu leyti. Síðar var þessum regl- um breytt lítillega en samkvæmt þeim er verulega takmarkað hverjir eiga rétt á stuðningi frá Trygginga- stofnun. Þeir einstaklingar verða að búa einir og læknir verður að skrifa upp á umsókn viðkomandi, þar sem einungis þeir, sem haldnir eru ákveðnum sjúkdómum, upp- fylla skilyrði stofnunarinnar. Árið 1988 leitaði Tryggingastofn- un ríkisins eftir tilboðum í neyðar- hnappa og þjónustu við þá. Þrír að- ilar buðu í verkið og urðu lyktir málsins þær að gerður var samning- ur til þriggja ára við Securitas hf. um kaup á neyðarhnöppum og þjónustu við þá. Sá samningur náði aðeins til höfuðborgarsvæðisins. Reynslan af þessum samningi var þannig að búið er að endurnýja hann og nær nú þessi þjónusta Securitas til allra staða á landinu en þó getur Securitas af augljósum ástæðum ekki sinnt útköllum ann- ars staðar en á höfuðborgarsvæð- inu og á Akureyri. Reynt verður að byggja útkallskerfi á landsbyggð- inni á ættingjum viðkomandi hnappþega, sem búa í nágrenni við þá. Virkni neyðarlmapps Það eru starfsmenn Securitas hf. sem sjá um að setja búnaðinn upp hjá hnappþega og um leið kenna þeir honum hvernig hann virki og hvernig eigi að umgangast hnapp- inn. í stuttu máli má segja að þegar stutt er á hnappinn sendir hann tvö- föld boð; annars vegar boð, sem berast til stjórnstöðvar á sekúndu- broti og eru jafn örugg og beinlínu- tenging, og hins vegar boð sem ber- ast eins og símtal og tekur að jafn- aði tuttugu til þrjátíu sekúndur. í því tilviki að hnappþegi þurfi að- stoð, t.d. við að standa upp hafi hann dottið, þá þrýstir hann á hnappinn sem hann ber annað- hvort í bandi um hálsinn eða í ól um úlnlið. Við það berast strax boð til stjórnstöðvar Securitas, en þar sýn- ir tölva frá hverjum boðin koma. Á sama tíma fara seinni boðin í gegn- um almenna símkerfið en við það opnast talsamband milli stjórn- stöðvar og íbúðar hnappþega, þannig að það næsta, sem gerist hjá hnappþega, er að hann heyrir rödd frá stjórnstöð Securitas og ef hann er með meðvitund getur hann skýrt frá hvað gerðist og stjórnstöðvar- vaktin síðan brugðist við á viðeig- andi hátt. Þetta gerist auðvitað án þess að hnappþegi þurfi að lyfta sí- mtóli. Það að hnappþegi og stjórn- stöðvarvaktin komast í talsam- band, er gífurlega mikilvæg og eitt af lykilatriðum þeirrar velgengni sem þessi þjónusta hefur átt að fagna. Viðbrögð við boðum eru auðvit- að mismunandi eftir aðstæðum í hverju tilviki. Ef boð berast frá hnappþega, sem Tryggingastofnun hefur skilgreint í mesta áhættuhóp, t.d. hjartveikum hnappþega, þá er strax kallað á neyðarbíl og jafn- framt sendur öryggisvörður á stað- inn með lykil að viðkomandi hús- næði. I öðrum tilvikum fer öryggis- vörður á staðinn og metur aðstæður, kallar t.d. á ættingja, lækni, sjúkrabíl eða leysir inálið sjálfur. Við útköll á landsbyggðinni kallar stjórnstöð til ættingja eða lækni til að sinna útkalli. Það er síðan hlutverk stjórnstöðvar að tryggja að útkalli hafi verið sinnt og að skýrslufæra útkallið en þá skýrslu fær Tryggingastofnunin. Hverjir eiga rétt á kostnaðarþátt- töku Tryggingastofnunar? Samkvæmt reglum stofnunarinn- ar tekur hún þátt í kostnaði þeirra elli- og örorkulífeyrisþega sem búa einir eða eru einir stóran hluta úr sólarhring og eru haldnir ákveðnum sjúkdómum. Þeir sjúk- dómar, sem hér um ræðir, eru m.a. 36 HJÚKRUN '/91—67. íírgangur

x

Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands
https://timarit.is/publication/1250

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.