Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.07.2001, Blaðsíða 27

halda hita á sjúklingnum er „Baie Hugger", eða hitablásari,
settur yfir brjóst og handlegg hans.
Nú er klukkan orðin 9.30 og Þóra þvær aðgerðar-
svæðið fyrst með spritti en síðan joði. Það er hægri fót-
leggurinn sem á að skera og á meðan Þóra er að þvo er
fótleggurinn látinn hanga svo hann liggi ekki í bleytu. En
hann má ekki hanga lengi því sjúklingurinn er jú með lélegt
blóðflæði í fótleggnum.
Þóra þvær fótlegginn með spritti og joði. Hinn
fótiegginn er búið að bólstra sérlega vel til að koma í
veg fyrir taugaskaða. Guðrún fylgist með.
Þurfa ekki að tala saman
Nú birtast þeir Halldór Jóhannsson, yfirlæknir, og Ari
Konráðsson, aðstoðarlæknir. Halldór heilsar mér og til-
kynnir viðstöddum glettnislega að við höfum áður eldað
grátt silfur saman. Það er að vísu ekki alveg sannleikanum
samkvæmt en ég hafði nokkru áður tekið viðtal við Halldór
um hans aðaláhugamál, skotveiðina, sem birt er í nýjasta
tölublaði Lyfjatíðinda. Guðrún aðstoðar skurðlæknana við
að fara í dauðhreinsaða sloppa (ég sá reyndar ekki hver
það var sem hjálpaði Guðrúnu í sinn).
Guðrún færir Helga í dauðhreinsaðan sloppinn. Ekki
verður betur séð en hún hljóti hlýtt augnaráð að
launum.
Nú hefst sjálf aðgerðin en setja á gerviæð eða „graft“
eins og þeir kalla það í stað stíflaðrar æðar í fætinum.
Leiða á gerviæðina fram hjá skemmdunum í æðinni og
tengja æðarnar saman við nára og niðri í fótlegg. Mest er
ég hissa á hvað lítið sést af blóði. En ástæðan er auðvitað
sú að Ari brennir fyrir æðarnar jafnóðum. Guðrún stendur
hjá þeim Halldóri en með honum hefur hún unnið í meira
en 20 ár og svo vön eru þau orðin samvinnunni að þau
þurfa varla að tala saman í aðgerðinni; hvort veit fyrir fram
hvað hitt er að fara að gera eða þarf á að halda. Þóra er til
taks og sinnir þeim störfum sem þarf, m.a. sækir hún
ýmsar dauðhreinsaðar vörur og áhöld sem á þarf að
halda. Sjúkraliðar sjá um að taka til tæki og tól sem nota á
í aðgerðinni skv. listum en skurðhjúkrunarfræðingarnir ná í
það sem í Ijós kemur að þörf er á í viðbót. Helgi H.
Sigurðsson skurðlæknir hefur nú bæst í hópinn en hann
sér um þann hluta aðgerðarinnar sem snýr að fótleggnum.
Hann er lítið hrifinn af grisjunum sem langur röntgenborði
lafir út úr, finnst borðinn flækjast fyrir og segir að slíkar
grisjur eigi heima í magaskurðaðgerðum og þess háttar en
ekki í æðaskurðaðgerðum.
Guðrún aðstoðar hér Helga við saumaskapinn. Helgi er
með stækkunargleraugu við verkið en Halldór ekki
vegna góðrar sjónar. Að eigin sögn, vill Helgi meina. Má
ekki sjá bros í augum Guðrúnar við þessi orðaskipti?
179
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 77. árg. 2001