Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.07.2004, Síða 8

Léttsveit kvennakórsins
Alþjóölegur hátíðisdagur
hjúkrunarfræðinga 12. maí
Haldiö var upp á 12. maí, alþjóölegan hátíðardag hjúkrunar-
fræöinga, á Grand hóteli. Elsa B. Friöfinnsdóttir, formaöur
Félags íslenskra hjúkrunarfræöinga, setti fundinn en ræöu-
menn voru þær Margrét Guðmundsdóttir sagnfræðingur
og Harpa Njáls félagsfræðingur. Milli erinda söng Léttsveit
Kvennakórsins undir stjórn Jóhönnu Þórhallsdóttur nokkur
lög viö góöar undirtektir. Aö erindunum loknum var boðið
upp á kaffiveitingar.
Margrét gerði grein fyrir samspili fátæktar og vanheilsu á
lyrri hluta síðustu aldar. Þá var hreinlæti, eða öllu heldur
; skortur á því, eitt helsta heilbrigðisvandamál landsmanna.
Mikill þrýstingur var á kvenfélög landsins að gera eitthvað
í málinu. Konur voru krafðar um aðgerðir til úrbóta fyrir
látæka íbúa, einkum á höfuðborgarsvæðinu. Aðhlynning
sjúkra var í höndum kvenna. Fæstir höfðu efni á að tryggja
sig í sjúkrasamlagi Reykjavíkur og því beið fólk
eins lengi og nokkur kostur var með að leita sér
aðstoðar frá þess tíma heilbrigðiskerfi. Konur í
Reykjavík, hjúkrunarkonur í félaginu Líkn, voru
frumkvöðlar í uppbyggingu heilsugæslu, sinntu
efnalitlu fólki í heimahúsum endurgjaldslaust,
byggðu upp mæðravernd og ungbarnavernd í
Reykjavík og svona mætti áfram telja. Konur
voru frumkvöðlar í uppbyggingu heilbrigðisþjón-
ustu á þessum tíma, heilbrigðisþjónustu sem sú
þjónusta sem við þekkjum í dag er byggð á.
I erindi sínu fór Harpa Njáls yfir helstu kenni-
tölur hins íslenska velferðarkerfis. Hún gerði
grein fyrir þeim breyti'ngum sem orðið hafa
síðustu ár á stöðu fátækra á íslandi og hvað
þeir sem höllustum fæti standa hafa raunveru-
lega á milli handanna. Harpa nefndi að ekkert
skorti á að ríkisstjórnir undanfarinna ára hefðu
sett velferðarmarkmið. Vandinn væri sá að
markmiðin og framkvæmdin hefðu ekki farið
saman. Þá benti hún einnig á að lágar bætur
ríkisins yllu því að fólk þyrfti að leita á náðir
Tímarit hjúkrunarfræöinga 3. tbl. 80. árg. 2004