Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.07.2004, Side 58

Lyfjatexti meö auglýsingu á bls. 28
CRESTOR
AstraZeneca: SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LVFS
AstraZeneca i:
Crestor 10 mg, 20 mg og 40 mg, filmuhúöaðar töflur. Vlrk innihaldscfnl og styrkleikl: Hver tafla innihekfur 10 mg, 20 mg eða 40 mg rósúvastatln (sem rósúvastatin kalslum). Ábendlngar: Eðlislæg kólesterólhækkun I blóði (tegund lla, þar
með talin arfblendin ættgeng kólesterólhækkun I blóði) eða blönduð blóðfitutruflun (mixed dyslipidaemia) (tegund llb), sem viðbót við mataræði þegar sórstakt mataræði og önnur meðferð án lyfja (t.d. líkamsþjálfun og megrun) hefur ekki borið
viðunandi árangur. Arfhrein ættgeng kólesterólhækkun í blóði sem viðbót við sérstakt mataræði og aðra blóðfitulækkandi meðferð (t.d. LDL slun (LDL apheresis)) eða ef slík meðferð á ekki við. Skammtar og lyfjagjöf: Áður en meðferð er hafin
ætti sjúklingurinn að vera á stöðluðu kólesteróllækkandi fæði, sem skal haldið áfram meðan á meðferð stendur. Skammtur á að vera einstaklingsbundinn og I samræmi við meðferðarmarkmið og svar sjúklings við meðferðinni. Fylgja skal gildandi
viðmiðunarreglum. Ráðlagður upphafsskammtur er 10 mg til inntöku einu sinni á dag og með þessum skammti næst viðunandi árangur hjá meirihluta sjúklinga. Sjúklingum sem eru að skipta úr öðrum HMG-CoA redúktasa hemli skal einnig gefa
10 mg I upphafi. Ef nauðsyn krefur má breyta skammti I 20 mg að 4 vikum liðnum (sjá kaflann Lyfhrif). I Ijósi fjölgunar tilkynninga um aukaverkanir af 40 mg skammti umfram lægri skammta (sjá kaflann Aukaverkanir) ætti eingöngu að Ihuga
tvöföldun skammts 140 mg eftir 4 vikur til viðbótar hjá sjúklingum með kólesterólhækkun I blóði á háu stigi og sem eiga mikla hættu á hjarta- og æðasjúkdómum (sérstaklega þeir sem eru með ætlgenga kólesterólhækkun I blóði), sem ekki ná
meðferðarmarkmiðum með 20 mg og hjá þeim sem verða I reglulegu eftirliti (sjá kaflann Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun). Mælt er með að sórfræðingur hafi yfirumsjón þegar byrjað er að gefa 40 mg skammt. Crestor má taka á
hvaða tlma dags sem er, með eða án matar. Börn: öryggi og verkun hefur ekkl verið staðfost hjá bömum. Reynsla af notkun hjá börnum er takmðrkuð og bundin við lítinn hóp sjúklinga (8 ára og eldri) með arfhreina ættgenga kólesterólhækkun I
blóði. Þess vegna or Crestor ekki ráðlagt börnum að svo stöddu. Aldraðir: Ekki er þörf á að breyta skömmtum. Skammtar hjá sjúklingum með skerta nýrnastarfsemi: Ekki er þðrf á að breyta skömmtum hjá sjúklingum með vægt- til meðalskerta
nýrnastarfsemi. Crestor má ekki gefa sjúklingum með mjög skerta nýrnastarfsemi og á það við um alla skammta. 40 mg skammt má ekki gefa sjúklingum með meðalskerta nýrnastarfsemi (kreatínln úthreinsun < 60 ml/mln., sjá kaflann Frábendingar
og kaflann Lyfjahvörf). Skammtar hja sjúklingum með skerta li/rarstarfsoml: Engar breytingar urðu á almennri útsetningu (systemic exposure) fyrir rósúvastatlni hjá einstaklingum með Child-Pugh stig 7 eða færri. Samt sem áður hefur aukin
almenn útsetning komið fram hjá einstaklingum með Child-Pugh stig 8 og 9 (sjá kaflann Lyfjahvörf). Hjá þessum sjúklingum ætti að hafa I huga að meta nýrnastarfsemi (sjá kaflann Sórstök vamaðarorð og varúðarreglur við notkun). Engin reynsla
er af notkun hjá einstaklingum með fleiri en 9 Child-Pugh stig. Crestor er ekki ætlað sjúklingum með virkan lifrarsjúkdóm (sjá kaflann Frábendingar). Frábendingar: Crestor má ekki gefa; sjúklingum sem hafa ofnæmi fyrir rósúvastatlni eða einhverju
öðru innihaldsefni lyfsins; sjúklingum með virkan lifrarsjúkdóm, þar með talið óútskýrða viðvarandi hækkun á transamlnösum I sermi eða hækkun á transamlnösum I sermi upp fyrir þreföld eðlileg efri mörk (ULN; upper limit of normal)-, sjúklingum
með alvarlega skerta nýrnastarfsemi (kreatlnin úthreinsun <30 ml/mln.); sjúklingum með vöðvakvilla (myopathy); sjúklingum sem fá ciklósporin samtimis; á meðgöngutíma og við brjóstagjöf og konum á bameignaraldri sem ekki nota viðeigandi
getnaðarvörn. 40 mg skammt má ekki gefa sjúklingum sem af einhverjum ástæðum er hættara við vöðvakvilla/rákvöðvalýsu. Þar með talið; meðalskerf nýmastarfsemi (kreatlnin úthreinsun < 60 ml/mín), vanstarfsemi skjaldkirtils; saga eða
fjðlskyldusaga um arfgenga vöðvasjúkdóma; saga um eituráhrif á vöðva við meðferð með öðrum HMG-CoA redúktasta hemli eða fibrati; misnotkun áfengis; ástand þar sem plasmagildi gota hækkað; Japanskir og klnverskir sjúklingar; samtimis
notkun á fíbrötum.(sjá kaflana Sórstök vamaðarorð og varúðarreglur við notkun, Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir Lyfjahvörf). Sérstök varnaöarorð og varúðarreglur vlð notkun: Áhrif á nýru: Próteinmiga greind með strimilprófi
og aðallega upprunnln I plplum, hefur komið fram hjá sjúklingum sem höfðu fengið stóra skammta af Crestor, sórstaklega 40 mg en það var I flestum tilvikum tlmabundið eöa ósamfellt. Ekki hefur verið sýnt fram ó að prótein I þvagi só fyrirboði
um bróðan eða versnandi nýrnasjúkdóm (sjá kaflann Aukaverkanir). Ihuga ó að meta nýrnastarfsemi við reglubundið eftirlit hjá sjúklingum sem fá 40 mg skammt. Áhrifá belnagrlndarvöðva: Greint hefur verið frá óhrifum á beinagrindarvöðva
hjá sjúklingum á meðferð með Crestor, t.d. vöðvaþrautum (myalgia), vöðvakvilla (myopathy) og I mjög sjaldgæfum tilvikum rákvöðvalýsu (rhabdomyolysis) og ó það við um allar skammtastærðir, þó sérstaklega skammta stærri en 20 mg. Mællng
kreatínkínasa: Kreatfnklnasa (CK) ætti ekki að mæla eftir erfiðar æfingar eða þegar önnur likleg ástæða fyrir CK hækkun er fyrir hendi sem getur ruglað mat á niðurstöðum. Ef grunnlína CK gildis er umtalsvert hækkuð (>5xULN) ætti að gera
mælingu þvl til staðfestingar innan 5-7 daga. Ef endurtekin mæling staðfestir grunnllnu CK>5xULN, ætti ekki að hefja meðferð. Áður en meðferð er hafln: Eins og gildir um aðra HMG-CoA reduktasa hemla, á að ávisa Crestor með varúð til
sjúklinga með þekkta óhættuþætti vöðvakvilla/rákvððvalýsu. Slikir þættir geta verið: Skert nýrnastarfsemi, vanstarfsemi skjaldkirtils, eigin saga eða fjölskyldusaga um arfgenga vöðvasjúkdóma, saga um eituráhrif á vöðva við meðferð með öðrum
HMG-CoA reduktasta hemli eða fibrati, misnotkun áfengis, aldur >70 ár, ástand þar sem plasmagildi geta hækkað (sjá kaflann Lyfjahvörf), samtímis notkun á fibrötum. Hjá þessum sjúklingum ætti að meta áhættu af meðferð á móti hugsanlegum
óvinningi hennar og er kllnlskt eftiriit ráðlagt. Ef grunnlína CK gildis er umtalsvert hækkuð (>5xULN) ætti ekki að hefja meðferð. Meðan á meðferð stendur: Biðja ætti sjúklinga um að tilkynna þegar I stað óútskýrða vððvaverki, þróttleysi eða
krampa, sérstaklega el einnig verður vart lasleika eða hita. Hjá þessum sjúklingum ætti að mæla CK-gildi. Hætta ó meðferð ef CK-gildi eru greinilega hækkuð (>5xULN) eða ef vöðvaeinkenni eru alvarieg og valda daglegum óþægindum (jafnvel
þó CK gildi sóu < eöa jafnt og 5xULN). Ef einkenni lagast og CK gildi verður aftur eðlilegt, má Ihuga að hefja ó ný meðferð með Crestor eða öðrum HMG-CoA redúktasta hemli og gefa minnsta skammt undir nánu eftirliti. Reglulegt eftiriit með CK
gildum hjá sjúklingum ón einkenna er ekki tilskipað. I kllnlskum rannsóknum komu engar vlsbendingar fram um aukin áhrif á beinagrindarvöðva hjá litlum hópi sjúklinga sem fókk Crestor og aðra meðferð samtimis. Aukin tíðni vöðvaþrota (myositis)
og vððvakvilla hefur hins vegar komið fram hjá sjúklingum sem fengu aðra HMG-CoA redúktasa hemla ásamt fíbrlnsýruafleiðum þ.m.t. gemfíbrózíli, ciklósporlni, nikótlnsýru, azól sveppalyfjum, próteasahemlum og makróllð sýklalyfjum. Gemflbrózll
eykur hættu á vöðvakvilla þegar það er gefið samtlmis sumum HMG-CoA redúktasa homlum. Þess vegna er ekki ráðlagt að gefa Crestor og gemflbrózll ó sama tima. Ávinningur af frekari breytingum á llplðgildum með samtlmis notkun Crestor
og flbrata eða nlasfns skal vandlega meta á móti hugsanlegri áhættu af slíkum samsetningum. 40 mg skammtinn má ekki nota samtimis fíbrötum. (sjá kaflann Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir og kaflann Aukaverkanir). Crestor ætti
ekki að gefa sjúklingum með bráðan, alvarlegan sjúkdóm sem bendir til vððvakvilla eða gæti leitt til nýrnabilunar af völdum rákvöðvalýsu (t.d. blóðsýking, lágþrýstingur, meiriháttar skurðaðgerðir, áverki, alvarleg efnaskiptaröskun, innkirtlaröskun
og truflun á saltajafnvægi eða krampa sem ekki er stjórn á). Áhrlfá llfur: Eins og á við um aðra HMG-CoA redúktasa hemla, ætti að nota Crestor með varúð hjá sjúklingum sem neyta áfengis I miklum mæli og/eða hafa sögu um lifrarsjúkdóm.
Ráðlagt er að mæla lifrarstarfsemi áður en og þremur mánuðum eftir að meðferð er hafin. Stöðva ætti meðferð með Crestor eða minnka skammta þess ef gildi transaminasa I sermi eru meira en þrefðld eðlileg efri mörk. Hjá sjúklingum með
slðkomna kólesterólhækkun (secondary hypercholesterolaemia) I blóði af völdum skertrar starfsemi skjaldkirtils eða nýrungaheilkennis (nephrotic syndrome), ætti að meðhöndla undiriiggjandi sjúkdóm áður en meðferð með Crestor er hafin.
Mllliverkanir vlö önnur lyf og aörar milliverkanir: Ciklósporín: Við samtímis meðferð með Crestor og ciklósporini var AUC gildi rósúvastains að meðaltali 7 sinnum hærra en hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum (sjá kaflann Frábendingar). Samtímis
meðferð hafði ekki áhrif ó plasmaþóttni ciklósporins. K-vitamln hemlar: Eins og á við um aðra HMG-CoA redúktasa hemla getur orðið hækkun á INR (Intemational Normalised Ratio) við upphaf meðferðar með Crestor eða þegar skammtur er
aukinn hjá sjúklingum sem samtlmis fá meðferð með K-vitamln hemli (t.d. warfarini). INR getur lækkað þegar meðferð með Crestor er hætt eða skammtur er minnkaður. I sllkum tilvikum er viðeigandi eftirlit með INR æskilegt. Gemfíbrózi! og
önnur fitulækkandl lyf: Tvðfðldun varð ó Cmax og AUC rósúvastatini við samtímis notkun á Crestor og gemfíbrózlli (sjá kaflann Sórstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun). Samkvæmt upþlýsingum úr sértækum rannsóknum á milliverkunum
er engra lyfjahvarfa milliverkunar sem skiptir máli að vænta við meðferð með fenóflbrati, en samt sem áður getur orðið lyfhrifa milliverkun. Gemflbrózll, fenóflbrat, önnur fíbröt og fitulækkandi skammtar (> eða jafnt og 1 g/dag) af niacini (nikótínsýru)
auka hættu á vöðvakvilla þegar þau eru gefin samtlmis HGM-CoA redúktasa hemlum, sennilega vegna þess að þeir gota valdið vððvakvilla þegar þeir eru gefnir einir sór (sjá kaflana Frábendingar og Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við
notkun). Sýrublndandl lyf: Við samtfmis gjðf Crestor og sýrubindandi mixtúru, dreifu sem innihólt ál- og magneslumhýdroxlð, lækkaði plasmaþóttni rósúvastatlns um u.þ.b. 50%. Áhrifin voru minni þegar sýrubindandi lyfið var tekið 2 klst. á eftir
Crestor. Klínisk þýðing þessarar milliverkunar hefur ekki verið rannsökuð. Erýtrómýsin: Samtlmis gjöf Crestor og erýtrómýslns leiddi til 20% minnkunar á AUC (0-t) og 30% lækkunar ó Cmax rósúvastatíni. Þessi milliverkun gæti stafað af auknum
þarmahreyfingum af völdum erýtrómýsins. Gotnaðarvarnalyf tll Inntöku/hormóna uppbótarmoðferð (HRT; hormone roplacement therapyj: Samtlmis gjöf Crestor og getnaðarvamalyfja til inntöku leiddi til 26% stækkunar á AUC etinýlestradíóls
og 34% stækkunar á AUC norgestrels. Þessa auknu plasmaþéttni ætti að hafa I huga þegar skammtur getnaðarvamalyfs til inntöku er ákveðinn. Engar upplýsingar um lyfjahvörf eru fyririiggjandi hjá einstaklingum sem fá Crestor og HRT samtímis
og þess vegna er ekki hægt að útiloka svipuð áhrif. Konur I kllniskum rannsóknum hafa samt sem áður oft tekið þessi lyf samtímis og þoldist það vel. Ónnur lyf: Samkvæmt upplýsingum úr sértækum rannsóknum á milliverkunum er ekki búist
við neinum milliverkunum við dlgoxin sem hafa kllnlska þýðingu. Cýtókróm P450 ensím: Niðurstöður in vitro og in vivo rannsókna sýna að rósúvastatln hvorki hemur né hvetur cýtókróm P450 Isóensím. Að auki er rósúvastatln lélegt hvarfefni
fyrir þessi ísóensím. Milliverkanir við rósúvastatln hafa hvorki komiö fram við samtimis notkun flúkónazóls (CYP2C9 og CYP3A4 hemill) né ketókónazóls (CYP2A6 og CYP3A4 hemill). Samtimis gjöf á (trakónazóli (CYP3A4 hemill) og rósúvastatlni
olli 28% stækkun á AUC rósúvastatini. Þessi litla auknlng er ekki talin hafa kliniska þýðingu. Þess vegna er ekki aö vænta milliverkana vegna umbrota fyrir tilstilli cýtókróm P450. Aukaverkanlr: Aukaverkanir sem hafa komið fram við meöferð
með Crestor eru venjuloga vægar og tlmabundnar. Innan við 4% þeirra sjúklinga sem fengu Crestor I klinískum samanburöarrannsóknum þurftu að hætta I rannsókn vegna aukaverkana. Tiðnl aukaverkana er flokkuð samkvœmt eftirfarandl:
Algengar (>1/100, <1/10); Sjaldgæfar (>1/1.000, <1/100); Mjög sjaldgæfar (>1/10.000, <1/1.000). Ónæmiskerfi: Mjðg sjaldgælar: Ofnæmi þar með talinn ofsabjúgur. Taugakerfi: Algongar: Höfuðverkur, sundl. Meltingarfæri: Algongar: Hægðatregða,
ógleði, kviðverkir. Húð og undirhúð: Sjaldgæfar: Kláði, útbrot og ofsakláði. Stoðkerfi, stoðvefur og bein: Algengar: Vöðvaþrautir. Mjög sjaldgæfar: Vöðvakvilli og rákvöðvalýsa. Almennar aukaverkanir: Algengar: Þróttleysi Eins og á við um aðra
HMG-CoA redúktasa hemla hefur tlðni aukaverkana tilhneigingu til að vera skammtaháð. Áhrlt á nýru: Próteinmiga, greind með strimilprófi og aðallega upprunnin I plplum, hefur komið fram hjá sjúklingum á meðferð með Crestor. Breytingar á
próteinmagni I þvagi úr engu eða snefilmagni I ++ eða meira á einhverjum tima meðan á meðferö með 10 og 20 mg stóð komu fram hjá <1 % sjúklinga og hjá um 3% sjúklinga sem fengu 40 mg. Breyting úr engu eða snefilmagni I + jókst minniháttar
við 20 mg skammtinn. I flestum tilvikum dró úr próteinmigu eða hún gekk sjálfkrafa til baka þegar meðferð var haldið áfram og ekki hefur verið sýnt fram á að hún sé fyrirboði um bráðan eða versnandi nýmasjúkdóm. Áhrlt á beinagrindarvöðva:
Greint hefur verið frá áhrifum á beinagrindarvöðva hjá sjúklingum á meðferð með Crestor, t.d. vððvaverkjum (myalgia), vöðvakvilla (myopathy) og I mjög sjaldgæfum tilvikum rákvöðvalýsu (rhabdomyolysis) Þetta við um alla skammta, þó sérstaklega
skammta stærri en 20 mg. Skammtaháð aukning á CK gildum hefur komið fram hjá sjúklingum sem fengu rósúvastatín og voru flest tilvikanna væg, tímabundin og án einkenna. Ef CK gildi eru hækkuð (>5xULN), ætti að stððva meðferð (sjá kafla
4.4 Sérstök vamaðarorð og varúðarreglur við notkun). Áhrlfá lltur: Eins og við á um aðra HMG-CoA redúktasa hemla, hefur komið fram skammtaháð hækkun á transamínðsum hjá fámennum hópi sjúklinga sem fengu rósúvastatín; flest tilvikanna
voru væg, timabundin og án einkenna.
Helmlldaskrá 1. Olsson AG, McTaggart F and Raza A. Rosuvastatin: a highly effective new HMG-CoA reductase inhibitor, Cardiovascular Drug Reviews 2002; 20(4); 303-328. 2. Jones PH, Davidson MH, Stein EA et al. Comparison of the Efficacy
and Safety of Rosuvastatin Versus Atorvastatin, Simvastatin and Pravastatin Across Doses (STELLAR Trial), Am J Cardiol 2003; 92:152-160. 3. Schuster H on behalf of the MERCURY I Study Group. Effects of switching to rosuvastatin from
atorvastatin or other statins on achievement of international low-denslty lipoprotein cholesterol goals: MERCURY I Trial. J Am Coll Cardiol 2003 (Suppl); 227A-228A, Abs 1010-149. 4. Blasetto JW, Stein EA, Brown
WV et al. Efficacy of rosuvastatin compared with other statins at selected starting doses in hypercholesterolemic patients and in special population groups. Am J Cardiol 2003; 91 (Suppl): 3C-10C. 5. Jones PH for the
STELLAR Study Group. Statin therapies for elevated lipid levels compared across dose ranges to rosuvastatin: low-density lipoprotein cholesterol and high-density lipoprotein cholesterol results. JAm Coll Cardiol
2003 (Suppl): 315A-316A, Abs 876-2.
Handhafi markaðsloyfis: AstraZenecaA/S, Roskildevej 22, Albertslund, Danmörk. Umboö á íslandi: PharmaNor hf„ Hörgatúni 2, Garðabæ. Pakkningastærðir og verð: Filmuhúðaðar töflur 10 mg: 28. stk.
(þynnupakkað), kr. 4.233; 98 stk. (þynnupakkað), kr. 12.739; 100 stk., kr. 12.739. Filmuhúðaðar tðflur 20 mg: 28. stk. (þynnupakkað), kr. 6.237; 98 stk. (þynnupakkaö), kr. 18.551; 100 stk., kr. 18.551. Filmuhúðaðar CRESTOR
töflur 40 mg: 28 stk. (þynnupakkað), kr. 9.196; 98 stk. (þynnupakkað), kr. 28.168. ATC-flokkun: C 10 A A 07. Afgrelöslutllhögun: R. Greiðsluþátttaka: 0. Nánari upplýsingar er að finna I Sérlyfjaskrá. V*1
AstraZeneca, júnl 2004. fÓSUVaStatin
Lyfjatexti meö auglýsingu á baksíöu
CIALIS. Lilly IC0S Limited, England. Galis (tadalafil) töflur 10 mg, 20 mg. Ábendingar: Til meðferðar við ristruflunum. Til þess að CIALIS verki þarf kynferðisleg örvun að koma til. (IALIS er ekki ællað konum. Skammtar og lyfjagjöf: Til
inntöku. Fullorðnir karlor: Róðlagður skammtur er 10 mg sem tekinn er fyrir væntanlegar somforir og ón tillits til móltiða. Þeir sjúklingar sem ekki fó viðunandi verkun af tadolafil 10 mg, geta reynt oð taka 20 mg. Unnt er oð taka lyfið fró 30 minútum til
12 timum fyrir samfarir. Verkun tadalafils getur varað i allt að 24 tima eftir töku lyfsins. Hómarksskammtatiðni sem mælt er með er einu sinni ó sólarhring. Dagleg notkun lyfsins er alls ekki róðlögð, þor sem langtima rannsóknir ó öryggi daglegra skammta
hafa ekki verið framkvæmdar. Aldraðir karlar: Ekki er þörf ó skammtabreytingum fyrir aldraðo sjúklinga. Karlar með skerta nýrnastarfsemi/lifrarstarfsemi: Róðlagður skammtur af CIALIS er 10 mg sem tekinn er fyrir væntanlegar samfarir og
ón tillits til móltíða. Ekki eru fyrirliggjandi upplýsingar um notkun stærri skammta af tadalafil en 10 mg hjó sjúklingum með skerta nýrnastarfsemi/lifrarstarfsemi. Karlar með sykursýki: Ekki er þörf ó skammtabreytingum fyrir sjúklinga með sykursýki.
Börn og unglingar: CIALIS skal ekki gefið einstaklingum yngri en 18 óra. Fróbendingar: Tadalafil jók blóðþrýstingslækkandi óhrif nitrata i klíniskum rannsóknum. Talið er oð það stafi af samanlögðum óhrifum nitrata og ladalafils ó nitur oxið/cGMP
ferilinn. Þess vegna mó ekki nola CIALIS samhliða neinni tegund lífrænna nítrata. Lyf til meðferðar ó óviðunandi stinningu getnaðarlims, þar með talið CIALIS, ó ekki að gefa körlum með hjartasjúkdóm sem róðið er fró þvi oð stunda kynlif. Læknar skulu
íhugo þó óhættu sem er af kynlífi fyrir sjúklinga með undirliggjandi hjartasjúkdóm. Eftirtaldir sjúklingahópar með hjarta- og æðasjúkdóma tóku ekki þótt i klínískum rannsóknum og eru þessir sjúkdómar þvi fróbending fyrir notkun tadalafils: - sjúklingar sem
höfðu fengið hjartadrep ó siðustu 90 dögum, - sjúklingar með hvikula hjartaöng eða hjartaöng við iðkun kynlífs, - sjúklingar með hjartabilun af gróðu 2 eða hærri samkvæmt flokkun NYHA (New York Heart Association) ó siðustu 6 mónuðum, - sjúklingar
með takttruflanir sem hafa ekki svarað meðferð, lógþrýsting (< 90/50 mm Hg), eða lógþrýsting sem hefur ekki svarað meðferð, - sjúklingor sem fengið hafo heilablóðfall ó siðustu 6 mónuðum. CIALIS skol ekki gefið sjúklingum með ofnæmi fyrir todalofil
eðo einhverju hjólporefnanna. Aukaverkanir: Algengustu tilkynningor um aukoverkanir eru höfuðverkur, meltingartruflun. Mjög algengar (>10%): Höfuðverkur, meltingartruflanir. Algcngar (1-10%): Svimi, andlitsroði, nefstifla, bakverkur,
vöðvaverkur. Sjaldgæfar (0,1-1%): Þroti í ougnlokum, tilfinning sem lýst er sem augnóþægindi og blóðhlaupin augu. Aukaverkanalilkynningar vegna tadalafils voru tímabundnar, yfirleitt vægar eða miðlungs. Takmarkaðar upplýsingar eru um aukaverk-
anir hjó sjúklingum eldri en 75 óra. Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun: Kanna skal sjúkdómssögu og rannsókn gerð til greiningar ó hvort um ristruflanir sé að ræða og ganga úr skugga um hugsanlega undirliggjandi orsök óður en
ókvörðun er tekin um notkun lyfsins. Áður en einhver meðferð við ristruflunum hefst skal læknirinn rannsaka óstand hjarta- og æðakerfis sjúklingsins þar sem nokkur óhætta er fyrir hendi hvað varðar hjartað í tengslum við samforir. Tadalofil hefur æða-
víkkandi eiginleika, sem valda vægri og tímobundinni lækkun blóðþrýstings og auka þvi blóðþrýstingslækkandi óhrif nitrata. Alvarlegir hjarta- og æðasjúkdómar, þar með talið hjartadrep, hvikul hjartaöng, sleglatakttruflanir, heilablóðföll, skammvinn
blóðþurrðarköst, hafa komið from i kliniskum rannsóknum með CIALIS. Auk þess voru tiðar tilkynningar um hóþrýsting og lógþrýsting (þar með talin réttstöðu blóðþrýstingslækkun) i kliniskum rannsóknum. Eleslir sjúklingar sem fengu slik einkenni höfðu
sögu um óhættuþætti fyrir hjarta- og æðasjúkdóma. Hins vegar er ekki unnt að ókveða með vissu hvort þessi tilvik tengjast beinl þessum óhættuþóttum. Takmarkaðar klíniskar upplýsingor eru fyrirliggjandi um öryggi CIALIS hjó eftirforandi hópum og ef
lyfinu er óvísað skal læknirinn mela einstaklingsbundinn óvinning/óhættu óður en lyfinu er óvísað: - sjúklingar með mikið skerta nýrnastorfsemi (kreatinín úthreinsun s 30 ml/min), - sjúklingar með mikið skerta lifrarstarfsemi (Child-Pugh Closs C). Hæsti
skammtur sem gefinn hefur verið i rannsóknum ó sjúklingum með væga (kreatínin úthreinsun = 51 tií 80 ml/mín) og meðal (kreotinin úthreinsun = 31 til 50 ml/min) skerðingu ó nýrnastorfsemi og hjó sjúklingum ó lokastigi nýrnobilunar í blóðskilun er
10 mg tadalafil. Langvarandi stinningu reðurs var ekki lýst i kliniskum rannsóknum með CIALIS. Hins vegar hefur langvarandi stinningu verið lýst með öðrum PDE5 hemli. Sjúklingor sem fó stinningu sem varir i 4 timo eða meira skol róðlagt oð leito sam-
stundis eftir aðstoð læknis. Sé langvinn stinning ekki meðhöndluð strax, geta vefir i getnoðarlim skemmst, sem getur valdið varanlegu geluleysi. CIALIS skol notað með varúð hjó sjúklingum með sjúkdóma sem gætu leilt til langvarandi stinningar (svo sem
sigðkorna blóðleysi, mergæxli, eða hvitblæði), eða hjó sjúklingum með vanskapanir í getnaðarlim (svo sem vinkilbeygðan lim, bandvefshersli í lim eða Peyronies sjúkdóm). Við mat ó rislruflunum skal einnig kannað hvort undirliggjondi sjúkdómar gætu
verið orsakavaldur og veita siðan viðeigandi meðferð eftir sjúkdómsgreiningu. Ekki er vitað hvort CIALIS er virkt hjó sjúklingum með mænuskaða og hjó sjúklingum sem hafa gengist undir grindarholsskurðaðgerð eða algert brottnóm blöðruhólskirtils ón
þess að reynt væri að hlífa taugum. CIALIS skal ekki gefið sjúklingum með arfgengt galaktósaóþol, skort ó Lapp laktasa eða skert frósog ó glúkósa-galaktósa. Ekki hafa verið rannsökuð óhrif og öryggi þess að nota CIALIS samhliða öðrum meðferðum við
ristruflunum. Því er ekki mæll með slíkri samhliða meðferð. Hjó hundum sem fengu 25 mg/kg/dag eðo meira, af tadalafil daglega i 6 til 12 mónuði (samsvarandi að minnsta kosti þrefaldri mestu blóðþéttni [spannar 3,7 -18,6] sem sést hjó mönnum
eftir einn 20 mg skammt) fundust breytingar ó þekjuvef í sóðpíplum sem leiddi til minni sæðisfromleiðslu hjó fóeinum hundum. Niðurstöður úr tveim 6 mónaðo rannsóknum hjó sjólfboðaliðum benda til þess að þessi óhrif séu ólíkleg hjó mönnum. Áhrif af
daglegri notkun í lengri timo hafa ekki verið rannsökuð. Því er dagleg notkun alls ekki róðlögð. Áhrif ó hæfni til aksturs og notkunar véla: Talið er að CIALIS hafi hverfandi óhrif ó hæfni til oksturs og notkunar véla. Engar rannsóknir hafa verið
gerðar til að meta hugsanleg óhrif. Þrótt fyrir að tiðni tilkynninga um svima i lyfleysu og tadolafil örmum klinískro ronnsókna hafi verið svipuð, skulu sjúklingar vera meðvitandi um hvernig CIALIS verkar ó þó, óður en þeir ako eða stjórna vélum.
Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Margar rannsóknir ó miíliverkunum voru framkvæmdor með 10 mg af tadalafil eins og fram kemur hér fyrir neðan. Þar sem rannsóknir ó milliverkunum fóru eingöngu from með 10 mg of tadalafil,
er ekki unnt að útiloka milliverkanir með hærri skömmtum. Áhrif annarra lyfja á tadalafil: ritrómýcin og ítrakónazól, greipaldinsafi séu gefnir samhliða með varúð því liklegt er að þeir auki þéttni tadalafils í plosma. Þar af leiðandi gæti tiðni aukaverkana
aukist. Hlutverk flutningspróteina (til dæmis p-glýkóprótein) við úlskilnað tadolafils er óþekkt. Milliverkanir við lyf sem hafa óhrif ó flutningsprótein er því möguleg. Rifampicín sem örvar CYP3A4 lækkar AUC tadalafils um 88%, samanborið við AUC þegar
tadalafil er gefið eitt sér (10 mg skammtur). Búast mó við að samhliða gjöf annarro lyfja sem örva CYP3A4 eins og fenóbarbital, fenýtóín eða karbamazepín muni einnig draga úr aðgengi tadalafils. Ahrif ladalafils á önnur lyf: Tadalafil (10 mg) jók
blóðþrýstingslækkandi óhrif nílrata i klínískum rannsóknum. Því mó ekki gefa CIALIS samhliða neinum lifrænum nitrötum.Ekki er tolið að tadalafil hofi klinisk óhrif til hömlunar eða aukningar ó útskilnaði lyfja sem eru umbrotin af CYP450 samsætuformum.
Rannsóknir hafa staðfest að tadalafil hvorki hemur né örvar CYP450 samsætuform, þar með talin CYP3A4, CYP1A2, CYP2D6, CYP2E1 og CYP2C9. Tadalafil (10 mg) hafði engin klínísk marktæk óhrif ó AUC S-warfaríns, eða R-warfarins (CYP2C9 hvarfefni) og
tadalafil hofði engin óhrif ó lengingu prótrombíntíma sem warfarin veldur. Tadalofil (10 mg) hafði engin óhrif ó lengingu blæðingartima sem acetýsolicýlsýra veldur. I lyfjafræðirannsóknum ó lyfhrifum var kannað hvort tadolafil yki blóðþrýstingslækkondi
óhrif blóðþrýstingslækkondi lyfja. Helstu flokkar blóðþrýstingslækkandi lyfja voru ronnsakaðir þar með taldir kalsiumgangalokar (amlódipín), ACE (angiotensin converting enzyme) hemlar (enalapríl), beta-adrenvirkir viðlakablokkar (metóprólól), tiazið
þvagræsilyf (bendroflúazíð), og ongiotensín II viðtakoblokkor (ýmsar tegundir og skommtar, einir sér eða samhliða með tiaziðum kalsiumgangalokum, belablokkum og/eða alfablokkum). Tadalafil (10 mg ef fró eru taldar rannsóknir með angiotensin II
viðlakablokkum og amlódipin, en þó var 20 mg skammtur notaður) hafði engar klinískar marktækar milliverkanir við neinn þessara lyfjaflokka. Tadolafil (10 og 20 mg) hafði engin klínísk marktæk óhrif ó blóðþrýstingsbreytingar vegna tamsulósins, sem
er alfa-adrenvirkur viðlakablokki. Tadalafil 20 mg og samhliða meðferð með blóðþýstingslækkandi lyfjum getur valdið blóðþrýstingslækkun, sem er venjulega væg og hefur líklega engin klínískt óhrif. Greining ó gögnum úr 3 stigs rannsóknum sýndi engan
mun ó aukaverkunum hjó sjúklingum sem tóku tadalafil með eða ón blóðþrýstingslækkandi lyfja. Hins vegar skal veita þessum sjúklingum viðeigandi upplýsingar um mögulega blóðþrýstingslækkun ef þeir eru meðhöndlaðir með blóðþrýstingslækkandi
lyfjum. Tadalafil (10 mg) hafði engin óhrif ó þéttni ófengis i blóði (meðalþéttni i blóði 0,08%). Tadalafil (10 mg) jók ekki óhrif ófengis ó vitræno starfsemi og todalafil (20 mg) jók ekki óhrif ófengis ó blóðþrýsting. Auk þess fundust engar breytingar ó þéttni
tadalafils 3 timum eftir samhliða nolkun ófengis. Sýnt hefur verið fram ó að tadalafil auki aðgengi etinýlestradióls til inntöku; gera mó róð fyrir svipaðri aukningu ó aðgengi terbútalins til inntöku, þó klínisk óhrif séu óþekkt. Þegar tadalafil (10 mg) var
gefið samhliða teófýllíni (ósértækur fosfódíesterasa hemill) í rannsókn ó lyfhrifum, fannst engin milliverkun við lyfjahvörf. Einungis varð vart við væga aukningu ó hjartslætti (3,5 slög/mín). Þrótt fyrir að þetta séu væg óhrif og hafi ekki haft kliniska þýðingu i
þessori rannsókn skulu þau höfð í huga ef þessi lyf eru gefin samhliða. Rannsóknir ó milliverkunum við sykursýkislyf hafa ekki verið framkvæmdar. Pakkningar og verð (febrúar 2004): Oalis töflur 10 mg x 4 stk.: 5.193 kr., Golis töflur 20 mg x 4 stk.:
5.193 kr., Cialis tölfur 20 mg x 8 stk.: 8.954 kr. Afgreiðslutilhögun og greiðsluþótttaka sjúkratrygginga: R, 0. Samantekt um eiginleika lyfs er stytt i samræmi við reglugerð um lyfjaauglýsingar. Hægt er að nólgast samantekt
um eiginleika lyfs i fullri lengd hjó Eli Lilly Danmark A/S Utibú ó Islandi, Brautarholti 28, 105 Reykjavík.
Eli Lilly - Útibú á íslandi - Brautarholti 28 - pósthólf 5285
125 Reykjavík • Sími 520 3400. fax 520 3401 • www.lilly.com
Cialis.
(tadalafil)