Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2006, Blaðsíða 18

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2006, Blaðsíða 18
smáþóknun, það varð okkur víst að falli. Þessi breyting var gerð með afar stuttum fyrirvara, lítið kynnt og í raun með einu pennastriki. Sjálf vissi ég ekki af þessu fyrr en forstjóri heilsugæslunnar sagði mér það tveim dögum áður en þetta skall á. Margir hjúkrunarfræðingar sögðu upp og hættu 1. janúar 1997 til að missa ekki þessi 4,8%. Þeir hafa engan veginn getað gert það með löglegum þriggja mánaða fyrirvara en einhvern veginn var það leyst. Ég gat ekki hætt, hafði aðeins mínar tekjur auk þess sem mér fannst ég of ung til að hætta og vildi fylgja málum Heilsuverndarstöðvarinnar eftir því að hún var í mikilli tilvistarkreppu. Ég tek hins vegar fram, auðvitað átti að breyta þessu þegar námið breyttist og nemar hættu að vera vinnukraftur, þá var lag, en við sem vorum vinnukraftur í náminu áttum að halda þessu. Ég veit ekki af hverju það var ekki leyst þannig.“ Þið hafið eðlilega ekki verið sáttar við þetta? „Nei, að taka þetta af okkur þessum elstu sem höfðum unnið kauplaust öll nemaárin fannst mér verið að ráðast á garðinn þar sem hann er lægstur. Menn hafa farið í verkföll og sett þjóðfélagið á annan endann út af minnu. Ekki geta eftirlaunaþegar farið í verkfall og ekki eru þeir þrýstihópur. Þarna var okkur þeim elstu fórnað fyrir þá yngri, sem guði sé lof hafa fengið gífurlegar réttarbætur, en það má ekki vera um of á kostnað okkar eldri. Nú var ekki hægt að leita til stéttarfélagsins, þá var aðeins ein leið fær, réttarkerfið. Ég leitaði til umboðsmanns Alþingis, sem þá var Gaukur Jörundsson, bekkjarbróðir minn, í framhaldi af því leitaði ég lögfræðings, Óskars Norðmann sem var bjartsýnn á að málið ynnist. Það er afar dýrt að fara í mál þannig að margir hjúkrunarfræðingar stóðu við bakið á mér en ég sótti um gjafsókn og fékk. Ég vann málið í héraðsdómi, en illu heilli tapaði ég því í Hæstarétti og er svo ósátt við það að ég gat ekki litið Hæstarétt réttu auga. Nú sit ég því uppi með 4,8% lægri laun en ég hefði haft hefði ég verið aðeins eldri og því getað hætt aðeins fyrr. Það var þó mikil viðurkenning að vinna það í héraðsdómi og margir lögfræðingar hafa kynnt sér málíð og eru allir sammála um að þetta hafi verið siðlaus ákvörðun og mismuni auk þess þeim félögum FÍH sem eru með sömu forsendur. Ekki þýðir að deila við dómarann, málið var víst sent til Strassborgar og er þar víst í skúffu og verður þar líklega þangað til næst verður gert hreint." í dag segir hún að heilsuvernd njóti miklu meiri skilnings en áður, nánast sé um vakningu að ræða. „Heimahjúkrun naut alltaf meiri skilnings en nú eru menn að gera sér Ijóst mikilvægi þess að fá að vera heima svo lengi sem kostur er og verið er að gera stórátak í því efni. Það virðist þó enn sem komið er miðast fyrst og fremst við gamalt fólk, en við verðum að muna að stór hluti þeirra sem þjónustunnar njóta er ekki gamalt fólk, það er stundum sett undir einn hatt gamlir og heimahjúkrun. En hafa þarf jafnframt í huga réttinn til að komast inn á stofnun við hæfi þegar þörf krefur." Hjúkrunarkvennatal Bergljót segist alltaf hafa haft mikinn áhuga á fólki, vilji vita deili á því og fannst á sínum tíma vanta uppsláttarrit um hjúkrunarfræðinga. Hún kom þeirri hugmynd á framfæri að gefa út hjúkrunarkvennatal. „Mér fannst mikilvægt að gera það meðan enn voru á lífi hjúkrunarkonur sem mundu eftir brautryðjendunum," segir hún og í desember 1964 var samþykkt á félags- fundi FÍH að gefa út hjúkrunarkvennatal. Sex manna nefnd var valin og auk Bergljótar áttu sæti í henni Erna Aradóttir, Guðrún Árnadóttir, Guðrún Guðnadóttir, Ingileif Ólafsdóttirog Salome Þálmadóttir. Hún segir þetta hafa verið gífurlega vinnu sem öll var ólaunuð eins og tíðkaðist í þá daga, allt vélritað á gamlar, þungar ritvélar. „Við unnum þetta á kvöldin oft til miðnættis en héldum fundi vikulega á skrifstofu FÍH, lögðum sjálfar til kaffi og meðlæti, og heimavinnan var endalaus. Þetta var samvalinn hópur og tókst að koma bókinni út í nóvember 1969. Við fengum fimm bækur að gjöf þannig að Hjúkrunarkvennatalið var jólagjöfin það árið,“ segir hún og hlær. Tíminn er floginn frá okkur og í lok samtals segist Bergljót vera að reyna að skrifa sögu Heilsuverndarstöðvar Reykjavíkur. Hún býr yfir gríðarlegum upplýsingum sem sannarlega er verðugt að festa á bók. „En hvað sem öðru líður þá eiga hjúkrunarfræðingar að geta notið lífsins til jafns við aðrar stéttir þrátt fyrir krefjandi starf, ekki að fórna sér eins og stundum var ætlast til hér á árum áður. Það er svo margt gott og skemmtilegt sem lífið hefur upp á að bjóða og sjálf hef ég nýtt mér það til hins ýtrasta. Kannski hefði ég átt að læra sagnfræði þegar allt kemur til alls en þú spurðir mig ekki hvort ég mundi læra hjúkrun ef ég stæði frammi fyrir því að velja í dag.“ Hjúkrunarfræðingar athugið! Til hjúkrunarfræðinga sem reka fyrirtæki eða tengjast fyrirtækjarekstri. Hvers vegna ekki að auglýsa í Tímariti hjúkrunarfræðinga? Veitum 20% afslátt til félagsmanna FÍH. Hafið samband við Þórdísi Unu Gunnarsdóttur hjá Mark, markaðsmálum s. 866-3855 eða í netfangi: thordis.mark@itn.is 16 Tímarit hjúkrunarfræðinga - 4. tbl. 82. árg. 2006
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.