Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2006, Blaðsíða 29
Samstarfskonur í hjúkrunarstjórn. Frá vinstri: Guðrún Guðnadóttir, Margrét Sæmundsdóttir,
Björg Guðmundsdóttir, Nanna Jónasdóttir, Þórunn Pálsdóttir, Jóhanna Stefánsdóttir og
Anna Ásmundsdóttir
svo sem hjúkrunarferlið og hjúkrunar-
þyngdarmælingar, og hvers konar rann-
sóknarvinna hóf innreið sína við spítalann.
Menntun og endurmenntun, ráðstefnur og
fræðsla varð snar þáttur hjá starfshópnum
og var áhuginn stundum slíkur að ekkert
mál var að eyða heilu helgunum, jafnvel
kauplaust, við slíka þætti, þar á meðal
eflingu góðrar samvinnu okkar á meðal.
Við köstuðum „uniformunum'' til þess
að bæta heímilisbraginn. Aðstandendur
sögðust ráðalausir þegar þeir komu í
heimsókn því að ómögulegt væri að
greina á milli sjúklinga og starfsfólks! En
við svöruðum auðvitað á þá leið að það
væri einmitt takmarkið með þessu öllu
saman. Já, hugsjónin réð ríkjum og hugur
og hönd fylgdu máli.
Stofugangur var á síðari árum að mestu
lagður niður en í hans stað var safnast
saman á dagstofum með sjúklingunum
og þeir teknir inn í umræðuna og
rædd meðferðarúrræði við þá. Einnig
var fjölskyldan oft kölluð til. Verndaður
vinnustaður varð til og margs konar
félagsleg þjálfun var á boðstólum. Við
höfðum samkomusal sem nýttur var fyrir
messur, skemmtanahald, leikfimi og margs
konar starfsemi, auk iðjuþjálfunar sem
einnig var ávallt í gangi og nauðsynlegur
hlekkur í keðjunni. Við lögðum okkur
fram um að taka vel á móti nema- og
starfshópum og kynntum þeim staðinn og
starfsemina, en allt slíkt var snar þáttur í
að draga úr fordómum og þeirri dulúð sem
fylgdi geðsjúkdómum. Einnig gafst vel
að hafa sérstakar aðstandendamóttökur
á deildum og var þá efnt til veislu og
aðkomufólk fékk þá nýja sýn á umhverfið
og tengsl efldust við það.
Messur og skemmtanahald var alltaf
kringum jólin og mikið lagt í undirbúníng
þeirra viðburða og allir fengu jólaglaðning.
Síðar komu þorrablótin til sögunnar
og garðveislur 17. júní. Þess á milli
voru fengnir ýmsir skemmtikraftar og
hljómsveitir og skemmtu sjúklingar og
starfsfólk sér þá saman af lífi og sál. Farið
var í rútuferðir á sumrin og ógleymanlegar
sólarlandaferðir, svo að eitthvað sé nefnt.
Má segja að vinnustaðurinn hafi verið
snar þáttur í lífi okkar sem að þessu
stóðum. Ég og margir samstarfsmenn
mínir byrjuðum t.d. alltaf jóiin með
þvf að mæta með fjölskyldur okkar á
aðfangadag í samkomusalinn þar sem
við hlýddum á messu ásamt starfsliði og
sjúklingum sem á staðnum dvöldu. Fyrir
mér og mínum var þetta ómissandi þáttur
í jólahaldinu á þessum árum.
Starfsfólk og vistmenn á Kleppi njóta lífsins saman
á Costa Del Sol 1978
Þessi langi starfsferill minn við geðdeild
hefur verið litríkur, hlaðinn atburðarás
og gífurlegri framþróun í málefnum
geðsjúkra. Margs er því að minnast frá
vinnustaðnum okkar þegar störfum lýkur
en hér læt ég staðar numið. Skora ég nú
á félaga mína í öldungadeildinni að deila
minningum sínum með okkur hinum og
skrifa í blaðið undir liðnum Litið um öxl.
FRÉTTAPUNKTUR
Peningagjöf frá fyrrverandi kennurum og starfsfólki
Hjúkrunarskóla íslands
Fyrrverandi kennarar og starfsfólk Hjúkrunarskóla íslands færðu Félagi íslenskra
hjúkrunarfræðinga peningagjöf í Minningarsjóð Kristínar Thoroddsen í byrjun
september. Á myndinni eru Elsa B. Friðfinnsdóttir og Sigríður Jóhannsdóttir,
fyrrverandi skólastjóra Hjúkrunarskóla íslands, við athöfnina.
V.K.J.
Tímarit hjúkrunarfræðinga - 4. tbl. 82. árg. 2006
27