Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2006, Blaðsíða 24

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2006, Blaðsíða 24
Samkvæmt kanadísku leiðbeiningunum er fyrsta verkefni hjúkrunarfræðings að stofna til tengsla við fjölskylduna og það er forsenda þess að stuðningur við fjölskyldu barns með langvinnan sjúkdóm geti átt sér stað. 7. Starfshættir sem mælt er með (recommendation) Stofna til tengsla við fjölskylduna • Tengsl hefjast við fyrstu kynni hjúkrunarfræðings og fjölskyldu. • Samskiptin einkennast af virðingu, trausti, jákvæðni, samræðum og hlustun, bæði hjúkrunarfræðingur og fjölskylda leggja til upplýsingar. • Fjölskyldan og hjúkrunarfræðingurinn koma með ákveðna lífssýn og lífsgildi inn í samskiptin sem geta haft áhrif á það hvernig tekist er á við heilbrigiðsvandann. • Fjölskyldan og hjúkrunarfræðingurinn leggja til styrk og úrræði við lausn heilbrigðisvandans. Nursing Best Practice Guideline, 2006 2. Starfshættir sem mælt er með (recommendation) Meta þarfir fjölskyldunnar Með mati á fjölskyldunni má komast að því hvort og hvernig veikindi barnsins hafa áhrif á aðra í fjöiskyldunni. Þannig gerir hjúkrunarfræðingurinn sér einnig grein fyrir styrk og stuðningsþörfum fjölskyldunnar. Flafa skal í huga að sérhver fjölskylda er sérstök og einkenni fjölskyldunnar, fyrri reynsla, þroskastig hennar og úrræði munu hafa áhrif á það hvernig hún tekst á við heilbrigðisvandann. Við mat á fjölskyldunni skulu eftirfarandi þættir skoðaðir eftir því sem við á: • Fjölskyldumynstur; upplýsingar um einstaklingana í fjölskyldunni, kynþáttur, menning, trúarbrögð, fjárhagur, lífsstíll, þroskaferill, hlutverk og samskipti milli einstaklinganna • Búseta og umhverfi fjölskyldunnar; einkenni samfélagsins, aðgangur að heilbrigðisþjónustu, skólamál. • Styrkleiki fjölskyldunnar; lífsgildi og lífssýn fjölskyldunnar, úrræði, úrlausn vandamála og geta til að takast á við heilbrigðisvandann. Stuðningur fjölskyldunnar; hver er helsti stuðningur fjölskyldunnar við þær aðstæður sem fjölskyldan stendur núna frammi fyrir. Nursing Best Practice Guideline, 2006 Til eru nokkrar gerðir líkana um mat á aðstæðum fjölskyldna. Calgary-fjölskyldumatslíkanið (Wright og Leahey, 2005) er eitt þeirra og samræmist vel kanadísku leiðbeiningunum. í kanadísku leiðbeiningunum er einnig lagt til að hið svokallaða 15 mínútna viðtal Wright og Leahey sé notað við tengslamyndun og mat hjúkrunarfræðingsins á fjölskyldunni. 15 mínútna viðtalið byggist á samræðum og spurningum sem hafa meðferðargildi, að afla upplýsinga um fjölskylduna og draga fram styrkleíka fjölskyldunnar og einstaklinganna innan hennar. Wright og Leahey benda á að með þekkingu og hæfni hjúkrunarfræðingsins megi á skömmum tíma hafa veruleg áhrif á hjúkrun fjölskyldunnar. Stutt viðtal getur verið allt í senn; árangursríkt, upplýsandi og fræðandi og getur jafnvel bætt heilsu viðkomandi. Fimm helstu atriði viðtalsins eru: • að nálgast fjölskylduna með virðingu og kurteisi • samræður og hlustun sem hafa meðferðargildi • afla upplýsinga um fjölskylduna og mælt er með því að dregið sé upp ættartré • spurningar eru settar fram í meðferðartilgangi, svo sem: „Hvernig útskýrir þú það fyrir sjálfum/ri þér að barnið þitt/ykkar hefur fengið þennan sjúkdóm?" „Ef þið fengjuð svar við aðeins einni spurningu, hvaða spurningar mynduð þið spyrja?" „Af hverju hafið þið mestar áhyggjur núna?" • hrósa og draga fram styrkleika fjölskyldunnar í þeim tilgangi að fjölskyldan sjái úrræði til iausnar heilbrigðisvandanum. Á fyrstu dögunum eftir greiningu sjúkdóms svo sem sykursýki, sem krefst flókinnar umönnunar af hálfu fjölskyldunnar, þarf hún að tileinka sér á skömmum tíma allt sem viðkemur umönnun barnsins á sama tíma og hún þarf að takast á við áfallið sem fylgir greiningu sjúkdómsins. Ættingjarnir hafa í einu vetfangi öðlast nýtt hlutverk, að taka ábyrgð á meðhöndlun sjúkdóms og umönnun langveiks barns. Þegar hið daglega líf tekur við að loknu greiningarferlinu leitast fjölskyldan við að ná jafnvægi á ný og þörf er á að sameina meðferð og umönnnun daglegu lífi fjölskyldunnar. En langvarandi umönnun og ástand barna og unglinga með langvinna sjúkdóma getur 22 Tímarit hjúkrunarfræðinga - 4. tbl. 82. árg. 2006
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.