Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2008, Síða 50

Mynd 3. Ástæður GÁT-útkalla frá febrúar 2007
til febrúar 2008
Mynd 4. GAT-útköll og tími sólahrings
(vakt) frá febrúar 2006 til febrúar 2008
Áhyggjur Loftvega- Lág Skert Breyting á Lítið
starfsfólks ógn mettun meðvitund púlsi/bþ þvag
I Morgunvakt
| Kvöldvakt
i Næturvakt
skipar hjúkrunarfræðingum á legudeíldum í lykilhlutverk við
að efla öryggi sjúklinga og í flestum tilvikum er það mat
hjúkrunarfræðinga á ástandi sjúklings sem lagt er til grundvallar
útkalli gjörgæsluteymis. Með því að sýna árvekni, forgangsraða
verkefnum, meta títt og kerfisbundið ástand sjúklinga, ná
yfirsýn og heildarmynd, þekkja fyrirboðaeinkenni, taka mark á
eigin hugboði og innsæi og þekkja rétt viðbrögð, þá er öryggi
sjúklinga eflt og þjónustan bætt.
Gjörgæsluteymi efla tengsl heilbrigðisstarfsfólks legu- og
gjörgæsludeilda, auðvelda miðlun upplýsinga og geta aukið
samfellu í meðferð. Einnig getur slíkt vinnufyrirkomulag stuðlað
að bættri þekkingu hjúkrunarfræðinga á vöktun og meðferð
mikið veikra sjúklinga á legudeildum og hvatt til nákvæmari
skráningar. Síðast en ekki síst eykur slíkt fyrirkomulag skilning
starfsfólks gjörgæsludeilda á aðstæðum og vinnuálagi á
legudeildum.
Heimildir
Aneman, A., og Parr, M. (2006). Medical emergency teams: a role for
expanding intensive care? Acta Anaesthesiol Scandinavica, 50, 1255-
1265.
Bellomo, R., Goldsmith, D., Uchino, S., Buckmaster, J., Hart, G., Opdam,
H., Silvester, W., Doolan, L., og Gutteridge, G. (2004). Prospective con-
trolled trial of effect of medical emergency team on postoperative mor-
bidity and mortality rates. Critical Care Medicine, 32(4), 916-921.
Bristow, P.J., Hillman, K.M., Chey, T., Daffurn, K., Jacques, T.C., Norman,
S.L., Bishop, G.F., og Simmons, E.G. (2000). Rates of in-hospital arrest,
deaths and intensve care admissions: the effect of a medical emergency
team. The Medical Journal of Australia, 173, 236-240.
Buist, M.D., Moore, G.E., Bernard, S.A., Waxman, B.P., og Anderson, J.N.
(2002). Effect of an medical emergency team on reduction of incidence
of and mortality from unexpected cardiac arrest in hospital: preliminary
study. British Medical Journai, 324, 387-390.
Cioffi, J. (2000). Nurses’ experiences of making decisions to call emergency
assistance to their patients. Journal of Advanœd Nursing, 32(1), 108-
114.
Department of Health (2000). Comprehensive critical care: a review ofadult
critical care services. London: Department of Health.
DeVita, M.A., Bellomo, R., Hillman, K., Kellem, J., Rotondi, A., Teres, D.,
Auerbach, A., Chen, W.-J., Duncan, K., Kenward, G., Bell, M., Buist, M.,
Chen, J., Bion, J., Kirby, A., Lighthall, G., Ovreveit, J., Braithwaite, R.S.,
Gosee, J., Milbrandt, E., Peberdy, M., Savitz, L., Young, L., og Galhotra,
S. (2006). Findings of the first consensus conference on medical emer-
genoy teams. Critical Care Medicine, 34(9), 2463-2478.
Galhotra, S., DeVita, M.A., Simmons, R.L., og Schmid, A. (2006). Impact
of patient monitoring on the diurnal pattern of medical emergency team
activation. Criticat Care Medicine, 34(6), 1700-1706.
Galhotra, S., Scholle, C.C., Dew, M.A., Mininni, N.C., Clermont, G., og
DeVita, M.A. (2006). Medical emergency teams: a strategy for improv-
ing patient care and nursing work environments. Journal of Advanced
Nursing, 55(2), 180-187.
Institute for health care improvement. Building rapid response teams.
Sótt 2007 á http://www.ihi.org/IHI7iopics/CriticalCare/lntensiveCare/
ImprovementStories/BuildingRapidResponseTeams.htm..
Institute of Medicine (1999). To err is human: Building a safer health system.
Hillman, K. (2002). Critical care without walls. Current Opinion in Critical
Care, 8(6), 594-9.
Hillman, K.M., Bristow, P.J., Chey, T., Dafurn, K., Jacques, T., Norman,
S.L., Bishop, G.F., og Simmons, G. (2002). Duration of life-threatening
antecedents prior to intensive care admission. Intensive Care Medicine,
28, 1629-1634.
MERIT study investigators (2005). Introduction of the medical emergency
team (MET) system: a cluster-randomised controlled trial. The Lancet,
365, 2091-2097.
Jones, D., Egi, M., Bellomo, R., og Goldsmith, D. (2007). Effect of the medi-
cal emergency team on long-term mortality following major surgery.
Critical Care, 11(1), 1-11.
Odell, M., Forster, A., Rudman, K., og Bass, F. (2002). The critical care out-
reach service and the early warning system on surgical wards. Nursing in
Critical Care, 7(3), 132-135.
Parr, M.J.A., Hadfield, J.H., Flabouris, A., Bishop, G., og Hillman, K. (2001).
The Medical Emergency Team: 12 month analysis of reasons for activa-
tion, immediate outcome and not-for-resuscitation orders. Resuscitation,
50(1), 39-44.
Scales, D. C., Abrahamson, S., Brunet, F., Fowler, R., Costello, J., Granton,
J.T., Mary Kay McCarthy, W.J.S., og Slutsky, A.S. (2003). The ICU out-
reach team. Journal of Critical Care, 18(2), 95-106.
Schmid, A. (2007). Frequency and Pattern of Medical Emergency Team
Activation among Medical Cardiology Patient Care Unit. Critical Care
Nursing Quarterly, 30(1), 81-84.
Sharek, P.J., Parast, L.M., Leong, K., Coombs, J., Earnest, K., Sullivan J.,
Frankel, L.R., og Roth, S.J. (2007). Effect of a rapid response team on
hospital-wide mortality and code rates outside the ICU in a childrens
hospital. JAMA, 298(19), 2267-2274.
Simmonds, T.C. (2005). Best-practice protocols: Implementing a rapid
response system of care. Nursing Management, 36(7), 41 -42, 58-59.
Starfsemisupplýsingar LSH. Sótt 2008 á http://innri.lsh.is/Skrifstofa-fjar-
reidna-og-upplysi/Hag-og-upplysingasvid/Starfsemisupplysingar-LSH.
Valentine, J., og Skirton, H. (2006). Critical care outreach - a meaningful
evaluation. Nursing in Critical Care, 11(6), 288-296.
Þorsteinn Jónsson (2007). Ástand og vöktun sjúklinga fyrir innlögn á
gjörgæsludeild - undirbúningur fyrir innleiðingu gjörgæstuteymis. M.S.-rit-
gerð skrifuð við hjúkrunarfræðideild Háskóla íslands.
48
Tímarit hjúkrunarfræðinga - 4. tbl. 84. árg. 2008