Ráðunautafundur - 12.02.1980, Qupperneq 17

67
Skógræktar ríkisins, sem nefndist "til framkvæmda í
Fljótsdal", kr. 500 þúsund. Hér hafði fjárveitingavaldiö
í fyrsa sinn veitt fé beint til þess aö styðja skógrækt
á sveitabýlum. Fjárveitingin studdist viö svonefnda
Fljótsdalsáætlun, sem sett haföi verið fram nokkrum árum
áður, og þar sem lagt var til aö hefja skógrækt til stuðnings
viö og til aukinnar fjölbreytni í búskap bænda í Fljótsdal
í Noröur-Múlasýslu.
I samningi þeim, sem geröur er viö bændur um þennan stuðn-
ing ríkisins, tekur það á sig aö greiða stofnkostnaðinn viö
girðingar og ræktun að fullu, en bóndi skuldbindur sig til
aö endurgreiða 10% af brúttóverðmæti afurða, þegar þær fara
að falla til.
Þessi mikli stuðningur byggist á því, hve langur tími
líður frá fjárfestingu til fyrstu tekna í skógrækt. Vart
er hægt að hugsa sér að bændur fari að festa fé til þess
að hefja slíka ræktun. En fjárveitingavaldið vildi reyna
þetta og gera nokkrum bændum kleyft að byrja. Fyrirmyndin
er sótt til Vestur-Noregs, þar sem ríkisstyrkur til þess
að hefja skógrækt á skóglaustu landi er 75% af kostnaði.
Eru þó í þeim landshluta miklir skógar vxða, en höfðu eyðst
þar meifa en annars staðar í landinu.
5.2 Hvers vegna var Fljótsdalur valinn?
Ástæðan fyrir því, að Fljótsdalur varð fyrir valinu, er sú
að Hallormsstaður er þar í næsta nágrenni, og á Hallorms-
stað var einna lengst reynsla í skógrækt þér á landi, og
árangur með ýmsar trjátegundir ekki betri annars staðar.
Fyrir því var talið, að hvergi gæti fengist betri prófsteinn
á skógræktina sem þátt í búskap bænda en einmitt þar. Menn
höfðu sterklega þá tilfinningu, að skógræktarskilyrði væru
ekki betri annars staðar. Athuganir Hauks Ragnarssonar síðar
á samverkun veðurfarsþátla skipuðu Fljótsdalnum einmitt á
hagstæðasta skógræktarsvæði landsins.