Ráðunautafundur - 12.02.1980, Qupperneq 19

69
3. Lerki tekur fljótar við sér en allar aðrar hérlendar
trjátegundir. Það má fá af því nytjar fyrr en af
öðrum tegundum, ef undan er skilin nýting til jéla-
trjáa. Viðurinn er afbragðsgott stauraefni.
Aðeins örlítið hefir verið notað af öðrum trjátegundum og
tekur ekki að nefna hér.
5.5 Hvers má vænta af skégum F1jétsdalsbænda?
Arangur af ræktun lerkisins x Fljétsdal er mjög géður.
Trén, sem gréðursett voru 1970, eru komin upp yfir 3 m hin
hæstu. Slíkt telst afbragðsgott hér. (Þetta verður skýrt með
myndum).
Framvindan sýnist ætla að verða sú, að grisjun fyrir girðing-
staura mun geta byrjað fyrir 1990 og reikna má mað fyrsta
borðviði um 15 árum síðar. Þetta byggist á reynslunni frá
Hallormsstað.
6. Hugsanleg svæði annars staðar.
Ef Alþingi veitir á komandi árum fé til bændaskégræktar líkt
og gert hefir verið í Fljétsdal, má spyrja hvar bera skuli
niður. Ef markmiðið með ræktuninni á að vera viðarframleiðsla,
svo sem frá byrjun var rætt um x F1jétsdalsáætlun, þá hlýtur
það að verða á einhverju þeirra svæða, þar sem skégræktar-
skilyrði teljast best. (Kafli 4.1). Reynslan í skégrækt er
mislöng á þessum svæðum utan Upphéraðs. Hún er langlengst í
Eyjafirði og virðist því ekki éeðlilegt, að þar yrði farið
á stað næst.
En víða annars staðar getur skégurinn orðið géð stoð við bak
íslenskra bænda, þétt ekki sé tekið mið af viðarframleiðslu,
heldur reynt að notfæra sér ébeina þýðingu hans.