Ráðunautafundur - 12.02.1980, Qupperneq 65

115
Ef litið er á framkvæmd rannsókna og þróunarstarfsemi (tafla 3)
má sjá hvernig þessu fé hefur verið varið milli framkvæmdaaðila. Þar
er framkvæmdaaðilum skipt í eftirfarandi flokka: atvinnufyrirtæki,
sjálfseignastofnanir, hið opinbera og æðri menntastofnanir. Hinu opin-
bera er svo skipt í rannsóknastofnanir atvinnuveganna og aörar opinberar
stofnanir. Þessi aðalskipting er í samræmi við gildandi skiptingu hjá
OECD. Hér sést best hve stórt ríkið er í rannsóknastarfseminni. Árið
1977 er hið opinbera með 65,7 af hundraði alls fjármagns til rannsókna
og þróunarstarfsemi, og ef æðri menntastofnanir eru einnig teknar með
(25,7%), alls 91,4% af heildinni. Atvinnufyrirtæki sem fjármagna árið
1977 16 af hundraði fjármagns til rannsókna og þróunarstarfsemi framkvæma
ekki nema um 5 af hundraði á eigin vegum. Þau leita til hins opinbera
og þá aðallega til rannsóknastofnana atvinnuveganna með sín rannsóknar-
verkefni.
í stað þess að mæla stærðir í verðbólgukrónum og nota vísitölu til
að draga úr verðbólgunni má mæla stærðir rannsókna og þróunarstarfseminnar
í mannárum. Eitt mannár er skilgreint sem vinna eins manns x eitt ár,
miðað við 40 stunda vinnuviku. Sjá má skiptingu starfsliðs rannsókna og
þróunarstarfseminnar og mannár þeirra samkvæmt framkvæmdaaðilum árið 1977
í töflu númer 4. Þessi skipting í annars vegar þá sem vinna heilsdags-
vinnu (H) og hins vegar heilsdags og hluta úr degi (Alls) sýnir framlag
sumarvinnufólks og hálfsdagsfólks í rannsóknarátakinu. Athyglisvert er
hve mikil vinna er framkvæmd af hálfsdags og sumarvinnu "aðstoðarfólki"
og "öðru starfsliði" hjá æðri menntastofnunum' og opinberum stofnunum.
Almennt virðist fjöldi heilsdagsaöstoðarfólks vera alltof lágur miðað
við fjölda sérfræöinga, þótt bætt sé úr skortinum með sumarvinnu- og
hálfsdagsfólki. í flokknum "aðrir aöilar" flokkast sjálfseignarstofnanir,
svo sem Krabbameinsfélagiö og Hjartavernd. Her sést að rannsóknastarfsemi
þessa flokks er almennt unnin af sérfræðingum í föstu starfi annars staðar.
Erlendis er áætlað að vinna sérfræðings nýtist best ef hann hefur sér
til aðstoðar að meðaltali tvo aðstoðarmenn. Sjá má í töflu 5 að alls
voru árið 1977 um 432 heilsdagssérfræöingar hérlendis við rannsóknir
og höfðu þeir 289 aðstoðarmenn og 122 ritara og annað ófaglært starfslið
sér til aðstoöar. Samkvæmt töflu 6 er vinnuframlag fyrrgreindra sér-