Ráðunautafundur - 15.02.2001, Side 108

98
Ferðaskrifstofan getur líka, í gegnum markaðsstarf sitt, haft gríðarlega mikið að segja irni
hvaða mynd almenningur gerir sér af ferðaþjónustubændum. Ég hef lengi haft þá skoðun að
sveitin og landbúnaðartengingin hafi verið alltof ósýnileg í allri kynningu á starfsemi ferða-
þjónustu bænda (Guðrún Þóra Gunnarsdóttir 1999) og menn þannig ekki nýtt sér helsta
möguleika sinn til þess að skapa starfseminm sýnilega og skýra sérstöðu. Þetta er þó klárlega
að breytast eins og best sést á kynmngarbæklingum samtakanna (1. mynd) og titillinn „Upp í
sveit“ á íslenska bæklingnum er mikið framfaraskref. Enn eigum við þó töluvert í land með
að flétta sveitasæluna og rómantíkina inn í vöruframboðið og gera með því gistingu hjá ferða-
hjónustubændum að pakka sem á sér engan líkan.
iCniAKDi c
FAR M HOLIDAYS
; ‘S'x1 vjjggl

............—;—— ’>C •
Mk ..

• -iXfNf £
1. mynd. Erlendur kynningarbæklingar Ferðaþjónustu
bænda árin 2000og2001.
Eftirfarandi dæmi eru úr bæklingum danskra (Bondegárdsferie 1997) og sænskra ferða-
þjónustubænda (Bo pá Lantgárd 1997).
To hear the cock crow. Eat fresh laid momings eggs. Notice the thrilling feeling of a rough calf tounge.
The strolling for hours Iooking for four-leaf clover. The smell of fresh harvested com and the serene
bellowing from the stable breaking the tranquillity. The boy-dream of sitting on the tractor, high above
the others. The warm, apple red cheeks of children, resting safely on the pillow after a good day, filled up
with impressions. That’s countryside life. The life kids love!
When you stay at a farm you can begin the day with a refreshing walk or jogging. With fresh country air
in the lungs and a substantial country breakfast in the moming you’re ready to meet new assignments.
After a hectic working day a warm and homelike atmosphere is waiting.
í fyrra dæminu (úr danska bæklingnum) er rómantíkin allsráðandi og kannski finnst
mörgum að hún eigi ekkert endilega mjög skylt við ískaldan raunveruleikann sem blasir við
bændum víðast hvar í Evrópu. Eitt helsta mein íslensks landbúnaðar, og raunar lands-
byggðarinnar allrar, er að mínu mati veik sjálfsmynd sem birtist meðal annars í minnimáttar-
kennd og oft á tíðum hálfgerðri uppgjöf fyrir aðstæðum. Þetta er í sjálfu sér ekkert undrunar-