Svava - 01.04.1899, Blaðsíða 4

—436—
jhluti af ínnanríkisveizlun Bandaríkjanna, Að cins oín
járnbraut, Pensylvanía-járnbrautin, ftytur árlega floiri ton
af vörura en öll skip Bretlands hins mikla.
Einnig í framleiðslu vefnaðarvörunnar eru Banda-
fylkin á undan. 1896 voru þær 6-A- mjljarða (1 miljarður
— 1000 miljónir) dollara virði, þrettán sinnum eins
mikið og árið 1840. Iilutfallið mjlli iðnaðarframleiðsl-
unnar í Englandi og Ameríku er eins og á milli 5 og 7.
Ameriskum starfsmönnura er bezt borgað af öllura
starfsraöniium heírasins. Síðast liðin 40 ár hefir árskaup-
ið hækkað úr $247,00 upp í $429,00. Ágóðanum er
skift milli höfuðstóls og vinnu á þann hátt, að höfuð-
stóllinn fær 553 en vinnan 45q*). Verð á lífsnauðsynj*
ura, mat, fatnaði, eldivið og ljósmat, er líkt og var, með-
an kaupið var lægra, sumt er þó víðast ódýrara.
Eilis Og flestum mun kunnugt, er Ameríka auðug-
asta landiö af járnbrautum. Lengd járubrautanna í Ame-
ríku eru 275,270 rastir,—með örðum orðum, þær ná 7
sinnum í kring ura hnöttinn. Ameriskar járnbrautir eru
44“ af öllum járnbrautum heimsins. Ioýzkaland er annað
auðugast járnbrautaríki, brautir þess eru 43,008 rastir að
*) Höf. minnist ekkert á livað margir starfsmeun skifli
þessum 45; milli sín, uó live margir auðmenn séu um 55;.