Svava - 01.04.1899, Blaðsíða 19

—451
tæktai'". Og þó byrjaði Spartá sera þjóðveldi jafnaðar*
rnanna með járnpeningum.
Plútark getur þess, að í allri Lakedemoníu séu kring-
um eitt hundrað nienn, er séu langt fram úr hófi ríkir,
allir liinir séu öreigar, svo fútœkir, að þeir ekki gátu gold
ið sinn skerf til sameiginlegu máltíðanna, urðu því að
vera án þeirra, en rnistu þess vegna öll pólitfsk réttindi,
er á þann hátt urðu séreign hinna fáu auðmanna. Bjrg
in var orðin auðmannaveldi. Þeir tveir konungar, sem
seinna reyndu að enduiTeysa lög Lýkúrgusar, gátu við
ekkert ráðið. Hinn fyrri, Agis IV, vur dænidur tii
dauða af yfirstjórnrnni. Hinn síðari, Cleomen III, var
svo lánsamur að geta líflátið 4 af 5 yfirstjórnendunum,
og rekið í útlegð .24 af auðmannaflokknum, en seinast
varð liann þó undir í viðskiftunum, var rekiun í útlegð
og dó í Egyftalandi.
Jafnframt þessu sést, að hershöfðingjar og liðsfor-
ingjar létu kaupa sig tiL að hafa í frammi svik, af hverri
tegund sem voru. Guðahof og véfréttastaðir voru til
sölu, jafnvel hofið í Delft var rænt vegna peninganna.
Þegar Lýsander vann sigur f Peloponnesarstfíðinu,
félck hann mikið gull og silfur. Eiuu sinni sendi hánn
helm til þjóðveldisstjórnarinnar 1500 talenta í einu með
29*