Svava - 01.04.1899, Blaðsíða 45

477-
Eg get vel ímyndáð’mér að þeir sitji um líf konungsins'.
’Það máttu ekki ímynda þór, eftir Jjeim fregnum sem
ég hefi af Eiríki konungi, er hann mjög vinsœll'.
Olftfur Lykke ypti öxlum, en Stígur tók nú til orða :
’Það er ekki unt að vita áform jpessara riddara, en ég
skal minna ykkur á óheillamerkið sem við sáum áðan'
’Óheillamefkið?1
’Já, að konungurinn var nærri dottinn í sjóinn, þegar
hann sté í land‘.
’Hann datt þó ekki í sjóinn 1 ‘ ■
’JSTei, en það er skoðun mín að þetta óheillamerki
boði það, að konungurinn verði drepinn hér á Gotlandi.
Slík merki bregðast sjaldan*.
’Jæ-ja, Stígur minn, má ske svo verði, að minsta
kosti voru riddararnir ekki glaðlegir, eins og menn á
þeirra aldri eru vanir að vera‘.
• ’Mér virtist þeir harla alvaiiegir'.
Af því engar fleiri nýungar var að sjá né lieyra,
gengu Yisbymenniruir burt frá höfninni og áleiðis til
heimila sinna.
* *
*
*
* *
* *
*