Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.2018, Qupperneq 58

58 28. mars 2018
Sakamál
Síðasta eftirlitsferð Gutteridge
F
yrir hartnær einni öld, 27.
september, 1927, var breski
lögregluþjónninn George
Gutteridge á eftirlitsgöngu
á Ongar-Romfordvegi í austur-
hluta London.
Gutteridge sá einhverra hluta
vegna ástæðu til að stöðva för bíl-
stjóra sem átti leið um veginn og
segir sagan að í bílnum hafi verið
tveir menn.
Þar var um að ræða smá-
krimma að nafni Frederick
Browne, 47 ára, og William Henry
Kennedy, 36 ára.
Gutteridge varð fljótlega ljóst
að þeir kumpánar áttu ekki bíl-
inn enda gat hvorugur, aðspurð-
ur, sagt lögregluþjóninum bíl-
númerið.
Skotinn í augun
Nokkuð víst má telja að þeir fé-
lagar hafi talið í óefni komið því
annar þeirra dró upp byssu og
skaut Gutteridge. Talið er að sá
sem það gerði hafi lagt trúnað á
gamla hjátrú um að augu deyj-
andi manns geymdu það síðasta
sem fyrir þau bar, því Gutteridge
var skotinn tveimur skotum til
viðbótar. Einu í hvort auga.
Víkur nú sögunni fram til jan-
úar 1928. Þá var Browne hand-
tekinn á stolnum Vauxhall-bíl í
Tooting. Við leit í bílnum fann
lögreglan skotvopn og skotfæri,
fölsuð ökuskírteini og nælon-
sokk með útklipptum götum fyrir
augu og munn.
Fyrrverandi samfangar
Browne hafði lifibrauð af því að
stela bílum og því ekki undarlegt
að hann væri á einum slíkum, en
það sem fannst í bílnum vakti
upp nokkrar spurningar.
Aðspurður þvertók Browne fyrir
að hafa verið á ferðinni á þeim slóð-
um sem Gutteridge var myrtur, eða
búa yfir nokkurri vitneskju yfirhöfuð
um það mál.
Þannig var mál með vexti að
Browne og Kennedy höfðu kynnst
þegar þeir afplánuðu í Dartmoor-
fangelsinu. Þeim var sleppt á sama
tíma og tóku án tafar upp fyrri
glæpaiðju.
Frásögn Kennedys
Innan skamms var Kennedy hand-
tekinn fyrir sama glæp og Browne
var grunaður um. Kennedy sagði
lögreglunni að þeir félagar hefðu
ætlað að stela bíl og verið stöðvaðir
af Gutteridge. Hann sagði einnig að
Bílaþjófurinn Browne Sagðist hafa
verið heima hjá sér um morðnóttina.
1986 lauk blóðugum ferli kólumbíska raðmoringjans Daniels Camargo Barbosa. Barbosa, sem fékk viðurnefnið Sadistinn frá Chanquito, leitaði fanga á meðal ungra
stúlkna og á árunum 1974 til 1986 varð hann að minnsta kosti 72 stúlkum að
bana. Fórnarlömbum sínum nauðgaði hann og kyrkti síðan eða stakk til bana.
Hann var handtekinn í febrúar 1986 og drepinn af samfanga sínum 1994.
SíðaSta opinbera aftakan í frakklandi
S
á sem síðastur var tekinn
opinberlega af lífi með fall-
öxi í Frakklandi hét Eugene
Weidmann. Blaðið skildi
höfuð hans frá búknum klukkan
tíu mínútur í fimm að morgni 17.
júní árið 1939.
Ungur leiðtogi þjófagengis
Eugene fæddist í Frankfurt am
Main í Þýskalandi 5. febrúar,
1908. Fjölskylda hans var í útflutn-
ingsviðskiptum og Eugene hóf
skólagöngu sína í  borginni.
Þegar fyrri heimsstyrjöldin
skall á var hann sendur til afa síns
og ömmu og á þeim tíma gerð-
ist hann fingralangur mjög. Fjórt-
án ára var hann orðinn leiðtogi
þjófagengis unglinga sem stal öllu
steini léttara.
Finnur félaga í fangelsi
Á þrítugsaldri dvaldi hann um
fimm ára skeið á bak við lás og slá
í Saarbrücken fyrir rán. Í fangelsi
kynntist Eugene tveimur mönn-
um, Roger Million og Jean Blanc.
Síðar meir urðu þeir félagar á stigu
glæpa af ýmsum toga.
Eftir að þeim var sleppt úr fang-
elsi lögðu félagarnir á ráð um að
ræna ríkum ferðalöngum í Frakk-
landi og krefjast lausnargjalds. Í
því skyni tóku þeir á leigu villu í
Saint-Cloud, skammt frá París.
Byrjendamistök
Fyrsta mannránstilraunin, fyrri
hluta 1937, fór í handaskolum því
fórnarlambið barðist um á hæl og
hnakka uns þeir sáu sitt óvænna
og gáfust upp.
Í júlí gerðu þeir sína aðra til-
raun. Eugene hafði komist í kynni
við Jean De Koven, 22 ára dansara
frá New York-borg, sem var í heim-
sókn hjá frænku sinni, Idu Sack-
heim í París.
Eugene tókst að hrífa De Koven
og í bréfi til vinar síns sagði hún:
„Ég er nýbúin að hitta einkar heill-
andi Þjóðverja, og gáfaðan, sem
heitir Siegfried. Hver veit nema ég
fái annað Wagner-hlutverk. Ég fer í
heimsókn til hans á morgun í villu
á fallegum stað skammt frá setrinu
fræga sem Napóleon gaf Jósefínu.“
Dauði dansara
Í villunni var „Siegfried“
herramaður fram í fingurgóma.
Þau spjölluðu og reyktu og hann
færði De Koven mjólkurglas
sem hún þáði. Hún tók meira að
segja nokkrar myndir af honum
með nýju myndavélinni sinni
(filmurnar af morðingja hennar
fundust síðar við hlið líksins af
henni).
Jean De Koven fékk ekki
hlutverk í Wagner-verki því Eugene
kyrkti hana og gróf líkið í garði
villunnar. Hún hafði 300 franka í
reiðufé og 430 dali í ferðatékkum.
Hjákona Rogers Million fékk það
hlutverk að leysa tékkana út og Ida
Sackheim fékk bréf þar sem hún
var krafin um 500 dali ef hún vildi
sjá frænku sína á ný. Þannig fór
um sjóferð þá.
Skot í hnakkann
Í septemberbyrjun sama ár réð
Eugene mann að nafni Joseph
Couffy til að keyra sig á Frönsku
Rivíeruna. Joseph komst aldrei til
Rivíerunnar því í skógi fyrir utan
Tours skaut Eugene hann í hnakk-
ann og hafði bíl og 2.500 franka
upp úr krafsinu.
„ Iðrist hvers? Ég
þekkti þetta fólk
ekki einu sinni.
Síðasti morgunninn Aftakan fór ekki vel í
franskan almenning.
n Eugene hugði á mannrán n Ránmorð urðu raunin n Var hárreyttur á banastundinni