Dagblaðið Vísir - DV - 27.04.2018, Blaðsíða 14

14 27. apríl 2018fréttir
V
erslunareigendur hafa
barist fyrir því að fá áfengi
í búðir. Það hefur ekki tek-
ist og áfengi er enn aðeins
aðgengilegt í Vínbúðunum og á
veitinga- og skemmtistöðum. Eða
hvað? Í Kópavogi, í iðnaðarhverfi
við Dalveg í nokkurra metra fjar-
lægð frá lögreglustöðinni er sölu-
turninn Smári. Þetta er í raun lítil
hrörleg sjoppa. Á gólfinu eru rauð
slitin teppi. Þar er eins og gengur
og gerist hægt að kaupa sælgæti,
snakk, gos, sómasamlokur og svo
áfengi sem er í goskæli. Sjoppan
er með vínveitingaleyfi frá sýslu-
manni. Það eru engar veitingar
aðrar í boði en samlokurnar, ekk-
ert grill eða hamborgarar en það
er pylsupottur. Og í pottinum bíð-
ur ein pylsa sem Þorsteinn Sch.
Thorsteinsson afgreiðslumaður
veit ekki af og kæmi ekki á óvart að
hún hafi legið í pottinum í nokkra
daga þar sem hún hefur safnað
vatni.
Ég er mættur í þessa sjoppu
því mér hefur verið sagt að hér sé
áfengi stillt upp eins og í verslun-
um erlendis. Það er allt saman rétt.
Ég er einnig með undir höndum
myndbandsupptöku sem tvær 17
ára stúlkur tóku upp þar sem þær
keyptu bæði tóbak og svo bjór.
Þorsteinn Sch. Thorsteinsson af-
greiðslumaður spurði ekki um
skilríki.
Þegar ég mæti í sjoppuna er ég
með penna með falinni mynda-
vél. Ritstjórninni hafði nýverið
áskotnast þessi græja. Ákvað ég
því að prufukeyra hana þegar ég
færi að kanna hvort það væri virki-
lega svo að sjoppa í iðnaðarhverfi
sem selur samlokur væri með vín-
veitingaleyfi. Það átti allt eftir að
reynast rétt. Í sjoppunni er einnig
spilasalur þar sem er að finna
spilakassa frá Íslandsspilum. Inni
í salnum eru tæplega tíu manns,
meðal annars er þar maður með
fatlaðan einstakling sem suðar
um að komast út. Ég lít á hann
og maðurinn læðist stuttu síðar
út um dyrnar. Samkvæmt síðustu
ársskýrslu skilaði söluturninn 5
milljóna króna hagnaði og verður
að teljast nokkuð gott fyrir sjoppu
í iðnaðarhverfi í Kópavogi að eiga
allar þessar milljónir í afgang. Það
má auðvitað rekja til þess að hver
spilakassi er að skila um 700 þús-
undum á ári til sjoppueigandans
samkvæmt útreikningum sem
birtust í sjónvarpsþættinum Kveik
á RÚV.
Þorsteinn virðist ekki taka eftir
mér þegar ég kem inn. Hann er
niðursokkinn í að lesa Morgun-
blaðið.
„Þetta er nú meiri áróðurinn,“
segir Þorsteinn og rís hægt á fætur
og heldur áfram að skammast yfir
lesefni Morgunblaðsins. „Þetta er
algjör áróður. Áróðursblað,“ bætir
hann við.
„Ertu með eitthvað að éta?“
spyr ég og Þorsteinn bendir á
kæliskáp. Þar er að finna nokkrar
samlokur. Hér er ekki grill. Þor-
steinn spyr svo hvort ég sé frétta-
maður. Ég fæ á tilfinninguna að
hann muni uppgötva að upptöku-
vél sé í pennanum sem er stað-
settur í brjóstvasanum. Ég reyni
að breyta um umræðuefni og spyr
hvort ekki sé hægt að fá ham-
borgara. Það virkar og Þorsteinn
fer aftur að ræða um Davíð og
NATO. Síðan færir hann sig út fyr-
ir landsteina og heldur langa ræðu
um vopnasölu og hverjir það séu
sem stýra heiminum á bak við
tjöldin. Hann er fimm mínútur
frá því að tala um eðlufólkið þegar
hann segir hlæjandi:
„Þú ert með svona penna!“ Ég
hvái. „Þetta
er njósnapenni. Skrúfaðu hann
í sundur,“ segir Þorsteinn og ég
byrja að búa til söguþráð hugan-
um og held langa ræðu um þann
sem hafi komið pennanum á mig
til að reyna fylgjast með ferðum
mínum.
„Núna er hann að taka hann
upp,“ segir Þorsteinn og bein-
ir nú pennanum að mér. Hann er
kampakátur en mér líður eins og
fífli. Þá hringir einn blaðamanna
DV í mig og við spjöllum stutta
stund. Að samtali loknu held ég
áfram og segi í símtólið: „Hvern-
ig dettur þér í hug að lauma þess-
um penna á mig til að fylgjast
með ferðum mínum.“ Ég sný mér
að Þorsteini. Spyr um pylsu. Þor-
steinn svarar neitandi, en opnar
pylsupottinn og segir gapandi
hissa: „Jú, ég á eina!“ Ég panta
pylsuna til að Þorsteinn hætti að
ræða um njósnapennann. Pylsan
er volg, mjúk og bragðast eins og
súrt vatn. Ég hendi þúsund krón-
um í spilakassa Íslandsspila, tapa
þeim á tveimur mínútum, hendi
pylsunni í ruslið og forða mér út.
Eigandinn svarar
Lýsingin hér að ofan hljómar ef til
vill léttvæg, en málið er grafalvar-
legt og jafnframt furðulegt. Í
Kópavogi er söluturn sem er með
vínveitingaleyfi til klukkan 23 á
kvöldin. Þar er afgreiðslumaður
sem selur börnum bæði tóbak og
áfengi. Í sjoppunni eru svo spila-
kassar frá Íslandsspilum sem eru
í eigu Rauða krossins, Lands-
bjargar og SÁÁ. Eigandi Smára er
Gunnar Scheving Thorsteinson.
Þegar honum er greint frá því að
starfsmaður hafi selt unglingum
áfengi og tóbak telur hann að um
misskilning hafi verið að ræða.
Það náðist á upptöku og þær
voru ekki spurðar um skilríki.
„Ég kann ekki svör við þessu,“
segir Gunnar.
Þið eruð með vínveitingaleyfi en
eruð þið með einhverjar veitingar?
spyr ég.
„Nei nei nei, ekki neinar,“ svar-
ar Gunnar.
Hvernig fáið þið vínveitingaleyfi
ef þið eruð ekki með veitingar?“
„Við erum með spilakassa
hérna. Við verðum að hafa vín-
veitingaleyfi til þess að geta haft
spilakassana,“ segir Gunnar. „Það
eru sérstakir spilakassar sem
verður að hafa vínveitingaleyfi
fyrir, aðrir ekki.“
Ég hélt að það þyrfti að vera
með sérkassa til að vera með vín-
veitingaleyfi, segi ég og spyr hvort
komi á undan, spilakassarnir eða
vínveitingaleyfið.
„Spilakassarnir komu fyrst. Svo
þurfti ég að bæta við „sérstökum“
spilakössum og þá þurfti
ég að hafa vínveitingaleyfi,“ svar-
ar Þorsteinn og slítur samtalinu.
DV reyndi að ná tali af afgreiðslu-
manninum en hann skellti á
blaðamann. DV hefur einnig ósk-
að eftir svörum frá Íslandsspil-
um. Þeir sem hafa séð mynd-
band DV furða sig á að söluturn
sé með áfengi í boði þótt alvarleg-
ast sé að þarna sé unglingum selt
áfengi. Hvernig Smárinn fékk vín-
veitingaleyfi er spurning sem DV
mun svara á næstu dögum en eig-
andi staðarins tengir það við spila-
kassasalinn. Hann hafi þurft að fá
vínveitingaleyfið til að geta feng-
ið kassa frá Íslandsspilum, en þar
má leggja hærri upphæðir undir.
Er það nokkuð undarlegt að það
verði að vera hægt að bjóða upp á
áfengi til að geta spilað í þessum
kössum. Þá er það afar undarleg
ákvörðun hjá yfirvöldum að láta
sjoppu með Sómasamlokur og
pylsupott fá vínveitingaleyfi. Hver
það var sem lagði inn gott orð fyrir
söluturninn Smára á eftir að koma
í ljós.
En verslunareigendur ættu
nú að gleðjast. Ef Hagkaup vill fá
leyfi til að selja áfengi í verslunum
sínum ætti að duga að setja upp
pylsupott, samlokurnar eru auð-
vitað til í búðunum. n
Sjoppa með pylsupott með vínveitingaleyfi í Kópavogi:
n DV með falda myndavél n Undarleg ákvörðun yfirvalda n Græðir milljónir á Íslandsspilum
„Við verðum
að hafa vín-
veitingaleyfi til þess að
geta haft spilakassana.
Börn keyptu
áfengi og tóBak
Veitingarn-
ar sem eru í
boði.
Þorsteinn nær í bjórinn í kælinn.
Þorsteinn Sch Thorsteinsson afgreiðslu-
maður sem seldi unglingum áfengi og tóbak.Kristjón Kormákur Guðjónssonkristjon@dv.is
Bjórinn kominn á
borðið og 17 ára stúlka
réttir afgreiðslu-
manninum pening.