Morgunblaðið - 24.04.2018, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. APRÍL 2018
Það var sem
þungt högg þegar
ég fékk þær fréttir
að þú værir farin,
elsku frænka. Svona
stuttu eftir allt það erfiða sem
gengið hefur yfir. Þú varst svo
hlý og alltaf svo góð. Ég minnist
allra góðu tímanna frá því ég var
lítill drengur og var þá tíður gest-
ur á heimili þínu og Kalla. Þetta
var góður tími sem lifir nú í minn-
ingunni um ókomna tíma.
Lífið er margslungið og okkar
samband var ekki mikið í seinni
tíð. En í veikindum pabba lagðir
þú allt sem á undan var gengið til
hliðar og varst dugleg að heim-
sækja okkur. Þú sýndir þínar
réttu hliðar og passaðir að faðma
hann vel í hvert sinn, allt til síð-
asta dags. Fyrir það verð ég þér
ævinlega þakklátur, elsku
frænka, og minnist þín eins og þú
varst, alltaf svo brosmild og fal-
lega hlý.
Axel Már Karlsson.
Kær vinkona mín er borin til
grafar í dag eftir skyndileg veik-
indi sem engan gat órað fyrir. Við
vorum svo sannarlega minnt á að
njóta hverrar stundar þennan
erfiða dag. Ég minnist allra okk-
ar góðu stunda með þakklæti í
huga. Bústaðaferðirnar ógleym-
anlegu þar sem var mikið gaman,
prjónað, borðaður góður matur
og spjallað út í eitt. Þegar ég fór
þangað nýlega gat ég ekki annað
en brosað þegar kindin sem þú
lést okkur prjóna lá þarna mak-
Guðrún Birgitta
Alfreðsdóttir
✝ Guðrún Birg-itta Alfreðs-
dóttir fæddist 26.
janúar 1961. Hún
lést 26. mars 2018.
Útför Guðrúnar fór
fram 10. apríl 2018.
indaleg í sófanum.
Við vinkonurnar,
sem allar erum
miklar prjónakonur,
gátum engan veginn
ráðið við þetta verk-
efni á meðan þú
prjónaðir heila
hjörð. Og það sem
við hlógum að
þessu, sumar voru
eins og lömb og aðr-
ar eins og vel aldir
hrútar. Á endanum kláraðir þú
mína. Þarna fann ég líka sumar-
kveðju sem þú hafðir gefið mér á
svo fallegu korti sem á stóð „Gott
er að eiga góða að“. Já, þú varst
góð og hlý vinkona og ég trúi ekki
að við eigum ekki eftir að hittast
og spjalla.
Hugur minn er hjá börnunum
hennar, Kára og Kristínu, og ég
bið af öllu hjarta um styrk til
þeirra á þessum erfiðu tímum.
Blessuð sé minning þín.
Þín
Ólafía Guðrún.
Mig langar að minnast Guð-
rúnar Birgittu Alfreðsdóttur,
æskuvinkonu minnar, sem lést
skyndilega þann 26. mars sl.
langt um aldur fram.
Guðrún var hógvær kona með
góða nærveru sem hafði ekki hátt
um eigið ágæti. Hlýleiki og fal-
legt breitt bros var eitt af aðals-
merkjum hennar og það sem hún
tók að sér vann hún af alúð og
samviskusemi.
Hún valdi sér starfsvettvang
við verslunarstörf þar sem hæfi-
leikar eins og þjónustulund og
þolinmæði nýttust vel. Guðrún
hafði næmt auga fyrir fallegum
hlutum og hafði einstakt lag á að
gera söluvarninginn áhugaverð-
an, það var því ósjaldan meira í
pokanum þegar verslunin Bjarg
var yfirgefin en til stóð þegar
gengið var inn. Fyrir tæpu ári
ákvað hún að söðla um og fór í
annars konar þjónustu sem mót-
tökuritari á afgreiðsludeildinni á
Heilbrigðisstofnun Vesturlands á
Akranesi. Þar eins og á öðrum
stöðum stóð hún sig með sóma og
féll fljótt inn í starfsmannahóp-
inn.
Ótal myndir hafa farið í gegn-
um hugann síðustu daga og það
er gott að geta dregið fram góðar
og fallegar minningar. Við tvær,
fjögurra og fimm ára, að fara
saman á gæsluvöllinn bak við
íþróttahúsið á Laugarbraut að
sumri til, þurftum ekki fylgd og
þóttumst sjálfbjarga. Ferðir á
Langasand þangað sem farið var
ótal sinnum á hverju sumri, nesti
í þessum ferðum var ómissandi
og best af öllu var ef við fengum
snúð eða sætabrauð úr bakaríinu
til að taka með. Skemmtilegir
leikir niðri á Breið við vitana,
þangað sem leiðin lá oft með
teppi sem við festum um trönurn-
ar og reyndum að líkja eftir ind-
íánatjaldi til að búa í þann dag-
inn. Þegar haldið var heim undir
kvöldmat var ósjaldan síli í dós
eða ígulker í poka sem átti að
hreinsa og reyna síðan að selja.
Útileikir á sumarkvöldum eins og
brennibolti og hornabolti á Suð-
urgötunni og leikurinn „yfir“ var
einnig vinsæll í okkar hverfi.
Gangandi í skautaferðir alla leið
upp í Krús, enda engum skutlað
neitt í þá daga og oft var tilhlökk-
un í kringum Þrettándabrennur
þegar farið var í heimasaumaða
búninga og áhersla lögð á að
þekkjast ekki. Svona mætti lengi
telja. Það eru ótrúlegustu hlutir
sem rifjast upp og margar góðar
minningar, allt fram á þetta ár,
sem ylja þegar blákaldur og sár
veruleikinn blasir við.
Mikið hefur verið á fjölskyld-
una lagt síðasta eitt og hálft árið.
Það eru ekki nema 16 mánuðir
síðan Karl Sigurjónsson, eigin-
maður Guðrúnar, lést eftir stutt
og erfið veikindi og nú þurfa
börnin að sjá á eftir móður sinni
án nokkurs fyrirvara. Það er ekki
hægt að segja að lífið sé alltaf
sanngjarnt, sérstaklega ekki
þegar fólk á besta aldri er hrifið
burt.
Nú þegar komið er að leiðar-
lokum vil ég þakka Guðrúnu sam-
fylgdina og fyrir einlæga vináttu
og tryggð í meira en hálfa öld.
Ég votta Kristínu og Kára og
öðrum ástvinum mína dýpstu
samúð og veit að hennar er sárt
saknað.
Jóhanna Fjóla.
Með sorg og trega reyni ég að
skrifa fáein orð um vinkonu mína,
hana Guðrúnu Birgittu Alfreðs-
dóttur, sem var yndisleg, góð,
hjartahlý, traust, falleg bæði að
innan sem utan.
Var hún borin til grafar í Akra-
neskirkju, þriðjudaginn 10. apríl
sl. Stutt er síðan eiginmaður
hennar, Karl Sigurjónsson, var
jarðsettur. Var það 8. nóvember
2016.
Í 42 ár hef ég fengið þau for-
réttindi að fá að vera vinkona
Guðrúnar, sem kom manni alltaf
til að brosa og hlæja.
Við áttum strákana okkar á
svipuðum tíma, og bjuggum báð-
ar í rauðu blokkinni. Hittumst við
á hverjum einasta degi og var
aldrei dauður tími. Guðrún
kenndi mér ýmislegt, bæði í
handavinnu, föndri, bakstri og
matargerð, hún var snillingur í
öllu þessu og alltaf var hún þol-
inmóð. Kalli var líka einstakur og
góður maður.
Síðari ár hefði ég viljað vera
meira saman með þessum tveim
en það er of seint og vekur mann
af djúpum svefni, þú veist aldrei
hvað skeður í dag eða á morgun,
njóttu augnabliksins það gæti
verið síðasti hittingurinn. Að eiga
vini eins og Guðrúnu og Kalla er
ekki sjálfsagt, þau voru einstök,
bæði tvö, ég kveð þau með mikl-
um tómleika og sorg í hjarta.
Elsku Kári Rafn og Kristín
Sandra, ég samhryggist ykkur
innilega, megi guð og gæfa fylgja
ykkur.
Ingibjörg Kristín Valsdóttir.
Fallinn er frá
heiðursblikinn Jón
Ingi Ragnarsson,
hann verður jarð-
sunginn frá Kópa-
vogskirkju í dag, 20. apríl.
Jón Ingi gekk ungur í raðir
Knattspyrnudeildar Breiðabliks
og lék sinn fyrsta leik í meistara-
flokki árið 1958 aðeins fimmtán
ára að aldri. Leikir hans með
meistaraflokki urðu 139 talsins
allt til ársins 1969 og skoraði
hann 70 mörk í þeim leikjum.
Hann varð snemma öflugur í fé-
lagsstörfum fyrir Breiðablik og
var formaður knattspyrnudeildar
um skeið og í mörg ár varafor-
maður félagsins. Þegar sand-
grasvöllur félagsins í Smáranum
var tekinn í notkun 1991 gerðist
Jón Ingi starfsmaður félagsins
og hafði með höndum umsjón
vallarins.
Jón Ingi var sæmdur ýmsum
viðurkenningum fyrir störf sín í
þágu íþrótta og á sextíu ára af-
mæli hans, 9. júní árið 2003, hlaut
hann æðstu viðurkenningu
Breiðabliks og var útnefndur
Heiðursbliki.
Jóns Inga er minnst sem ein-
staklega glaðbeitts og skemmti-
legs Blika. Hann var maður sem
alltaf var hægt að leita til, ein-
staklega duglegur að vinna fjöl-
breytt verkefni, stór sem smá
Jón Ingi
Ragnarsson
✝ Jón Ingi Ragn-arsson fæddist
9. júní 1943. Hann
lést 9. apríl 2018.
Útför Jóns Inga
fór fram 20. apríl
2018.
fyrir félagið. Ef ekki
væri fyrir menn eins
og Jón Inga þá væri
starf félags eins og
Breiðabliks mun fá-
brotnara og erfiðara
í alla staði.
Í seinni tíð til-
heyrði Jón Ingi
grasrótinni í félag-
inu, baklandinu.
Hann mætti ósjald-
an í getraunakaffið
á laugardögum enda upphafs-
maður að getraunastarfi félags-
ins. Hann hafði skoðanir og lá
ekki á þeim og hélt okkur núver-
andi forustumönnum við efnið en
hann hafði einstakt lag á að koma
sínum ábendingum á framfæri
með glaðværð en ekki síður hlýju
og væntumþykju því hann bar
hag félagsins fyrir brjósti um-
fram allt.
Breiðablik stendur í mikilli
þakkarskuld við Jón Inga en
hann var einn af okkar allra bestu
drengjum og við munum sakna
nærveru hans á leikum félagsins
en trúum að hann sé með okkur í
anda.
Fyrir hönd Breiðabliks flyt ég
samúðarkveðjur frá okkur Blik-
um til eftirlifandi eiginkonu hans,
Öldu Sveinsdóttur, fjölskyldu og
vina.
Blessuð sé minning um góðan
dreng.
Sveinn Gíslason, formaður
aðalstjórnar Breiðabliks.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem)
Elsku Alda, Inga, Linda,
Raggi og fjölskyldur, ég sendi
ykkur mínar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Hvíl þú í friði, kæri Jón Ingi.
Ragna S. Ragnarsdóttir.
Það er mikil gæfa að eiga sam-
leið með góðu fólki í lífinu, Jón
Ingi var einn af þeim. Kynni okk-
ar hófust er við sátum saman í
stjórn Parkinsonsamtakanna.
Það var gott að vinna með Jóni
Inga og eins Öldu eiginkonu
hans, sem einnig sat í stjórn sam-
takanna og er okkur nú efst í
huga þakklæti fyrir starf þeirra,
áhuga og velvilja í garð samtak-
anna.
Jón Ingi hafði jafnaðargeð, var
alltaf glaður og jákvæður og boð-
inn og búinn að taka að sér hin
ýmsu verkefni. Allt gert með
bros á vör.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Enginn má sköpum renna. Allt
er ákveðið fyrirfram og enginn
getur flúið örlög sín. Nú er komið
að kveðjustund þar sem Jón Ingi
þurfti að lúta í lægra haldi fyrir
illvígum sjúkdómi. Baráttan var
erfið og mikið hefur mætt á eig-
inkonu og fjölskyldu. Við sendum
þeim samúðarkveðju og biðjum
Guð að blessa þeim góðar minn-
ingar um yndislegan mann. Megi
hann hvíla í friði.
Hrafnhildur Björk og Rúna.
Það kom illa við
mig þegar hringt
var til mín fyrir
skömmu og mér
var tilkynnt að vinur minn Stef-
án Guðmundsson væri allur.
Mér brá illilega. Hann var of
ungur til þess að fara og aðeins
stuttur tími síðan ég hitti hann
kátan og hressan.
En þannig er víst lífið, þannig
gerast hlutir og margir sem
manni finnst að ættu skilið að
lifa, þeir fara, á meðan aðrir
sem vildu gjarnan yfirgefa jarð-
vistina dvelja meðal okkar um
langa hríð.
Leiðir okkar Stefáns lágu
saman fyrir mörgum árum. Þá
tengdumst við fjölskyldubönd-
um og varð strax vel til vina.
Það atvikaðist svo þannig að
ég og sambýliskona mín Lína,
dóttir Stefáns, keyptum trillu og
fórum að stunda strandveiðar í
frístundum.
Um það leyti var Stefán að
fara á eftirlaun og þar sem sjó-
mennskan ólgaði enn í æðum
hans fór hann að róa með okk-
ur.
Hann fór svo að róa einn á
bátnum af og til.
Það var skemmtilegt að róa
með Stefáni. Sjómennskan var
honum í blóð borin og hand-
tökin voru fumlaus og örugg.
Hann kunni allt sem kunna þarf
við sjómennsku og útgerð. Hann
var skipstjórnarmenntaður og
hafði starfað við það mikinn
part ævi sinnar.
Stefán Jónas
Guðmundsson
✝ Stefán JónasGuðmundsson
fæddist 10. mars
1945. Hann lést 27.
mars 2018.
Jarðarför Stef-
áns fór fram í kyrr-
þey 12. apríl 2018.
Hann var róleg-
ur og yfirvegaður
og ef mér varð eitt-
hvað á þá benti
hann mér á það í
rólegheitum. Hann
var mér mikill
styrkur.
En þótt hann
væri menntaður
skipstjóri var samt
líka stutt í veiði-
manninn í honum,
þar fann ég einnig samherja í
litlu útgerðinni á Brimfaxa
EA-10. Á sjónum þegar „hann
kom undir“ þá ólgaði veiði-
mannablóðið.
Stefán var sérstakt snyrti-
menni, hann vildi ávallt hafa
hlutina í reglu og hreinlega.
Brimfaxi EA-10 bar vott um það
á meðan hann reri með mér.
Ég var varla búinn að snúa
upp í til að taka annað rek þeg-
ar Stebbi var kominn með smúl-
inn og kústinn á loft.
Með þessum fátæklegu orð-
um langar mig til að þakka þér,
Stefán vinur minn, fyrir allar
góðu stundirnar sem við áttum
saman, sérstaklega róðrana og
þakka þér fyrir alla hjálpina
sem þú veittir mér.
Í lífinu dynja á skúrir og skin,
þar skiptast á sorgir og gleði.
Klökkur nú verð ég að kveðja minn
vin,
ég krýp nú með sorg að hans beði.
Kapteinn sem sigldir um sæ og um
lönd,
hinn síðasta byr ævidagsins,
stýrir þú núna með stöðugri hönd,
og stefnir til kvöldsólarlagsins.
Krissi, Hanna, Lína, Stebbi,
Telma og aðrir aðstandendur,
ég votta ykkur mína dýpstu
samúð.
Skarphéðinn Ásbjörnsson.
Ástkær móðir, amma og tengdamóðir,
RAGNHEIÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði 18. apríl.
Steinunn Anna Gunnlaugsdóttir, Leifur Björn Björnsson
Ragnheiður Harpa Leifsdóttir
Rakel Mjöll Leifsdóttir
Viktor Már Leifsson
Íris María Leifsdóttir
Okkar ástkæri sonur, bróðir, mágur og
frændi,
HÉÐINN SVEINSSON,
sem lést miðvikudaginn 11. apríl, hefur
verið jarðsettur í kyrrþey að ósk hins látna.
Fjölskylda, vinir
og aðrir aðstandendur
Ástkær faðir okkar og afi,
ÁRNI EDWINS
framkvæmdastjóri,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ
fimmtudaginn 5. apríl. Hann verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 25. apríl klukkan 13.
Kristinn Árnason
Edwin Árnason
Árni Geir Árnason
og barnabörn
Elskulegur sonur minn, bróðir, mágur, faðir
okkar og barnsfaðir,
DAVÍÐ EGILSSON,
lést miðvikudaginn 18. apríl.
Útför fer fram frá Neskirkju fimmtudaginn
26. apríl klukkan 15.
Arna Sigríður Sæmundsdóttir
Ásgerður Egilsdóttir Emil J. Fenger
Dagbjört Stjarna Davíðsdóttir
Anna Sól Davíðsdóttir
Markús Máni Leó Davíðsson
Rakel G. Magnúsdóttir