Morgunblaðið - 05.07.2018, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 05.07.2018, Blaðsíða 37
37 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. JÚLÍ 2018 hafa farið heim en um leið dásamlegt þrátt fyrir að allt hennar fólk hafi orðið eftir „uppi á landi“ eins og Eyjamenn orða það. ,,Það var gott veður þegar við komum heim og ég gat alltaf farið út að labba. Við löbbuðum ofan á vikur- bingjunum til þess að kaupa saltkjöt hjá Reyni á Tanganum,“ segir Bryn- dís og Engilbert bætir við: ,,Mér er minnisstætt þegar kviknaði á fyrsta ljósastaurnum á Stakkó. Það var glaðst yfir litlu á þeim tíma.“ Bryndís saknaði systur sinnar og frænkna sem ekki komu til baka og var ósátt við það fólk sem sneri ekki heim. Í dag segist hún skammast sín fyrir þann hugsunargang. „Við vildum fá alla til baka svo allt yrði eins og það var. En það varð aldrei,“ segir Bryndís og bætir við að klippt hafi verið á allt. Það vant- aði fólkið úr austurbænum. Allir áttu orðið bíla og hættu að labba. Fyrir gos voru Eyjamenn sjálfbærir en sú sjálfbærni hafi ekki komið aftur. Engilbert tekur undir með konu sinni og segir að ekki hefði þurft að leita annað eftir vörum, hvort sem um var að ræða ventilgúmmí, sjón- varp, herraföt, kvenfatnað, vefnað eða hvað annað. Bryndís og Engil- bert fluttu frá Eyjum árið 1987. „Það var öðruvísi að flytja þegar ákvörðunin var okkar. Við vorum ekki rifin upp með rótum um miðja nótt og rekin að heiman.“ Birti til við uppgræðsluna Mæðgurnar María Vilhjálms- dóttir og Kristrún Arnardóttir lýstu líðan sinni þegar þær fluttu aftur til Eyja ásamt yngstu dótturinni, Dag- nýju, í útvarpsþætti á Rás 1 í janúar. Þær fluttu heim í janúar 1974 en eig- inmaður Maríu og átta ára sonur voru þá fluttir til Eyja. „Heimkoman er ekki sterk í minn- ingunni. Krakkarnir í nágrenninu voru ekki komnir og það var skrítið að koma í skólann. Ég þekkti fáa og mér fannst ég ekki passa í bekkinn,“ segir Kristrún og veltir því upp hvort hún sé að bæla niður ein- hverjar minningar. María móðir hennar kemur inn í samtalið og segir að Kristrúnu hafi ekki liðið vel þegar hún hóf nám í skólanum í Eyjum. „Það var eina skiptið á öllum þeim þvælingi sem fjölskyldan var á sem ég fann greinilega vanlíðan hjá Kristrúnu. En það lagaðist þegar hún skipti um bekk,“ segir María. „Kannski kom áfallið þegar við fluttum heim. Alveg sama um hvað er rætt, allt var breytt. Kannski var það erfiðast að fara aftur heim án þess að vera tilbúin til þess í að- stæður sem voru erfiðar og einhvern veginn allt svart og dapurlegt,“ segir María og bætir við að þegar hún fór að vinna við hreinsunarstörf hafi far- ið að birta til. „Ég man eftir mér labbandi með fötu að sá og vinna við uppgræðslu þegar voraði,“ segir Kristrún sem telur að gosið og afleiðingar þess hafi ekki haft mikil áhrif á sig. María segir að hún sé viðkvæmari fyrir náttúruhamförum eftir gosið og jarðskjálftar hræði hana mjög. „Ég fór þetta á hnefanum og varð að klára þau verkefni sem þurfti dag frá degi. Það var erfitt að flytja aftur og aftur ófrísk með tvö börn og eig- inmaðurinn alltaf í Eyjum,“ segir María sem geymir upplifunina gos- árið í hólfi sem hún opnar sjaldan. Mæðgurnar eru sammála um að þær hafi lítið talað um tilfinningar tengd- ar gosinu. Eldgosið á Heimaey skilur eftir sögur 5.200 íbúa sem bjuggu þar gosnóttina. Fleiri hundruð eða þús- und björgunar- og hjálparsögur inn- anlands sem utan. Þegar Eyjamenn ræða gosið er þakklæti fyrir stuðn- ing og hjálp þeim efst í huga. Sökn- uðurinn eftir gamla samfélaginu er til staðar og margt er ósagt enn. 1.200 íbúar komnir heim. Heimkoma og uppbygging 3. júlí 8. júlí ágúst Júlí, ágúst og sept. 21. september 28. september Goslokum fagnað. 500 manns á sólar- hringsvöktum fjarlægja 1.000.000 rúmmetra af vikri sem notaður er sem landfylling fyrir nýtt hverfi í vestur- bænum. Skólahald hefst í barnaskóla Vestmannaeyja. 189 Nemendur. Fyrsti bæjar- stjórnarfundur- inn í Eyjum eftir gos. 1973 1. október 2. okt. 10. okt. október Desember Vestmannaeyjabær tekur yfir stjórn bæj- arins og starfsemi sem viðlagasjóður hafði annast. 236 nemend- ur komnir í barna- skólann. Gagn- fræða- skólinn hefst. Iðn- skólinn hefst. Lyfjabúð opnuð. Handvirk símstöð tekin í gagnið. Byggingaráætlun fyrir 350 hús í vest- urbænum samþykkt. Íbúar orðnir 2.132 387 nemendur komnir í barna- skól- ann. Heimildir: Guðbjörg Helgadóttir; Fjölskyldur á flótta, Morgunblaðið, Heimaslóð, Skjalasafn Vestmannaeyja ÉG LIF I OG ÞÉR MUNUÐ LIFA Fyrsta messa og skírn í Landa- kirkju. Goslok Eyjadætur og -synir fagna langþráðum goslokum 3. júlí 1973. Árlega er efnt til þakkargjörðar 23. janúar og goslokum fagnað fyrstu helgina í júlí. Uppbygging Hreinsunarstarf hafið eftir langa bið og erfiða mánuði. Heimkoma Ungir Eyjapeyjar leika sér ánægðir í vikri á heimaslóðum. Þorgeir Magnússon sálfræðingur segir að í raun hafi Eyjamenn fengið þrjú áföll í tengslum við eldgosið 1973  Fyrsta áfall: Eldgosið sjálft. Skipun um að yfirgefa heimili sitt og flótti út í óvissuna.  Annað áfall: Veran á fastalandinu. Nýtt umhverfi, óvissa í nútíð og framtíð.  Þriðja áfall: Heimkoman. Allt er breytt og vonin um að lífið verði eins og það var brestur. Ný aðlögun í gjörbreyttu umhverfi. Breytingarnar sem fylgdu gosárinu ollu mikilli streitu sem reyndi mjög á samskipti fólks í samböndum, hjónaböndum og tengslum milli fjöl- skyldu, vina og ættingja, segir Þorgeir. Hann segir að áfallið sem for- eldrar hafi orðið fyrir í gosinu hafi gert það að verkum í einhverjum til- fellum að öryggistilfinning barna skertist en nánasta umhverfi og öryggi sem börn skynja frá foreldrum sínum skipti miklu máli í þeim aðstæðum sem ríktu í tengslum við gosið á Heimaey árið 1973. Raunveruleikinn skellur á ÁFÖLL Í TENGSLUM VIÐ GOSIÐ „Stelpurnar tóku gosið nærri sér. Það kom fram í vanlíðan, kvíða og lakari einkunnum á sama tíma og gosið virtist minni áhrif hafa á strák- ana í námi, a.m.k. fyrstu árin,“ segir Þorgeir Magnússon sálfræðingur sem gerði rannsókn á áhrifum eld- gossins á Heimaey á líðan sjö ára barna og námsframvindu fimm ár- um eftir gosið. Þorgeir birti nið- urstöðurnar í MA-ritgerð við Lunds Universitetet árið 1978 undir heitinu Barnen på Heimaey. „Ég notaði DMT-sálfræðiprófið, próf sem mælir varnarhætti ein- staklings og hvaða aðferðir hann notar við að verja sig fyrir andlegum óþægindum,“ segir Þorgeir sem bætir við að það sé öllum eðlislægt að halda slæmum tilfinningum í fjar- lægð. Það sé að ákveðnu marki hægt að verjast vanlíðan með því að forð- ast hið óþægilega og bæla niður til- finningar, ýta þeim frá sér eða til- einka þær öðrum, en það takist ekki endalaust. Það komi fólki yfirleitt í koll að sleppa því að vinna úr erfiðri reynslu með því að takast ekki á við óþægindin. Í rannsókninni bar Þorgeir saman 10 drengi og 10 stúlkur frá sjávar- bæjunum Akranesi og Vestmanna- eyjum. Börnin voru 7 ára árið 1973. „Þrátt fyrir að gosið virtist ekki hafa teljandi áhrif á strákana í námi fyrst eftir gos kom það fram að þeir upplifðu meiri einangrun og náms- getan varð lakari síðar meir. Stelpurnar náðu aftur fyrri styrk í námi eftir þrjú ár, þær virðast hafa unnið skil- virkara að mál- um og þroskast að einhverju leyti upp úr ástandinu á nokkrum árum. Niðurstöður bentu til þess að drengirnir hefðu frekar farið þetta á hörkunni, ekki tekist á við kreppuástandið,“ segir Þorgeir og bendir á að um eina rannsókn sé að ræða og hann viti ekki til þess það gerðar hafi verið frekari rann- sóknir. Þorgeir var í lögreglunni í Vest- mannaeyjum 1972 og kennari í gagnfræðaskólanum 1975 til 1976. Hann segir breytingar á samfélag- inu hafa verið gífurlegar. „Sumarið 1972 var náttúran yndisleg og samfélagið samhent, kraftmikið og fjörugt. Það var nokkuð einangrað en sjálfbært og í því einhvers konar sjálfstæði. Í gos- inu umturnaðist allt og varð kol- svart og skemmt. Heimamenn byrj- uðu samt að moka, sá, tyrfa og byggja upp bæinn á ný en hann varð aldrei samur,“ segir Þorgeir. Hann segir sterka umræðu 45 ár- um síðar sérstaka og stafi hugsan- lega af því að fólk sé nú tilbúið að tala og vinna úr erfiðum tilfinning- unum. Það þurfi svo einhvern tíma að klára þær og leggja til hliðar. Lakari námsárangur Þorgeir Magnússon Hitaveituskel + lok HITAVEITUSKEL 12OO LÍTRAR 5-6 MANNA 2 LITIR Í BOÐI HEITIRPOTTAR.IS LOK Á POTTA Heitirpottar | Höfðabakki 1 við Gullinbrú 110 Reykjavík | Heitirpottar.is | sími: 777 2000
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.