Morgunblaðið - 05.07.2018, Blaðsíða 65

MENNING 65
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. JÚLÍ 2018
ICQC 2018-20
Teitur Gissurarson
teitur@mbl.is
„Kærastan mín, Nanna Gunnars,
samdi fyrir um tveimur árum
tveggja manna leikrit sem hét
Kassinn og var sýnt í Tjarnarbíói.
Svo þegar Menningarnótt nálg-
aðist í fyrra hugsaði ég með mér:
„Þetta leikrit er
gott, einfalt og
súrrealískt.
Hvað ef við not-
um áhorfanda í
eitt af hlutverk-
unum og fram-
kvæmum allt
leikritið í sýnd-
arveruleika?““
Þetta segir
Owen Hindley
um gagnvirkt leikverk sitt, Kass-
ann, sem sýnt verður í Tjarnarbíói
á föstudags- og laugardagskvöld
og er hluti af hátíðinni Reykjavík
Fringe Festival.
Einn leikari og einn
áhorfandi
Hindley, sem er Englendingur
en býr nú hérlendis, hefur nokkra
reynslu í sýndarveruleikabrans-
anum en hann er einn af stofn-
endum fyrirtækisins Horizons
Studio, sem er með aðsetur í
London, og hefur meðal annars
starfað við sýndarveruleikaverk-
efni fyrir Google.
Kassinn er eins og áður segir
sýndarveruleikaleikrit en slíkt leik-
rit var í fyrsta skipti flutt á Íslandi
þegar Hindley og félagar fluttu
sýningu sína í kassa undir berum
himni í Reykjavík á Menningarnótt
í fyrra. „Við smíðuðum kassa úr
vörubrettum á Hlemmi og fengum
yfir daginn fjörutíu áhorfendur.
Fólk elskaði þetta,“ segir Hindley
um sýninguna á Menningarnótt.
„Söguþráðurinn var mjög einfald-
ur. Þú varst fastur í kassanum og
hin sögupersónan hugðist hjálpa
þér út. Þú reyndir mismunandi
hluti og á endanum kom hin per-
sónan inn í kassann,“ segir Hind-
ley.
Að forminu til er sýningin í ár
keimlík þeirri fyrri en hún fer
þannig fram að áhorfandinn, ein-
ungis einn í einu, fer inn í stóran
kassa með sýndarveruleikabúnað
fyrir augum og eyrum. Leikari sér
svo um að framkvæma sýninguna
en hann stendur ýmist utan eða
innan við kassann og vinnur með
áhorfandanum í gegnum sýning-
una.
Hindley vill ekki gefa upp of
mikið um söguþráð nýja verksins
en segir þó að hann hafi breyst að
einhverju leyti frá því í fyrra.
„Sýningin snýst um traust. Röddin
í hausnum á þér vill ekki að þú
treystir hinni manneskjunni, sem
er þó mjög vingjarnleg.“
Ekki fyrir viðkvæma?
Ljóst er að samspil áhorfandans
og leikarans er mikið en Hindley
segir: „Leikarinn getur heyrt í þér
og þú getur heyrt í honum. Þú
sérð hann sem persónu í sýndar-
veruleikanum. Þið getið veifað
hvor öðrum og bent á hluti. Leik-
arinn sér það sem þú sérð og öf-
ugt.“
Á miðasölusíðunni tix.is segir að
þeir sem þjást af innilokunarkennd
eigi mögulega að hugsa sig tvisvar
um áður en þeir kaupa sér miða á
sýninguna. Spurður út í þetta seg-
ir Hindley: „Við höfum gert þetta
þónokkrum sinnum og það hefur
gengið klakklaust fyrir sig. Ég
setti þetta inn því ég á sjálfur
stundum erfitt með lítil rými. Her-
bergið sem þú ert í er opið. Þú ert
ekki bókstaflega settur í kassa.“
Hann segir þó að það séu nokkur
spennuþrungin augnablik í sýning-
unni en bætir við: „Ef fólk getur
höndlað spennumynd þá getur það
höndlað þetta.“
Vegna þess að einungis einn
áhorfandi er á hverri sýningu er
hver þeirra tiltölulega stutt, um 20
mínútur. Eins og áður segir verður
verkið sýnt í Tjarnarbíói og fer
fram á 20 mínútna fresti á milli 19
og 23 á föstudag og 13 og 17 á
laugardag.
Sýndarveruleikrit í Tjarnarbíói
 Aðeins einn áhorfandi sér hverja sýningu af Kassanum  Owen Hindley
framleiddi fyrsta sýndarveruleikaleikritið á Íslandi  „Snýst um traust“
Upplifun Íris Thorarins, tónlistarhöfundur Kassans, lifir sig inn í svipað verk á Menningarnótt í fyrra.
Owen Hindley
Sýndarveruleiki Mannvera í verki
Hindley, Kassanum, sem er á dag-
skrá Reykjavík Fringe Festival.
Listasafn Reykjavíkur býður gest-
um upp á leiðsögn með listamönn-
unum Pétri Thomsen og Steinunni
Gunnlaugsdóttur kl. 20 í kvöld um
þann hluta sýningarinnar Einskis-
mannsland – Ríkir þar fegurðin
ein? sem er í Hafnarhúsinu.
Á sýningunni er sjónum beint að
verkum listamanna sem spegla
tengsl Íslendinga við víðerni lands-
ins og breytilegt verðmætamat í
náttúrunni. Sýningin rekur sögu
hugmynda Íslendinga um víðerni
landsins með augum myndlistar-
manna.
Pétur og Steinunn eiga bæði verk
á sýningunni.
Leiðsögn með
listamönnum
Steinunn
Gunnlaugsdóttir
Pétur
Thomsen
Alþjóðlega orgel-
sumarið stendur
nú sem hæst í
Hallgrímskirkju.
Veislan heldur
áfram og kl. 12 í
dag leikur Kitty
Kovács, organisti
Landakirkju í
Vestmanna-
eyjum, verk eftir
Johann Sebast-
ian Bach, Tournemire og hina und-
urfögru Vocalisu Rachmaninovs.
Kocács, sem er ungversk, kom til
Íslands árið 2006 og hefur verið
organisti í Landakirkju og kennari
við Tónlistarskóla Vestmannaeyja
frá árinu 2011.
Hin fagra Vocalisa
Rachmaninovs
Kitty
Kovács
Í Gamla skóla á Dalvík stendur nú
yfir viðamikil málverkasýning með
hugverkum J.S. Brimars, sem lifði
og starfaði á Dalvík og skapaði
hundruð listaverka á stuttri ævi.
Verkin eru flest máluð með olíu-
litum og í ýmiskonar stílum. Sýn-
ingin er sett upp á einum 600 fer-
metrum og er opin daglega kl. 13
til 17 og lýkur á Fiskideginum
mikla 11. ágúst.
Listamaðurinn hét fullu nafni
Jón Stefán Brimar Sigurjónsson.
Hann fæddist á Dalvík árið 1928
og varð bráðkvaddur á sinni
fyrstu og einu einkasýningu í Ráð-
húsi Dalvíkur í desember 1980 en
þá var hann aðeins 52 ára gamall.
J.S. Brimar var sjálfmenntaður
listamaður sem naut þess að tjá
sig með myndsköpun. Er hann lést
voru um 300 málverk í íbúð hans á
Dalvík. Þar skóp hann nær flest
sín verk á um tuttugu árum og öll
eiginlega í frístundum því hann
starfaði sem húsamálari auk þess
að sinna allrahanda smíðavinnu.
Hann hellti sér í myndlistina um
þrítugt og telja aðstandendur að
hann hafi gert um eitt þúsund
myndverk. Verk eftir hann má sjá
á heimasíðunni brimar.is en þau
eru nær öll í eigu Listasafns Dal-
víkur.
Sýningin Málverkin þekja veggina í Gamla skóla á Dalvík.
Fjöldi verka eftir J.S.
Brimar sýnd á Dalvík