Morgunblaðið - 05.07.2018, Blaðsíða 50

50 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. JÚLÍ 2018
✝ Kristjana Þor-grímsdóttir
fæddist í Borgar-
holti, Biskups-
tungum 9. nóv-
ember 1923. Hún
lést á Dvalarheim-
ilinu Sólvöllum á
Eyrarbakka 26.
júní 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Þorgrímur
Grímsson, bóndi í
Borgarholti, Biskupstungum, f.
18. október 1890, d. 3. júlí 1948,
og Pálína Guðrún Guðmunds-
dóttir, f. 30. september 1897, d.
17. júlí 1979. Bjó síðast í Efri--
Gegnishólum, Gaulverjabæjar-
hreppi.
Kristjana átti níu systkini
sem eru Guðbjörg, f. 1. nóv-
ember 1921, d. 24. júlí 1997;
Valdís f. 5. nóvember 1922, d. 2.
apríl 1989; Guðmundur, f. 26.
ágúst 1925, d. 7. júlí 2007; Þór-
gunnur, f. 16. apríl 1928, d. 5.
júní 2015; Óskar Marinó, f. 2.
ágúst 1929; Karl, f. 29. apríl
1931; Borghildur, f. 27. febrúar
1933; Bergþóra, f. 20. maí 1934;
Hörður, f. 20. júlí 1942, d. 9. júlí
2001.
Kristjana giftist Jóni Sigurðs-
syni, f. 7. maí 1912, d. 31. ágúst
2003, bónda í Syðri-Gegnis-
hólum í Gaulverjabæjarhreppi
hinn 25. október 1953. Þau
eignuðust tvö börn. Þau eru: 1)
Guðrún, f. í Syðri-Gegnishólum
3. febrúar 1953, býr á Sand-
bakka í Flóahreppi ásamt eig-
inmanni sínum, Alberti Sig-
urjónssyni. Börn þeirra eru
Kristín Þóra, f. 15. mars 1978;
Jón Örn, f. 9. mars 1981, kona
hans var Hermína Íris Helga-
dóttir, börn þeirra
eru Silja Lind, f.
2007, Hlynur Helgi,
f. 2009, Ragnhildur
Klara, f. 2012, og
Jón Valur, f. 2013.
Þröstur, f. 30. maí
1990, býr með Jó-
hönnu Ester
Adamsdóttur, dótt-
ir hennar er
Thelma Sif, f. 2010.
2) Sigurður, f. 28.
febrúar 1954 í Syðri-Gegnis-
hólum, kona hans var Unnur
Harðardóttir, f. 26. júlí 1957 í
Holti, Stokkseyrarhreppi, d. 16.
júlí 1986. Börn þeirra eru Anna
Guðrún, f. 5. maí 1983 á Sel-
fossi, sambýlismaður Sigurður
Svanur Pálsson, dætur þeirra
eru Unnur Birna, f. 2007, og
Harpa Kristín, f. 2015. Sigríður,
f. 29. apríl 1985 á Selfossi, sam-
býlismaður Robert Randall,
dóttir þeirra er Freyja Björk, f.
2015.
Kristjana kom að Syðri--
Gegnishólum haustið 1950 sem
vinnukona til Sigríðar og sona
hennar Jóns og Ólafs. Eftir að
hún giftist Jóni bjuggu þau fé-
lagsbúi með Ólafi til 1965 er
hann hætti búskap og keyptu
þau hans helming af jörðinni og
bústofn. Einnig var til heimilis
hjá þeim Sigurður Sigurjóns-
son, f. 1943, systursonur Jóns
og Ólafs.
Um áramótin 1989-1990
hættu þau búskap og fluttu á
Selfoss. Bjó Kristjana þar þar til
fyrir tveimur árum er hún flutti
að Sólvöllum á Eyrarbakka.
Útför Kristjönu fer fram frá
Gaulverjabæjarkirkju í dag, 5.
júlí 2018, kl. 14.
Elsku amma, þá ertu sofnuð
svefninum langa. Við minnumst
þín sem léttgeggjaðs grallara,
hlæjandi þig máttlausa að fífla-
látunum í sjálfri þér. Þú tókst líf-
inu létt og komst til dyranna eins
og þú varst klædd. Þú hafðir
gaman af því að segja sögur,
helst margar í einu, svo maður
átti bágt með að halda athyglinni.
Í bílskúrnum í Sigtúninu var ým-
islegt brallað, við lékum okkur og
dönsuðum meðan þú hugsaðir um
blómin og kartöflugrösin (og þar
var ísinn og frómasinn geymdur).
Þú hafðir gaman af vísum og
gast þulið þær upp eftir minni,
svona nokkurn veginn. Og svo
dönsuðum við Óla skans og þú
sparkaðir upp í loft og sagðir:
Sjáðu! Ég er ansi liðug!“
Við munum áfram „kíkja á
strákana“ hvert sem við förum,
hlæja að sjálfum okkur og hugsa
til þín með bros á vör þegar við
erum svolítið krumpnar en við
munum aldrei bragða jafngóðar
flatkökur og þínar (uppskriftin
mun þó aldrei gleymast). Hvíl í
friði. Þínar ömmustelpur,
Anna Guðrún og Sigríður
Sigurðardætur.
Kristjana
Þorgrímsdóttir
✝ Linda fæddist áAkranesi 26.
október 1956. Hún
lést á Landspítal-
anum við Hring-
braut 20. júní 2018.
Foreldrar henn-
ar eru Elsa Ágústs-
dóttir, f. 12. nóv-
ember 1933, á Sax-
hóli í Breiðu-
víkurhreppi, d. 30.
nóvember 2005, og
Garðar Jóhannesson, f. 7. apríl
1931, á Akranesi. Systur Lindu
eru: Sigurlaug, f. 1952, Jóhanna
Ólöf, f. 1955, og Bryndís, f. 1958.
Synir hennar eru:
I) Páll Þórir Daníelsson, f. 7.
janúar 1979, starfar hjá Parlogis,
maki hans er Hlín Guðbrands-
dóttir, f. 25. desember 1978.
Börn þeirra eru: Daníel Þröstur,
f. 10. mars 2007, og
Sóley, f. 5. október
2011.
II) Vignir Már
Daníelsson, f. 30.
janúar 1981, starfar
hjá Össuri hf.
III) Snorri Örn
Daníelsson, f. 24.
mars 1990, starfar
hjá NextCODE,
maki hans er Helga
Þórey Friðriksdótt-
ir, f. 29. október 1991. Þau eiga
einn son sem fæddur er 4. maí
2018.
Linda ólst upp á Akranesi en
flutti ung til Reykjavíkur þar sem
hún bjó og sinnti bókhaldi og
skrifstofustörfum.
Útför hennar fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 5. júlí
2018, og hefst athöfnin kl. 15.
Lífið er hverfult og síst af öllu
áttum við von á því að þurfa að
kveðja mömmu svona fljótt, héld-
um að við og börnin okkar mynd-
um eiga hana að um ókomna
framtíð. Í uppvextinum var hún
okkur strákunum stoð og stytta
og betri ömmu gátu barnabörnin
ekki fengið.
Þegar við vorum yngri greiddi
hún götu okkar og studdi okkur í
hverri þraut. Menntun okkar var
henni efst í huga, hún hvatti okk-
ur áfram í námi og minnti okkur
á að veraldlegir hlutir kæmu og
færu en menntun væri eitt af því
sem aldrei yrði tekið frá okkur.
Hún kynnti okkur fyrir menn-
ingu og listum, fór með okkur í
leikhús og hvatti okkur til lestr-
ar.
Eftir að við urðum fullorðnir
héldum við áfram að leita til
hennar. Þegar kom að því að við
fjárfestum í eigin húsnæði eða bíl
þá var hún ráðagóð og snjöll í
samningum fyrir okkar hönd og
oftar en ekki búin að sjá fyrir
næsta leik.
Mamma hafði yndi af ferða-
lögum og við eigum skemmtileg-
ar minningar úr ferðalögum fjöl-
skyldunnar bæði hérlendis og
erlendis. Síðustu ár ferðaðist hún
heimshornanna á milli, Evrópa,
Afríka og Suður-Ameríka voru
áfangastaðir í ævintýraferðum
hennar. Þessari miklu ævin-
týraþrá deildi hún með okkur og
hvatti okkur til að víkka sjón-
deildarhringinn, heimsækja nýja
staði og kynnast framandi menn-
ingu annarra landa.
Barnabörnunum var hún góð
amma og þeim fannst gott að
sofa í ömmuholu og fá ömmumat
sem hún galdraði fram á auga-
bragði. Hún var alltaf til staðar
fyrir okkur, tilbúin að hlaupa til
hvenær sem var og létta þannig
undir með okkur foreldrunum.
Hún gaf sig alla að börnunum og
sá til þess að þau skorti ekkert.
Í framtíðinni munum við leit-
ast við að hafa hennar gildi og
veganesti að leiðarljósi og hún
mun alltaf vera með okkur í
anda. Við verðum henni að eilífu
þakklátir.
Takk, mamma.
Páll, Vignir og Snorri.
Við fjölskyldan vorum stödd í
Frakklandi að undirbúa heimferð
þegar við fengum fréttirnar. Það
var mikið áfall þar sem þessar
fréttir voru það síðasta sem við
áttum von á að heyra. Heimferð-
in var mjög löng og erfið, þrátt
fyrir að vera aðeins þrír tímar,
því við höfðum ákveðið að segja
ekki börnunum fréttirnar fyrr en
við værum komin heim. Þú hafðir
tekið að þér að líta eftir heimilinu
á meðan við vorum fjarverandi
eins og þú hafðir svo oft gert áð-
ur og þegar við komum heim
voru ummerki um þig alls staðar
um heimilið. Þú hafðir safnað
saman öllum blöðunum og komið
þeim fyrir á eldhúsborðinu svo að
þau væru tilbúin til lestrar, fyllt á
kaffið, búið um rúm barnanna og
gert náttfötin þeirra klár. Þegar
við fórum svo heim til þín um
kvöldið kom í ljós að þú varst
búin að gera ráð fyrir því að við
myndum horfa öll saman á fót-
boltaleikinn gegn Nígeríu daginn
eftir, þar sem þú hafðir verið bú-
in að kaupa sérstakar veitingar
til að bjóða upp á yfir leiknum.
Þetta eru aðeins smáatriði en
sýna hugulsemi þína. Þú varst
farin að þekkja rútínu okkar og
vissir hver hún yrði þegar við
kæmum heim. Það voru ófá
skiptin sem þú varst heima þegar
ég kom heim úr vinnunni þar sem
þú varst alltaf tilbúin að hlaupa
undir bagga ef okkur vantaði
hjálp varðandi börnin. Þá gafstu
þér alltaf tíma til að stoppa og
drekka með mér kaffibolla og
spjalla. Þessar kaffipásur enduðu
svo oft á því að við vorum farnar
að undirbúa kvöldmatinn og
hringja í aðra í fjölskyldunni og
bjóða þeim með í mat. Þú varst
ávallt tilbúin að bjóða þig fram til
að vera með börnin hluta á sumr-
in ef þess þurfti og oft varst þú
með okkur í að skipuleggja sum-
arfríið. Eins og alla aðra stórvið-
burði, eins og afmæli barnanna.
Ég man einmitt eftir einu stráka-
afmæli þar sem þú hafðir beðið
mig um að aðstoða þig. Þú hafðir
bakað súkkulaðiköku sem allir
strákarnir hámuðu í sig með
guðsgöfflunum og voru búnir að
klína allt borðið og sig sjálfa út í
súkkulaði.
Til að koma í veg fyrir súkku-
laði upp um alla veggi var öllum
strákunum skipað í einfalda röð
fyrir framan eldhúsvaskinn og
allir munnar og hendur teknar í
þrif. Þetta vakti mismikla kátínu
strákanna en eftir á hlógum við
mikið að þessu.
Þegar ég sit hér og skrifa
þessi orð fyllist hugur minn af
minningum um allar stundirnar
sem við áttum saman og ég er
mjög þakklát fyrir þennan tíma
þrátt fyrir að hann hafi verið of
stuttur. Ég mun ávallt varðveita
minninguna um þig og halda
henni lifandi.
Þín tengdadóttir,
Hlín.
Kveðja frá ömmubörnum.
Elsku hjartans amma
Við erum hér við mamma
Og vitum ei hve skamma stund þú
átt.
Þú ert svo margir litir
Mig langar að þú vitir
Að líf þitt, ást og draumar lita líf mitt
fjólublátt.
Þegar þú ert dáin
Gakktu út í bláinn
Þar sem bíður þráin eftir þér.
Allt sem ekki máttir
Meðan lífið áttir
Mátt í allar áttir útí blánum trúðu
mér.
Þú mátt klífa tinda
Og þú mátt hlaup’og synda
Og þú mátt vera þar sem sólin skín.
Og þú mátt liggja dreymin
Og þú mátt svífa um geiminn
Og mála allan heiminn, allan heiminn,
amma mín.
Þegar þú ert dáin
Gakktu út í bláinn
Þar sem bíður þráin eftir þér.
En viltu milli leikja
Mörkum lífsins feykja
Burt og horfa á mig lifa það sem
gafstu mér.
Og ef til vill að ofan
Í gegnum blámann, roðann
Er útsýnið ögn öðruvísi en hér.
Þú lítur yfir lífið
Baráttuna, stríðið
Með söknuði og kannski líka þökk í
hjarta þér.
(Hljómsveitin Eva)
Fyrir hönd ömmubarna,
Páll Þórir og Snorri.
Elsku Linda frænka.
Þetta hlýtur að vera draumur,
vondur draumur. Síðustu dagar
hafa verið erfiðir og minningarn-
ar um þig og með þér hafa rúllað
í gegnum huga minn. Hvernig
getur lífið verið svona ósann-
gjarnt? Ég hugsa til strákanna
þinna og alls sem þið hafið gengið
í gegnum saman, bæði gleði og
sorg. Ég vildi óska að það hefði
orðið af heimsókn þinni um hvíta-
sunnuna eða eina aðra helgi eins
og við töluðum um þegar ég
heyrði í þér síðast og við
ákváðum að við skyldum öll hitt-
ast og grilla saman þegar við
kæmum heim í sumarfrí. Það var
alltaf gaman að vera með þér
hvort sem það var áður en við
fluttum út eða þegar við komum
heim eða þegar þú komst í heim-
sókn. Þú fékkst mig alltaf til að
brosa og hlæja, húmorinn var
alltaf til staðar. Blíð, góð og
hjálpsöm. Þú elskaðir tískuna og
falleg föt, hreyfingu, mataræði,
ferðalög og lífið sjálft. Næstum
alltaf þegar við hittumst töluðum
við um föt og hvar þau voru
keypt. Þú þurftir að máta allt
hvort sem það var skyrta eða
jakki. Þér þótti gaman að líta vel
út og þú gerðir það svo sannar-
lega. Minningarnar eru svo
margar og svo góðar. Allar ferð-
irnar með Akraborginni til ykkar
þegar ég var yngri og fékk að
vera heilu helgarnar hjá ykkur
eru æðislegar. Sundferðirnar
með strákunum í Laugardags-
laugina með strætó, bíóferðir,
það var alltaf eins og ég væri í út-
löndum. Svo gaman að koma til
ykkar. Í gegnum tíðina hef ég
alltaf fundið sérstaka og góða
lykt af og til, hvar sem er í heim-
inum. Þessi lykt er svo góð og
minnir mig alltaf á þig. Þetta er
lyktin sem ég fann alltaf þegar ég
var lítil stelpa og kom til ykkar á
Mánagötuna. Ég hef heyrt
nokkrum sinnum í gegnum árin
að ég líkist þér, sérstaklega þeg-
ar við erum að fíflast og hafa
gaman og það hefur alltaf glatt
mig. Minningar eru góðar en
geta líka verið vondar. Ég á alltaf
eftir að sakna þín og vildi óska að
ég gæti fengið síðasta knúsið frá
þér, elsku frænka. Ég veit að þið
amma Elsa getið verið saman
núna og passað uppá okkur hin.
Ég hef fundið fyrir ömmu í
draumunum mínum og ætla að
vona að ég fái heimsókn frá þér
líka.
Kveðja frá mér,
Hrönn Sigvaldadóttir.
Þegar birtan var mest og dag-
urinn lengstur, nóttin björt, þá
bárust mér þau tíðindi að frænka
mín hefði látist óvænt. Það
minnti mig á að þegar lífið tekur
óvænta stefnu, þarf á styrk og
stuðningi að halda til að takast á
við áföllin.
Hún Linda eins og hún var
ávallt kölluð hefur nú verið köll-
uð til æðri starfa Guðs um geim.
Guð styrki Lindu á nýju tíðni-
sviði.
Við fjölskyldan sendum okkar
innilegustu samúðarkveðjur til
fjölskyldu hennar.
Guð styðji og styrki aðstand-
endur á erfiðum tímum.
Í ljómandi dýrð við lítum enn
allt land vort í vorsins blóma
hinn skapandi mátt við skynjum öll
enn skiljum ei haustsins dóma
þá fallið þið lauf og rósin rjóð
upp rísið í vorsins ljóma.
(Guðjón Helgason)
Ágústa Guðjónsdóttir.
Það var um sumarsólhvörf,
þegar dagur er lengstur hér á
norðurslóðum og gróandinn
mestur, sem okkur barst sú
fregn að góð vinkona og móðir
tengdasonar okkar, Linda, hefði
veikst skyndilega og hefði verið
lögð á sjúkrahús. Daginn eftir
fengum við svo þær sorgarfréttir
að hún væri látin. Kona á besta
aldri sem hafði alltaf hugsað vel
um sig, lifað heilsusamlegu lífi og
stundað útivist alla tíð. Dugnað-
urinn og lífsgleðinholdi klædd.
Óskiljanlegt og ósegjanlega
sorglegt.
Við kynntumst Lindu fyrir sjö
árum þegar Snorri sonur hennar
kom inn í líf Helgu Þóreyjar,
dóttur okkar. Strax við fyrstu
kynni fundum við hvað Linda var
hlý og viðfelldin manneskja sem
bar hag sona sinna þriggja mjög
fyrir brjósti og var afar stolt af
þeim. Hún sá ekki sólina fyrir
ömmubörnunum tveimur sem þá
voru komin í heiminn, passaði
þau hvenær sem foreldrarnir
báðu um það og dekraði smáveg-
is við þau eins og ömmum sæmir.
Fyrir átta vikum bættist svo
þriðja barnabarnið í afkomenda-
hópinn, sonur dóttur okkar og
tengdasonar. Þá sáum við enn
betur hversu yndislega natin
Linda var við börn. Meðan við
héldum fremur stíf og ögn stress-
uð á nýfæddu barninu handlék
Linda það mjúklega, alveg af-
slöppuð, og hjalaði svo fallega og
ástúðlega við það að unun var að
fylgjast með því orðlausa en ein-
læga samtali. Samverustundir
hennar og nýfædda drengsins
urðu því miður alltof fáar, sorg-
lega fáar. Skarðið sem Linda
Dagrún Linda
Garðarsdóttir
Ástkær sambýlismaður minn, sonur, bróðir,
pabbi, tengdapabbi og afi,
BJÖRN G. SIGURÐSSON
frá Rauðá,
búsettur á Ólafsfirði,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri sunnudaginn
1. júlí. Útförin fer fram frá Þorgeirskirkju
(Ljósavatn) laugardaginn 14. júlí klukkan 14.
Guðrún Guðmundsdóttir
Grímur Vilhjálmsson
Guðný Grímsdóttir
Vilhjálmur Grímsson
Malan Sørensen
Hólmfríður Helga Björnsdóttir
Grímur Freyr Björnsson
Saga Karen Björnsdóttir
tengdabörn og barnabörn
Elskaður faðir, bróðir, sonur og vinur,
DARRI ÓLASON,
lést þriðjudaginn 19. júní.
Kveðjustund fyrir ættingja hans og vini
verður haldin í Fossvogskapellu
þriðjudaginn 10. júlí klukkan 13.
Jarðsett verður sama dag að Lundi í
Lundarreykjadal.
Hrannar Kristinn, Guðrún Helga, María Sól
Helga Ágústsdóttir
Diljá Óladóttir
Óli Antonsson
Kristín Richter
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SVERRIR BJÖRGVIN VALDEMARSSON,
fv. verslunarstjóri ÁTVR,
lést í faðmi ástvina mánudaginn 25. júní.
Jarðsungið verður frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 6. júlí klukkan 13. Jarðsett verður í kirkjugarðinum í
Hafnarfirði. Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilisins
Sólvangs, 4. hæð, fyrir einstaka umönnun og hlýju.
Brynhildur Sverrisdóttir Atli Guðmundsson
Júlíus Atlason Lilja Björk Einarsdóttir
Jórunn Atladóttir Albert Steinn Guðjónsson
Sóley Birna, Björgvin Atli, Bjarki Marinó,
Gabríela og Dagur Snær