Morgunblaðið - 21.07.2018, Blaðsíða 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. JÚLÍ 2018
✝ Ásdís Anna Ás-mundsdóttir
fæddist 29. júlí
1931 í Reykjavík.
Hún lést á Land-
spítalanum 12. júní
2018.
Foreldrar henn-
ar voru Ásmundur
Guðmundsson bif-
reiðastjóri, f. 30.
júní 1906 í Reykja-
vík, d. 24. nóv-
ember 1970, og Þórdís Gísla-
dóttir verkakona, f. 7. júní 1903
á Hæðarenda í Grímsnesi, d. 2.
júní 1994. Alsystkini Ásdísar
Önnu: Jón Ásmundsson, f. 20.
september 1929, d. 12. febrúar
2014. Samfeðra: Ása Ragnheið-
ur Ásmundsdóttir, f. 18. ágúst
1932, d. 19. febrúar 2009, Ingi-
björg Ásmundsdóttir, f. 4. októ-
ber 1933, Ragnhildur Ásmunds-
dóttir, f. 17. ágúst 1936,
Guðmundur Ásmundsson, f. 13.
mars 1939, d. 29. júní 1984, og
Úlfar Grétar Ásmundsson, f. 25.
september 1950.
Ásdís Anna giftist Eyþóri F.
Árnasyni aðalbókara 5. desem-
ber 1953. Eyþór fæddist 16.
febrúar 1930 og lést 16. júní
1996. Foreldrar hans voru Árni
Þórðarson, f. 4. október 1897 á
Rauðnefsstöðum í Rang-
árvallasýslu, d. 2. nóvember
1968, og Sigríður Magnúsdóttir,
f. 29. ágúst 1896, d. 21. apríl
2008. B) Sunna Sæmundsdóttir,
f. 3. nóvember 1987, sambýlis-
maður hennar er Viðar Guð-
jónsson, f. 14. júlí 1980. Sonur
þeirra er Finnur, f. 2016, og
dóttir Sunnu er Ingibjörg Fía, f.
2007. 3) Árni Eyþórsson, f. 19.
ágúst 1957. 4) Sigríður Eyþórs-
dóttir, f. 23. desember 1960.
Börn hennar og Tryggva Han-
sen eru: A) Hans Ingi, f. 5. des-
ember 1981. Eiginkona hans er
June Grodatter Råheim, f. 18.
mars 1979. Börn þeirra eru:
Tove, f. 2011, og Olav, f. 2015. B)
Anna Sóley, f. 17. október 1984.
Börn hennar eru: Zette Eyþór, f.
2010, og Lo, f. 2017. Börn Sig-
ríðar og Róberts Karlssonar
sambýlismanns hennar, f. 23.
október 1953, eru: Rósanna Ró-
bertsdóttir, f. 1991, og Eyþór
Róbertsson, f. 1994. 5) Ásdís Ey-
þórsdóttir, f. 23. nóvember 1966.
Dóttir hennar og Hannesar Jó-
hannssonar er Anna Kolbrún, f.
6. september 1990. Fyrrverandi
eiginmaður Ásdísar er Smári
Magnús Smárason, f. 17. júní
1954, og sonur þeirra er Óskar
Örn, f. 7. september 1993.
Ásdís Anna ólst upp hjá
föðurömmu og -afa á Grett-
isgötu í Reykjavík. Hún gekk í
Austurbæjarskóla og þaðan lá
leiðin í Hjúkrunarskólann þar
sem hún lauk námi 1953. Síðar
sérhæfði hún sig í geðhjúkrun
og stjórnun við Nýja hjúkr-
unarskólann. Hún vann lengst af
sem hjúkrunar-
framkvæmdastjóri við geðdeild-
ir Landspítalans.
Úför hennar fór fram í kyrr-
þey frá Fossvogskapellu, 21.
júní 2018.
1983. Börn Ásdísar
Önnu og Eyþórs
eru: 1) Tryggvi Ey-
þórsson, f. 27. mars
1952, d. 3. október
2012. Eiginkona
hans var Kolbrún
Pálína Hannes-
dóttir, f. 20. janúar
1956, og eignuðust
þau fimm syni: A)
Oddur Guðni, f. 5.
janúar 1973, kvænt-
ur Dagnýju Þóru Bragadóttur, f.
1977. Dætur þeirra eru Sandra
Dís, f. 2008, og Telma Sól, f.
2013. B) Eyþór, f. 22. september
1976, kvæntur Sigurbjörgu Jó-
hönnu Jónasdóttur, f. 1982. Syn-
ir þeirra eru Benjamín Örn, f.
2005, og Hallgrímur Már, f.
2009. C) Hákon Ingi, börn hans
með Pálínu Björgu Snorradótt-
ur, fyrrverandi eiginkonu, eru:
Tryggvi Fannberg, f. 2007, og
Kristín Kolbrún, f. 2010. D) Ás-
mundur Sveinn, f. 13. septeber
1988, og E) Jóhann Rúnar, f. 30.
júní 1993. 2) Ingibjörg Eyþórs-
dóttir, f. 30. september 1955.
Eiginmaður hennar er Sæmund-
ur Sigurðsson, f. 11. nóvember
1055. Dætur þeirra eru: A) Anna
Sæmundsdóttir, f. 21. ágúst
1982, sambýlismaður hennar er
Jörgen Krabbe, f. 15. október
1970. Sonur þeirra er Viggó, f.
2016, og stjúpdætur Önnu eru
Alina, f. 2006, og Johanna, f.
Þann 12. júlí síðastliðinn and-
aðist Ásdís Anna Ásmundsdóttir
fyrrverandi framkvæmdastjóri
hjúkrunar við Geðdeild Land-
spítalans. Kynslóðir koma og
fara, tímarnir breytast. Það sem
þykir sjálfsagt í dag var draum-
ur í fjarlægð. Anna lauk námi
við Hjúkrunarskóla Íslands í
október 1953, starfaði við
Kleppsspítalann frá 1962-1966
og kom aftur til starfa þar
nokkrum árum seinna. Þegar lit-
ið er yfir farinn veg rifjast upp
minningarnar um fimm barna
móður og hjúkrunarfræðing sem
var gott að starfa með, sem var
jákvæð og sagði sína skoðun á
hlutunum, var ekki margorð en
ákveðin. Í tæpa þrjá áratugi
störfuðum við saman að bættri
þjónustu og aðbúnaði vistmanna
og starfsmanna. Upphaflega hóf
hún störf í Kleppsspítala vegna
þess að Eyþór og hún voru að
byggja hús í Kópavogi og vant-
aði tímabundið húsnæði en
Kleppsspítalinn gaf hjúkrunar-
fræðingum sem voru í fullu
starfi kost á að leigja 38 fer-
metra íbúð á Skaftinu. Húsin
voru byggð af vanefnum en
nauðsynleg til að fá fagfólk til
starfa því strætisvagnar komu
aðeins þrisvar á dag að spítalan-
um. Vinnutíminn var tvískiptar
vaktir 7.30 til 13.00 og frá kl.
16.00 til 19.30 nema daginn fyrir
frídaga. Rafmagnshitun var tek-
in af tvisvar á dag, fyrir hádegi í
rúma klukkustund og um kvöld-
matarleytið. Þetta var gert svo
nægur straumur væri í eldhúsi
spítalans til að elda mat fyrir
vistmenn. Við þessar aðstæður
bjuggu hjónin frá 1962 til 1966
með fjögur börn, það yngsta var
ekki fætt. Þá var flutt í Kópavog
í eigið húsnæði sem var langt frá
því fullgert eins og var mjög al-
gengt að fólk gerði á þessum ár-
um en markmiðinu var náð sem
hafðist með dugnaði og þraut-
seigju þeirra hjóna. Seinna
fluttu þau að Laugateig 5 í
Reykjavik þar sem hún bjó
þangað til hún flutti í þjónustu-
húsnæði við Dalbraut. Lífshlaup
þeirrar kynslóðar sem nú er að
kveðja var að hlúa að og bæta
lífsgæði komandi kynslóðar.
Ég samhryggist innilega
börnum hennar, mökum þeirra
og barnabörnum. Blessuð sé
minning hennar.
Þórunn S. Pálsdóttir.
Ásdís Anna
Ásmundsdóttir
✝ Rúnar ÞorkellJóhannsson
fæddist 25.8. 1947
á Blönduósi. Hann
lést 18.7. 2018 á
Sjúkrahúsinu í
Vestmannaeyjum.
Foreldrar hans
voru Freyja Krist-
ín Kristófersdóttir,
f. 21.9. 1924, og
Jóhann Frímann
Hannesson, f. 18.5.
1924, d. 19.12. 1997. Systkini
Rúnars: Anna, f. 1946, gift
Ragnari Þór Baldvinssyni,
börn þeirra eru Jóhann Freyr,
Hlíf, Þórunn og Ragna. Hlyn-
ur, f. 1968, giftur Karen Ingi-
marsdóttur, börn þeirra eru
Aron Ingi, Ólöf Marín og
Nana Rut.
Rúnar giftist Björgu Guð-
mundsdóttur 11.9. 1971, þau
Rúnar ólst upp í Vest-
mannaeyjum. Hann lærði bif-
vélavirkjun við Iðnskólann í
Reykjavík og Vegagerð rík-
isins. Hann vann hjá Vega-
gerðinni til ársins 1977, þegar
fjölskyldan flutti til Svíþjóðar.
Þar starfaði hann á bílaverk-
stæði Volvex þar til þau fluttu
til Íslands aftur og þá til Bol-
ungarvíkur. Þar hóf hann
störf hjá Vélsmiðju Bolungar-
víkur hf. Árið 1992, þegar
hann og Björg skildu flutti
hann til Vestmannaeyja og
starfaði þar hjá Skipalyftunni
til ársins 2000, þegar hann
fluttist til Noregs. Þar bjó
hann með norskri konu, Tove
að nafni, og vann hjá Norges-
buss til ársins 2012. Þá fluttist
Rúnar aftur til Vest-
mannaeyja, þar sem hann
vann hjá Skipalyftunni til 67
ára aldurs, þá hóf hann störf
hjá Alþrif og vann þar, þar til
hann veiktist af krabbameini í
byrjun árs 2017.
Rúnar verður jarðsunginn
frá Landakirkju í dag, laug-
ardaginn 21. júlí 2018, kl. 15.
skildu síðar, eign-
uðust þau þrjú
börn: 1) Fríða, f.
1972, gift Her-
manni G. Her-
mannssyni og
þeirra dætur eru
María Rebekka og
Dagmar Iða. 2)
Freyja Kristín, f.
1978, gift Gunnari
Geir Gústafssyni
og þeirra synir
eru Ágúst Marel, Andri Snær,
Gústaf Logi og Rúnar Freyr.
3) Jóhann Frímann, f. 1987,
giftur Axel Inga Árnasyni.
Fyrir átti Rúnar soninn Pál
Þóri, f. 1967, með Elínborgu
Steinunni Pálsdóttur. Páll er
giftur Mekkín Árnadóttur og
þeirra börn eru Árni Jón sem
á tvö börn og Elínborg Stein-
unn.
Í dag kveðjum við félaga okkar
úr Veiðifélagi Elliðaeyjar, Rúnar
Þorkel Jóhannsson.
Rúnar sótti Elliðaey heim á
lundatímanum í tugi ára eins og
hann átti kyn til. Rúnar var kom-
inn af Oddsstaðaættinni sem átti
nytjar í Elliðaey. Guðjón Jóns-
son, bóndi og líkkistusmiður frá
Oddsstöðum, langafi Rúnars, og
Kristófer Guðjónsson, afi hans,
voru lundaveiðimenn í Elliðaey í
tugi ára.
Síðustu ár ævi sinnar átti Rún-
ar heima í Vestmannaeyjum, en
hafði búið meðal annars í Bolung-
arvík, Svíþjóð og Noregi. Þegar
vora tók og lundinn settist upp í
Eyjum kom fiðringur í okkar
mann. Síminn hringdi hjá mér og
hrjúf rödd var á hinum endanum
sem sagði: „Dolston Kaller, er
ekki hugur?“
Þá var Rúnar strax farinn að
huga að lundatímanum og ferð til
Vestmannaeyja. Hvenær lunda-
veiðimenn ætluðu út í Elliðaey til
lundaveiða.
Rúnar var skapgóður maður
og hafði góða nærveru. Það var
gott að vera með Rúnari yfir
lundaveiðitímabilið í Elliðaey,
þegar við dvöldumst þar saman.
Síðustu ár voru Rúnar erfið,
hann hafði glímt við erfið veikindi
sem hann er nú laus við.
Vonandi er hann kominn út í
Elliðaey, sæll og glaður þarna
hinum megin, þar sem við víst öll
lendum.
Rúnari þakka ég fyrir allar
góðu samverustundirnar og votta
aðstandendum hans mína samúð.
Í úteyjarfaðminum vægum í vindi
við skulum syngja að bjargmanna sið.
Hér lífið er frelsi og unaðaryndi
með ómum frá lundans og svölunnar
klið.
Nú lokið er veiði og sigin er sól
saman við skálum og röllum við ból.
(Óskar Kárason)
Með Elliðaeyjarkveðju,
Ívar Atlason.
Rúnar Þorkell
Jóhannsson
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Sigrún Óskarsdóttir,
guðfræðingur
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Fréttir af and-
láti Þórunnar
Franz kölluðu fram
margar góðar minningar frá ár-
unum sem við störfuðum saman
á Borgarskjalasafni Reykjavík-
ur.
Þórunn hóf störf á Borgar-
skjalasafni árið 1988 og starfaði
einkum við úrklippusafn safns-
ins, sem var lengi eitt vinsæl-
asta efni safnsins. Hún tók við
Sigríður Þórunn
Fransdóttir
✝ Sigríður Þór-unn Frans-
dóttir fæddist 19.
september 1931.
Hún lést 30. júní
2018.
Útför Þórunnar
fór fram 11. júlí
2018.
starfinu af Hildi E.
Pálsson sem hafði
unnið við það í 30
ár. Starfið fólst í
að klippa út úr
dagblöðum allar
umfjallanir um
Reykjavíkurborg
og annað áhuga-
vert um hvað væri
að gerast í Reykja-
vík. Úrklippurnar
voru flokkaðar eft-
ir um 30 efnisflokkum og síðan
límdar inn í úrklippubækur.
Þetta var nákvæmnisverk sem
nýtist vel enn í dag þeim sem
rannsaka sögu borgarinnar.
Þórunn var vel að sér, fylgd-
ist vel með, hún var glögg, létt
og skemmtileg og lífgaði upp á
safnið. Hún var samviskusöm,
hélt vel áfram og vann verkefni
sín af vandvirkni. Hún var góð-
ur sögumaður og hafði frá
mörgu að segja frá viðburða-
ríkri ævi sinni. Hún raulaði oft
við vinnu sína. Við vissum ekki
fyrr en hún hafði starfað með
okkur um tíma að hún væri
þekkt fyrir tónlist sína og að
við þekktum mörg lög sem hún
hafði samið.
Þórunn fór á eftirlaun um
sjötugt og var missir að henni
úr hópnum. Hún hélt alltaf
sambandi við okkur, mætti á
sýningaopnanir og við heyrð-
umst af og til. Þórunn var ein
af þeim sem maður kynnist í
lífinu og gleymir ekki. Hugsar
til af og til með hlýhug.
Fyrir hönd okkar á Borg-
arskjalasafni viljum við kveðja
Þórunni Franz með þakklæti
fyrir að hafa fengið að kynnast
henni og sendum fjölskyldu
hennar og vinum innilegar sam-
úðarkveðjur.
Svanhildur Bogadóttir og
Gunnar Björnsson.
Þær eru margar
minningarnar sem
koma upp í huga
minn er ég sit og
hugsa um hana
Dúnu frænku mína.
Frá því að ég man eftir mér
bjuggu Dúna og Sverrir á Kópa-
vogsbrautinni og flesta daga
vikunnar rölti Dúna niður
brekkuna og sat í eldhúsinu
heima yfir kaffibolla og ræddi
málin. Hún var einhvern veginn
alltaf fastur hluti af heimilinu og
Guðrún
Aðalsteinsdóttir
✝ Guðrún Að-alsteinsdóttir
fæddist 5. ágúst
1939. Hún andaðist
7. júlí 2018.
Útförin fór fram
16. júlí 2018.
í uppvexti mínum
vissi ég alltaf að ég
gæti leitað til Dúnu
frænku ef ég þurfti
á að halda.
Þegar mamma
og pabbi voru ekki
heima var alltaf
gott að vita af
heimilinu á Kópa-
vogsbraut og
seinna á unglings-
árunum eyddi ég
ófáum kvöldunum í bílaviðgerðir
í skúrnum með Sverri og kvöld-
kaffi á eftir hjá Dúnu. Dúna
hugsaði alltaf vel um litla
frænda sinn og þó að ég seinna
hafi flust til Danmerkur og búið
þar síðustu 20 árin þá breytti
það litlu. Við vorum alltaf í
miklu sambandi, töluðumst
reglulega við í síma og meðan
Dúna hafði heilsu til komu hún
og Gulla í heimsóknir til Kaup-
mannahafnar.
Dúna var mikil handavinnu-
kona og margt til listanna lagt
hvort sem það var að perla,
mála eða prjóna. Á heimili okkar
eru margir fallegir munir sem
hún frænka mín hefur gert fyrir
okkur fjölskylduna í gegnum
tíðina og þessa muni þykir mér
mjög vænt um.
Síðustu mánuði hrakaði heilsu
hennar hratt og mig grunaði það
þegar ég fylgdi henni út í
sjúkrabílinn um páskana að við
ættum ekki eftir að hittast aft-
ur.
Það verður skrýtið að koma
heim til Íslands og vita til þess
að Dúna frænka verður ekki sú
fyrsta sem kemur yfir götuna til
að hitta frænda sinn.
Ég er þakklátur fyrir allar
minningarnar sem ég á um
Dúnu frænku. Þær munu lifa
með mér um ókomin ár.
Bragi.