Skírnir - 01.04.2008, Blaðsíða 17

vi› gagn r‡ni flessa b‡r d‡pri hugs un um fla› sem spill ir menn ingu
og Sig ur› ur ræ› ir und ir lok er ind is síns. Hann nefn ir flar tvö
„meg in mein nú tí› ar menn ing ar“: „Ann a› er fé girn in, sem aft ur
hef ur eln a› af fleim mis skiln ingi, a› alla gle›i megi kaupa fyr ir
pen inga — og helzt ekki á ann an hátt. fiunga mi›ja lífs ins er flutt
úr mann in um í um bú› ir hans og ytri flæg indi“.13 Hitt mein i› er,
me› or›a lagi Sig ur› ar, „a› mönn um ver› ur yf ir leitt of lít i› úr
hrá efni lífs ins til a› vera nógu sárt um fla›“.14 Dæm i› sem Sig ur› -
ur nefn ir flessu til sk‡r ing ar er fleg ar vel gefn ir menn og mennt a› -
ir líta aft ur til styrj ald ar ár anna sem bestu ára sinna. „S‡n ir fletta
ekki átak an lega“, spyr Sig ur› ur, „hversu mönn um tekst a› vera
dau› ir, flótt fleir lifi?“ fiess ir menn voru sann ar lega and laus ir, fleir
megn u›u ekki a› gefa lífi sínu til gang og merk ingu af eig in ramm -
leik held ur voru há› ir ytri a› stæ› um til a› skynja spennu í líf inu,
flau gildi sem mestu skipta, en hér nefn ir Sig ur› ur si› fer› is gildi til
sög unn ar: „kjar kraun, gó› an fé lags skap, sem [reyna] á dreng lyndi
og ósér plægni“.15
Meg in mein in tvö, fé girn in og and leys i›, eru sam tvinn u›. Fé -
girn in bein ist a› gæ› um sem eiga ræt ur sín ar utan mann eskj unn -
ar sjálfr ar, ekki í henni sjálfri sem skap andi og hugs andi veru.
And leys i› sprett ur af hir›u leysi um fla› sem gef ur líf inu gildi í
sjálfu sér óhá› hin um ytri a› stæ› um.
fiessi mein tvö ver›a til fless, a› dómi Sig ur› ar, a› vold ug ustu
fljó› ir heims ber ast á bana spjót um til a› tryggja sér auk inn au› og
meiri völd. Ákve› in póli tísk rök vísi hef ur ver i› fær› yfir á svi›
efna hags og menn ing ar. Allri hern a› ar tækni skal beitt, all ur au› -
ur ein stak linga og fyr ir tækja skal n‡tt ur, allri hug ar orku fólks skal
fórn a› til a› tryggja póli tísk yf ir rá› yfir heim in um.
6. Hva› skil ur a› menn ingu og mark a›?
Bo› skap ur inn sem Sig ur› ur Nor dal flutti Ís lend ing um í sí› ari
heims styrj öld á ekki sí› ur er indi til fleirra nú en flá. En óneit an -
menning og markaðshyggja 17skírnir
13 Sama rit, bls. 286.
14 Sama rit, bls. 287.
15 Sama rit, bls. 287.