Skírnir - 01.04.2008, Blaðsíða 21

mikl ar og sögu leg ar deil ur um rá› stöf un lands und ir banda ríska
her stö› sem klauf fljó› ina í tvær önd ver› ar fylk ing ar. Í fram tí› -
inni eru fyr ir sjá an leg ar har›n andi deil ur vegna virkj ana sem
kunna a› breyta ás‡nd lands ins var an lega. Ég nefndi Kára hnjúka -
virkj un sem mest ur ágrein ing ur hef ur ver i› um á und an förn um
árum. En fla› má nefna rá› staf an ir á landi sem standa miklu nær
okk ur hér í Reykja vík og var›a ekki frem ur en Kára hnjúka virkj -
un tak mark a› an hóp e›a hags muni til tek inna fyr ir tækja e›a sveit -
ar fé laga. Ég nefni um brot in sem átt hafa sér sta› á Hell is hei›i á
sí› ustu árum og stinga í augu allra sem flar fara um. Og ég nefni
ann a› dæmi sem stend ur Reyk vík ing um mjög nærri en snert ir
samt einnig hags muni allra Ís lend inga, sem sagt al manna hag, en
fla› er af hend ing lands vi› Öskju hlí› und ir flekk ing ar fyr ir tæki á
veg um Versl un ar rá›s — án fless a› Öskju hlí› ar svæ› i›, flessi nátt -
úruperla Ís lands, væri skipu lagt og sett í um hverf is mat svo al -
menn ing ur gæti gert sér grein fyr ir flví hva› stjórn völd, í flessu til -
felli borg ar stjórn Reykja vík ur, væru a› gera. Öskju hlí› ar svæ› i›
er svo sann ar lega al menn ings eign og ég var raun ar fur›u lost inn
yfir sljó leika al menn ings a› átta sig ekki á flví hva› hér var a› ger -
ast og a› breg› ast ekki harka lega vi› ól‡› ræ› is leg um vinnu -
brög› um borg ar inn ar í flessu máli.
Í hva›a skiln ingi er Öskju hlí› in al menn ings eign? Í sama skiln -
ingi og Esj an og Aust ur völl ur, Gull foss og Geys ir, Skál holt og
Hól ar a› ógleymd um fiing völl um. Vi› Ís lend ing ar n‡t um fless ar
eign ir okk ar í sí fellu og kynn um fyr ir er lend um vin um okk ar. Og
flessi a› fer› okk ar vi› a› „rá› stafa“ fleim (ef ég má taka svo til
or›a) er fjarri flví a› draga úr gildi fleirra, ö›ru nær, fla› vex af
n‡t ing unni. En svo kem ur sveit ar fé lag, rík is stjórn, e›a eitt hvert
fyr ir tæki, og seg ir: „Nei, fletta er mín eign og ég geri vi› hana fla›
sem mér s‡n ist!“
Lög in kunna a› vera fleirra meg in, eigna rétt ur fleirra trygg› ur
til a› rá› stafa land inu á frjáls um mark a›i, gefa e›a selja eins og fleim
s‡n ist. En frá sjón ar hóli menn ing ar er hugs an lega ver i› a› rústa
„flví d‡r mætasta sem vér erum og eig um“, svo ég noti or›a lag Sig -
ur› ar. fiví ég, sjálfs vit und mín sem Ís lend ings, ver› ur ekki a› greind
frá vit und minni um land i›, ekki frem ur en vit und minni um sög -
menning og markaðshyggja 21skírnir