Skírnir - 01.04.2008, Qupperneq 35

samt ekki hjá flví a› gera sér hug mynd ir um sjálfa sig, a›ra og ver -
öld ina. Í ljósi fleirra hugs ar hún stö›u sína í heim in um, ákve› ur
lífs stefnu sína og hva› hún vill gera úr lífi sínu. Me› ö›r um or› -
um, merk ing lífs okk ar er ekki ákvör› u› í eitt skipti fyr ir öll,
held ur flurf um vi› a› horfast í augu vi› óviss una, eig in dau› leika
og ann arra, á hverj um ein asta degi, taka mi› af sömu hug mynd um
og hugsa sömu hugs an ir e›a leita á önn ur and leg mi›.
Í upp hafi er inda flokks ins Líf og dau›i, sem er eina heil steypta
sam an tekt Sig ur› ar á lífs sko› un sinni, spyr hann: „Hva› get um
vi› vit a› e›a hugs a› rétt ast um til gang mann legs lífs og hvern ig
fleim til gangi ver›i ná›? Hva› eig um vi› a› meta mest í líf inu?
Hverj ar eru lei› irn ar til fless a› ver›a sem far sæl ast ir, til sem
mestr ar gæfu sjálf um okk ur og ö›r um? fietta er í mín um huga
merki leg asta vanda mál i› fyr ir hvern mann, mik il væg asta mál i› í
mann heimi.“28 Bo› skap ur Sig ur› ar er sá a› vi› eig um a› takast á
vi› vanda eig in til veru me› stö›ugri yf ir veg un í flví skyni a›
flroskast og lifa á sem far sælast an hátt. Hinni mennsku til veru
fylg ir sér stök áhætta vegna fless a› vi› komumst ekki hjá flví a›
taka ákvar› an ir um hva› vi› ger um úr sjálf um okk ur, og vi› get -
um, ef svo ber und ir, kos i› a› fylgja lífs stefnu sem lei› ir okk ur til
glöt un ar. Hl‡› um á Sig ur›:
Nú er fla› hi› sér staka vit und ar líf manns ins og hin sér stöku lífs skil yr›i, sem
hann fless vegna hef ur get a› skap a› sér og vi› köll um menn ingu, sem fram -
ar öllu grein ir hann frá ö›r um d‡ra teg und um. Erf i› leik ar hans hljóta a›
stafa af flví, a› hann mis beiti á ein hvern hátt fless um skil yr› um, sem hon um
eru ein um veitt. fiessi at hug un er a› al kjarni hinn ar djúp sæju sögu um
synda fall i›. Ma› ur inn hef ur af sal a› sér flví a› lifa óbrotnu nátt úru lífi eft ir
frum stæ›ri og ótrufl a›ri e›l is hvöt, eins og d‡r in gera, og hef ur far i› a›
hugsa. En hann fer oft me› flessa hugs un eins og óviti me› tví eggj a› sver›.29
fiess vegna er allt und ir flví kom i› a› vi› leggj um okk ur af al efli
eft ir flví a› rækta hugs un okk ar og for› ast flær hætt ur sem á vegi
okk ar ver›a fleg ar vi› leggj um mat á fla› sem máli skipt ir í ver öld -
inni. Al var leg ustu mis tök manna og villu ráf tengj ast einmitt
menning og markaðshyggja 35skírnir
28 Líf og dau›i, bls. 3.
29 Áfang ar I, bls. 10–11.