Skírnir - 01.04.2008, Blaðsíða 92

ur hlut anna; um snún ing ur; rang snún ing ur?“ (s. 82). fiór ir Ósk ars -
son ræ› ir sí› ari til vitn un ina í grein sinni en ít ar leg asta um ræ› an
um flessa hneig› í Viki vaka er í bók Stell ans Arvid son um Gunn -
ar frá ár inu 1959. Arvid son bend ir á a› ein af ni› ur stö› um verks -
ins sé a› skáld skap ur inn „seilist inn í veru leik ann, reyn ir a› um -
skapa hann, br‡t ur lög mál hans, veld ur óláni, synd og
dau›a“.25Ætla má a› fletta vi› horf valdi flví a› Jaki fer a› líta á öll
eldri hand rit sín sem „einskisn‡t blö›“ (s. 151) og ákve› ur í rás
sög unn ar a› brenna flau.26
Í ann an sta› eru brög› a› flví a› bók mennt ir og bók mennta -
fræ›i flétt ist sam an í texta Viki vaka. Skrif danska út gef and ans
geyma sk‡r ustu dæm in um fletta, jafn vel flótt hann full yr›i í upp -
hafi a› sér sé „meinilla vi› a› taka fram fyr ir hend urn ar á sér fró› -
um mönn um ann arra starfs greina, eink um og sér í lagi fló bók -
mennta legra lík bur› ar manna“ (s. 9). Auk fless a› skrifa for mála
og eft ir mála gríp ur út gef and inn fram í frá sögn Jaka flrisvar sinn -
um og seg ir álit sitt á henni. Í kjöl far kafl ans sem vitn a› var til hér
í upp hafi, flar sem Wells og Huxley ber á góma, ger ir út gef and inn
til dæm is svohljó› andi at huga semd:
fia› mundi lík lega vera vor kunn semi staf andi af mis skiln ingi, ef ég drægi
dul á a› ég hef haft mjög sterka freist ingu, sak ir gam alla vin áttu banda, til
a› strika út flær lín ur flar sem Jaki Son ar son, sem hef ur kasta› sér ni› ur
á rúm sitt og hug lei› ir, sem hann svo kall ar, svefn drukk inn, (og fla› er
árei› an lega mjög vægt til or›a tek i›) — hvort per són ur hans, af sak i›:
hin ir „út völdu“ séu not hæft bók ar efni, og nefn ir, dá lít i› laus máll, tvö
nöfn, sem gæti legra hef›i ver i› a› minna ekki les ar ann á í flessu sam -
bandi. En fla› er nú einu sinni svo, a› ver›i á ann a› bor› far i› a› strika
út í fless ari bók, sem ég hef fyr ir vin áttu sak ir, og a› dá un ar, ef til vill meiri
en gó›u hófi gegn ir, und ir bú i› til prent un ar, sam kvæmt ósk um erf›a -
skrár inn ar — hvar ætti flá a› hætta? (s. 165)
Út gef and inn vir› ist ósátt ur vi› a› Jaki skuli hafa brug› i› sér í
hlut verk rit sk‡randa en raun in er sú a› hans eig in at huga semd
jón karl helgason92 skírnir
25 Stell an Arvid son. Gunn ar Gunn ars son. fi‡›. Jón Magn ús son. Reykja vík: Helga-
fell, 1959, s. 142.
26 Hall dór Gu› munds son. Skálda líf, s. 207.