Skírnir - 01.04.2008, Side 107

Af hin um út völdu mín um var ekk ert gagn a› hafa í flessa átt. fia› var mér
full kom lega ljóst. Ekki nokkra lif andi baun! Jafn vel laus leg asta til raun til
a› nota flau me› list rænt tak mark fyr ir aug um mundi ver›a til fless a›
flau hyrfu sitt í hverja átt ina, ekk ert batt flau sam an nema ein sam an líf -
tór an og hún í hættu stödd. Ef ætti a› nota flau sem efni í bók, mundu flau
vera lík ust hei› inni hér um hverf is okk ur, alls laus og ófrjósöm, a› eins
ytra bor› lífs sem er í bók mennta leg um skiln ingi einsk is vert og of auk i›,
óá flreif an legt og vand bund i› í or›. (s. 163)
Í fless um um mæl um vir› ist fel ast al var leg ur áfell is dóm ur yfir
Viki vaka sem list rænu skáld verki en fló jafn framt ábend ing um a›
frá sögn in end ur spegli órei›u nátt úr unn ar. fiór ir Ósk ars son legg -
ur út af fless um or› um í grein sinni um sög una og dreg ur flar upp
mynd af tveim ur and stæ› um pól um í skáld sagna ger›, ann ars veg -
ar raun sæ is verk um sem felli veru leik ann í fyr ir fram gef in form og
hins veg ar form bylt ing ar verk um, á bor› vi› Viki vaka, flar sem
hvorki sé reynt „a› flvinga vi› fangs efn i› í til tekn ar skor› ur né
ney›a end an legri merk ingu upp á les end ur. fiessi lei› er í raun rét-
tri ávís un á skáld skap, og fla› er und ir les and an um kom i› a› fylla
hana út og fram selja.“45
Í fljótu brag›i mætti ætla a› fleir Wells og Huxley væru full -
trú ar raun sæ is hef› ar inn ar sem fiór ir ger ir flarna a› um tals efni og
flar me› and stæ› ur Jaka og höf und ar Viki vaka. Mál i› er fló ekki
al veg svo ein falt. Í fyrsta lagi er rétt a› halda flví til haga a› fiór ir
nafn grein ir hvor ug an fless ara ensku höf unda. Ástæ› an er vænt an -
lega sú a› hann sty›st í um fjöll un sinni vi› fl‡› ingu Gunn ars
sjálfs á Viki vaka frá 1971. Sé hún bor in sam an vi› fl‡› ingu Hall -
dórs Lax ness frá 1948 og dansk an frum texta sög unn ar frá 1932
kem ur á dag inn a› Gunn ar hef ur í fl‡› ingu sinni strik a› nöfn
Wells og Hux leys út úr texta Jaka og breytt at huga semd danska
út gef and ans í sam ræmi vi› fla›. Í fram haldi af fleim or› um út gef -
and ans sem vitn a› var til fram ar lega í kafl an um „Són ar son“ hér á
und an („fia› mundi lík lega vera vor kunn semi …“ s. 92) seg ir út -
gef and inn í fl‡› ingu Gunn ars: „Fá ein nöfn frægra er lendra höf -
unda, sem hann af gá leysi haf›i lát i› flakka, tel ég fló gæti legra a›
tólf persónur leita höfundar 107skírnir
45 fiór ir Ósk ar son. „Bók án borg ara legs ör ygg is,“ s. 326.