Skírnir - 01.04.2008, Side 167

í n‡tt sam hengi (Margol in 2003:277). Les and inn standi flví fram-
mi fyr ir texta sem hann hvorki flekk ir né skil ur til fulls og upp lifi
flví eitt hva› n‡tt og fram andi. Hann ver› ur a› nota a›r ar a› fer› -
ir vi› a› skilja sögu heim inn en hann er van ur og ö›l ast flannig
jafn vel n‡j an skiln ing á flví sem hann flekk ir fyr ir. N‡ skynj un
Jak obínu blómstr ar í Dæg ur vísu flar sem hún bæt ir annarri vídd
vi› hóp sög una me› flví a› skapa frá sagn ar svi› sem kall ast á vi›
fla› sem fyr ir er. Fram and gerv ing in sem per sónu ger›a svi› i› er,
írón í an og flver sagn irn ar í or› um og e›li húss ins valda flví a› les -
and inn sér mann líf i› á svi›i sögu per són anna, sem hann flekk ir a›
miklu leyti sjálf ur úr eig in um hverfi, í n‡ju, spaugi legu ljósi. N‡j -
ar hli› ar á per són un um og sam fé lagi fleirra koma í ljós og les and -
inn er lát inn velta fyr ir sér fyr ir bær um á bor› vi› stétt skipt ingu,
frjáls lyndi, ást, af stö›u til lífs og dau›a og ekki síst flví hve mann -
skepn an er í raun skamm líf og óör ugg. Sök um fless a› frá sagn ar -
svi› in tvö tengj ast svo nái› hef ur fram and gerv ing in ekki hva› síst
áhrif á svi›i sögu per són anna og flar me› í sög unni í heild — og
les and inn flarf í raun a› lesa á al veg n‡j an hátt.
Frá sagn arradd ir
Eins og á›ur hef ur kom i› fram eru frá sagn ar svi› in tvö afar ólík
flótt flau kall ist á og flar er frá sagn ar rödd in ekki und an tekn ing;
segja má a› sögu menn Dæg ur vísu séu tveir. Í fleim hluta frá sagn -
ar inn ar sem seg ir frá sögu per són un um er sögu ma› ur inn mjög
fjar læg ur og hlut læg ur; hann leyf ir rödd um per són anna a› hljóma
í frá sögn inni en fel ur sig sjálf ur a› lang mestu leyti á bak vi› flær.
Vald hans yfir frá sögn inni er fló mik i› og birt ist eink um í flví
hvern ig hann stjórn ar sjón bein ingu, skipt ir um sjón ar horn og
bland ar fleim sam an. Hann get ur au› veld lega stokk i› á milli flrig-
gja sjón bein enda auk fless a› tala sjálf ur í sömu efn is grein inni:
En hús bónd inn er seinn til svars í dag. Og fló er glampi í aug um hans, sig -
ur glampi, fleg ar hann horf ir á flessa fal legu konu og börn in, sem eru eng -
um börn um lík. Og Ása, vinnu kon an, hún tek ur öf unds laus an flátt í gle›i
fleirra. fia› er svo gott, a› til er ánægt og gott fólk, sem fær fla›, sem fla›
ósk ar sér. fia› er held ur ekki hægt a› öf unda Svövu. Og flau eru ágæt is -
mér fannst einsog það væri verið … 167skírnir