Skírnir - 01.04.2008, Page 180

leg mynd af Glæ›i nokkrum sem veg inn er rétt fyr ir 990. Hann er
„ábur› ar ma› ur mik ill, mál ug ur og óvit ur og inn mesti gapuxi“
(44. k.) og er hann vensl a› ur vi› Gu› mund, Gu› mundi til há› -
ung ar, a› flví er vir› ist.
Í Víga-Glúms sögu er Gu› mund ur nefnd ur í tengsl um vi› at -
bur›i vi› Eyja fjör› á ár un um 986–1003. Menn leggja á rá› in um
mála rekst ur og flar kem ur fram a› Gu› mund ur er tal inn ágjarn og
sterk ur en ekki jafn vit ur og bró› ir hans, Ein ar (25.–26. k.). fiá sést
a› hann er dá› laus í átök um (27. k.) og visku mun ur bræ›r anna
kem ur fram í flví a› Gu› mund ur vill fliggja heim bo› sem bró› ir
hans sér í gegn um (28. k.).
Í Vö›u-Brands flætti (10. k. Ljós vetn inga sögu flar sem Gu› -
mund ur er sjálf ur a› al per sóna í fyrri hluta sög unn ar) er dæmi um
óbil girni og stór mennsku Gu› mund ar í mála ferl um flar sem hann
neit ar a› grei›a bæt ur í rétt læt is máli en treyst ir á a› kom ast fram
me› ofsa sín um. fia› s‡n ir sig sí› an a› hann skort ir póli tíska
kænsku og hann er af vopn a› ur fleg ar Ein ar bró› ir hans er feng inn
til a› gifta Jór unni dótt ur sína and stæ› ingi Gu› mund ar (11.–12. k.).
fietta ger ist fyr ir 989.
Í sjálfri Ljós vetn inga sögu er Gu› mundi l‡st í vin fengi vi› Há -
kon jarl í Nor egi og vi› lög sögu mann inn yfir Ís landi á ár un um
985–1001, fior geir Ljós vetn inga go›a (2. k.). fior geir er frægast ur
úr Ís lend inga bók fyr ir a› hafa af rétt s‡ni sinni og sann girni úr -
skur› a› á Al flingi ári› 999/1000 a› lands menn skyldu taka kristni.
Hér leik ur fló mjög lít ill ljómi um vin áttu fleirra fé laga flví fleir láta
Há kon jarl kaupa sig til a› reyna a› koma mikl um ójafn a› ar -
manni og óeir› ar manni um kvenna far und an rétt vís inni. fiessi
ágirnd fleirra veld ur hatrömm um deil um sem vara allt til næstu
kyn sló› ar flví syn ir fior geirs snú ast gegn hon um (3.–4. k.). Í sög -
unni er Gu› mund ur nefnd ur í tengsl um vi› at bur›i frá 993 og
flang a› til eft ir 1014 (sbr. hér á eft ir) en ekki er flar sagt frá neinu
sem vi› kem ur kristni tök unni á Al flingi.
Í Sörla flætti Ljós vetn inga sögu, sem erfitt er a› tíma setja, er
höf› ing leg l‡s ing á Gu› mundi flar sem hann sit ur í búi sínu me›
mik i› um leikis og hir› sona göf ugra manna sem eiga ekk ert ann -
a› a› i›ja en vera „í sam sæti me› hon um“ (5. k.). Einn fleirra,
gísli sigurðsson180 skírnir