Skírnir - 01.04.2008, Qupperneq 182

ur fióri Helga son (eig in mann fleirr ar konu sem bar ill mæl i› fram)
me› ofsa fengn um mála rekstri og ger ir hann eigna laus an. Í mála -
ferlun um beit ir Gu› mund ur slæg› til a› villa um fyr ir Ein ari
bró› ur sín um — og heppn ast fla› um skei› fló a› visku mun ur
fleirra bræ›ra komi fram um sí› ir og sé árétt a› ur me› frá sögn úr
æsku fleirra (14.–17. k.). Gu› mund ur tek ur sér lengri tíma til a›
koma fram hefnd um gegn hin um upp hafs manni ill mæl is ins,
fiorkatli hák, syni fior geirs lög sögu manns.
Í eft ir mál um eft ir víg Hösk ulds og Njáls brennu í Brennu-
Njáls sögu á ár un um 1011 og 1012 kem ur Gu› mund ur mik i› vi›
mála rekst ur á Al flingi sem hald i› er á fiing völl um, fjarri hans
heima sló› um. Í sög unni er Gu› mund ur kynnt ur me› grí› ar legt
ætt ar veldi á bak vi› sig, bæ›i eru fjór ir kon ung ar tald ir me› al for -
fe›ra hans og allt hi› mesta mann val á Ís landi er sagt vera af hon -
um kom i› (113. k). Ætt færsl an hér geng ur lengra í a› nefna er -
lenda kon unga en Ís lend inga bók og Land náma gera. Í ætt ar sam fé -
lagi Ís lend inga sagna má öll um vera ljóst a› stu›n ing ur slíks manns
sé lík leg ur til a› skipta sköp um — eins og raun ver› ur á. Í sög unni
leita Njáls syn ir full ting is höf› ingja, me› al ann ars til Gu› mund ar
og fior kels háks (119. k.). fieg ar Gu› mund ur er treg ur til a› sty›ja
flá rifj ar Skarp hé› inn, son ur Njáls, upp ámæli fiór is og fior kels
háks — sem ætl ast er til a› áheyr end ur sög unn ar flekki. Gu› -
mund ur er e›li lega ekki til vi› tals um stu›n ing vi› mann sem
held ur slíku á loft en sn‡st hug ur fleg ar hann frétt ir a› Skarp hé› -
inn hafi eft ir fletta ni› ur lægt fior kel ræki lega og heit ir flá full um
stu›n ingi vi› Skarp hé› in (120. k.). Svo fer a› Gu› mundur reyn ist
drjúg ur og er klók ur í a› koma mál um fram, beit ir me› al ann ars
af læ vísi fjöl skyldu vensl um sín um vi› Skafta lög sögu mann, sem
á›ur er get i›, um lei› og hann fær bæ›i gjaf ir og lof ann arra fyr ir
a› komu sína. Hi› óvenju lega í fless ari sögu er a› Gu› mund ur
legg ur sjálf ur í nokkurn kostn a› til a› sætt ir hald ist, en á móti
kem ur a› hann fær meiri sæmd af mál inu en hann er van ur ann ars
sta› ar — og kemst í vin fengi vi› valda meira fólk. Hvort tveggja
telst vera mik il ver› mæti í sam fé lagi sagn anna.
Í Öl kofra flætti, sem er lát inn ger ast á fiing völl um á ár un um
1010–20 (tíma tal flátt ar ins er a› vísu óvenju brog a›), er Gu› -
gísli sigurðsson182 skírnir