Skírnir - 01.04.2008, Blaðsíða 190

flingi aust ur til Vopna fjar› ar. Hann hugs ar fyrst og fremst um
hagn a› og hir› ir ekki um rétt læti. Á næsta ára tug, í kring um flrí -
tugt, er hann í gó›u vin fengi vi› fior geir Ljós vetn inga go›a, ná -
granna sinn og lög sögu mann, og sam an ganga fleir of langt í
ágirnd sinni og fylgi spekt vi› Há kon jarl í Nor egi á ár un um
993–95. Sí› an er fer ill Gu› mund ar mark a› ur af óbil girni, ágirnd,
of metn a›i og oft lít illi fyr ir hyggju um lei› og hann sit ur und ir
ámæli vegna ergi sinn ar — sem hann hef ur styrk til a› hefna
grimmi lega fleg ar hann er kom inn á fimm tugs ald ur, jafn vel flótt í
hlut eigi son ur fior geirs, fyrr um lög sögu manns og vin ar Gu› -
mund ar. Á fimm tugs aldri n‡t ur Gu› mund ur jafn framt svo mik -
illa valda og ótta bland inn ar vir› ing ar a› fleg ar hann kem ur a›
mjög erf i› um deilu mál um á Al flingi get ur hann snú i› fleim sér í
hag me› blöndu af fyr ir fram gefn um völd um sín um og póli tísk um
klókind um. Seinni hluta æv inn ar sit ur Gu› mund ur og n‡t ur valda
sinna og au› æfa heima á Mö›ru völl um. Hé góma skap ur hans sem
hir› ma› ur Nor egs kon ungs veld ur flví a› hann flarf a› láta til sín
taka í op in ber um mál um fleg ar hann er kom inn und ir sex tugt —
um lei› og hann brenn ir sig á a› fylgi spekt vi› er lenda höf› ingja
get ur bak a› mönn um óvin sæld ir á Ís landi. Um og eft ir sex tugt
veit ir hann dæmd um mönn um stu›n ing án fless a› eiga nokk u› á
hættu og get ur greini lega hag a› sér eins og hon um s‡n ist, flarf
ekki leng ur a› horfa til hagn a› ar af ein stök um mál um en get ur
hug a› meira a› sæmd sinni og vir› ingu, or› spori og stö›u í sam -
fé lag inu.
fia› er ekki skr‡t i› a› seinni alda les end ur Ís lend inga sagna, al -
menn ing ur jafnt sem fræ›i menn, skuli hafa haft til hneig ingu til a›
trúa minn ing um úr hef› sem get ur hald i› svona vel utan um vel
flekkta per sónu úr for tí› inni — fló a› und an far in ár hafi marg ir
fræ›i menn hall ast held ur a› flví a› lesa hin ar fornu sög ur sem
skáld a›a texta me› bók mennta leg ar fyr ir mynd ir. Gu› mund ur
hef ur ekki breyst í ein hli›a sagna per sónu í me› för um sagna -
manna. fivert á móti kem ur hann fram sem marg brot inn per sónu -
leiki sem held ur fló alltaf nokkrum grunn ein kenn um sín um. Hann
er son ur, bró› ir, fa› ir og fjöl skyldu ma› ur sem er vand ur a› vir› -
gísli sigurðsson190 skírnir