Skírnir - 01.04.2008, Qupperneq 244

Sú saga sem sög› er í fless um fyrsta hluta hef ur hins veg ar flá miklu
sér stö›u a› hún er á viss an hátt hug læg, Sverri er fylgt í einu og öllu
flannig a› allt er sé› me› aug um hans, oft er sagt frá hlut um sem eng inn
gat ver i› til frá sagn ar um nema hann sjálf ur, t.d. draum um hans e›a
d‡pstu til finn ing um, og í flest um at bur›a l‡s ing um er a› al at ri› i› túlk un
hans sjálfs á flví sem er a› ger ast og á fleirri stö›u sem hann er í. Mark mi›
flessa hluta Sverr is sögu er a› s‡na fram á a› Sverr ir sé rétt bor inn til kon -
ungs tign ar í Nor egi, en fla› er ekki gert me› flví a› vísa til ytri sta› reynda
eins og í Há kon ar sögu gamla held ur er les and inn leidd ur inn í ver öld
helgi sagna og æv in t‡ra, Sverr ir er kjör inn af gu›i, fla› birt ist í draum um
og vitr un um og sann ast me› flví a› hann er tek inn til for ingja í li›i Birki -
beina nán ast flví nau› ug ur og sigr ast sí› an á öll um erf i› leik um, hversu
mikl ir sem fleir eru. Um fla› er m.a. sagt: „Var flat lík ast sem í forn um
sög um er sagt at verit hef›i flá er kon unga börn ur›u fyr ir stjúp mæ›ra
sköp um“ (7. kafli), og s‡n ir fla› anda frá sagn ar inn ar.
Af flessu öllu ligg ur bein ast vi› a› draga flá álykt un a› Karli Jóns syni
hafi aldrei ver i› fali› a› skrifa neina ,sögu‘ Sverr is og hann hafi held ur
aldrei ætl a› a› gera fla›, hlut verk hans hafi ver i› fla› eitt a› semja áró› -
urs rit til a› rétt læta kröf ur hans til rík is, og flá fyrst og fremst me› trú ar -
leg um og yf ir nátt úr leg um rök um. Rök in fyr ir fless ari rit smí› eru aug ljós
fleg ar lit i› er á sam heng i›. Karl Jóns son kom til Nor egs ári› 1185 og
samdi ,Gr‡lu‘ skömmu sí› ar. fiá var sta› an sú a› einn höf u› and stæ› ing -
ur Sverr is, Ey steinn erki bisk up í Ni›ar ósi, haf›i sæst vi› hann tveim ur
árum á›ur og hætt stu›n ingi vi› Magn ús Er lings son sem féll sí› an í or -
ust unni vi› Fim reiti í Sogni 1184. fiví er ekki nema e›li legt a› Sverr ir hafi
vilj a› fylgja fleim sætt um eft ir og kve›a ni› ur flá and stö›u sem hann vissi
a› enn bar á inn an kirkj unn ar me› áró› urs riti í fleim stíl sem lær› ir menn
gátu ver i› mót tæki leg ir fyr ir.
Fram hald i› af Sverr is sögu er í ger ó lík um stíl. Ljóst er a› ví›a hef ur
höf und ur haft heim ild ar menn í her bú› um beggja, Sverr is kon ungs og
and stæ› inga hans, og get ur brug› i› upp mynd um á víxl líkt og nú er gert
í kvik mynd um. Vi› fla› breyt ist einnig andi sög unn ar, Sverr ir er reynd ar
jafn an a› al hetj an sem höf und ur hef ur sam ú› me›, en and stæ› ing ar hans
eru nú einnig metn ir a› ver› leik um og frá ‡msu er sagt sem er Sverri ekki
bein lín is til lofs. En nú er fla› eink um at hygl is vert a› skil in milli fless ara
hluta sög unn ar eru ekki al veg sk‡r. Ludvig Holm-Ol sen lei› ir rök a› flví
a› ,Gr‡lu‘ ljúki end an lega me› 31. kafla sög unn ar, en 28. kafli er fló fleg -
ar í stíl seinni hlut ans, flar fær les and inn fyrst a› hl‡›a á ræ›u Ey steins
erki bisk ups sem er flannig a› fla› hef›i ver i› lítt sæmi legt af hálfu kon -
einar már jónsson244 skírnir