Skírnir - 01.04.2008, Blaðsíða 270

manns hand leggj um sem teygja sig yfir rúm. Sí› urn ar eru gagn sæj -
ar og ma› ur sko› ar bók ina gegn um lög af hand leggj um, lög af
hvíld ar stö› um: fla› eina sem ger ist er end ur tekn ing lista manns ins.
Bók in bygg ist á draumi flar sem lista ma› ur inn er vi› hey skap og
fla› vitj ar hans kona í vagni sem fugl ar draga. „Ég haf›i á til finn -
ing unni a› hún hef›i kom i› til a› hitta mig en hún hreyf›i sig
ekki og leit ekki einu sinni á mig,“ skrif ar Hreinn. „Hand legg ir
henn ar hrifu mig mest, svo yf ir nátt úr leg ir, svo al gjör lega a› ger›a -
laus ir.“38
Sinnu laus ar teygj ur kven fyr ir sætna í bók inni frá 1977 eru
merki lega lík ar mátt laus um teygj un um á ljós mynd inni „So Far“
frá 1976. Hversu oft Hreinn vel ur hend ur sem myndefni teng ist
flem anu um sköp un ar leg an van mátt: áhugi Hreins á flví sem tali›
er „list“ er sam of inn vanda sköp un ar hvat ar inn ar. Í s‡n ing ar skrá
s‡n ing ar inn ar „Ell efu ís lensk ir lista menn“ í Mal mö Kon sthall ári›
1978 er ljó› eft ir Hrein flar sem ímynd un ar afl inu er l‡st sem turni;
hinn fólgni fjár sjó› ur í land inu er „til gang ur“. Í verk inu „Un fold -
ing“ (1999) sjást gler mót af spennt um greip um lista manns ins vi›
hli› ina á op inni skissu bók me› lófa f ari hans á hvorri sí›u.
Hend ur lista manns ins eru líka vi› fangs efn i› í „Lófa lín um“
(1974), syrpu fjórt án teikn inga á plexí gler. Á hverri teikn ingu er
ein lína. Í texta sem fylg ir verk inu seg ir a› lín urn ar, sem voru
dregn ar upp eft ir ljós mynd af hönd um lista manns ins, s‡ni „sjö
mik il væg ustu lín ur beggja lófa minna“ sam kvæmt lófa lestr ar fræ› -
un um (líf línu, hjarta línu, ör laga línu og svo fram veg is). Lófa les ar -
ar segj ast geta les i› hend ur okk ar eins og texta, sagt er a› ör lög
okk ar séu kort lög› í lóf ana. En Hreinn n‡t ir sér túlk un arramma
lófa lestr ar ins til fless a› skapa syrpu af óhlut stæ› um teikn ing um.
fiótt hver lína sé bund in raun heim in um hætt ir hún a› vera læsi leg
fleg ar henni er svipt úr sam hengi. Verk i› „Lófa lín ur“ gæl ir bæ›i
vi› hug mynd ir um læsi leika og d‡rk un á hendi lista manns ins. fia›
sn‡st um a› koma ein hverju ólæsi legu, óhlut stæ›u, til skila; verk -
i› hverf ist líka um a› finna a›ra lei› til a› teikna. „Mig lang a›i til
a› teikna teikn ingu en ég vissi ekki hva› ég átti a› teikna,“ sag›i
eva heisler270 skírnir
38 Hreinn Fri› finns son 1977.