Morgunblaðið - 13.12.2018, Qupperneq 56

Morgunblaðið - 13.12.2018, Qupperneq 56
56 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. DESEMBER 2018 ✝ Vigdís Hauks-dóttir fæddist í Reykjavík 21. ágúst 1952. Hún varð bráðkvödd á heimili sínu 1. des- ember 2018. Foreldrar henn- ar voru Haukur Hvannberg, f. 1921, d. 1987, og Þuríður Skúla- dóttir Thoraren- sen, f. 1921, d. 1972. Systkini hennar eru: Guðrún, f. 1948, Skúli, f. 1950, Haukur, f. 1956, og Rúna, 1962. Vigdís giftist Hilmari Baldri Baldurssyni, f. 1952, árið 1973. Þau skildu árið 2005. Börn þeirra eru: Ágúst, f. 1978, Þuríður, f. 1979, Arna, f. 1986, og Vilhjálmur, f. 1986. Ágúst er kvæntur Ernu Rún Einarsdóttur, f. 1979. Börn þeirra eru Alda, f. 2010, Benedikt, f. 2015, og Egill, f. 2017. Barn Þuríðar er Hilmar Andri Lár- usson, f. 2006. Arna er gift Guðna Agnari Kristins- syni, f. 1978. Börn þeirra eru Vil- hjálmur Gísli, f. 2013, og Elín Ósk, f. 2016. Vilhjálmur er í sambúð með Axel Hall, f. 1971. Eftir að hafa lokið prófi í Kvennaskólanum í Reykjavík vann Vigdís um árabil hjá Landsbanka Íslands. Þaðan lá leiðin í flugið þar sem hún starfaði sem flugfreyja fyrir Flugfélag Íslands, síðar Flug- leiðir. Vigdís starfaði einnig um árabil við skrifstofustörf hjá Félagi íslenskra atvinnu- flugmanna. Síðustu 12 árin starfaði hún í móttöku og við bókhald hjá Capacent. Útför Vigdísar fór fram í kyrrþey hinn 11. desember 2018. Mín kæra Vigdís Hauksdótt- ir, Dísa, er látin fyrir aldur fram. Ég var svo heppin að eignast hana fyrir tengdamóð- ur fyrir allnokkrum árum. Samband okkar þróaðist fljót- lega í að verða mjög náið, hún var engin venjuleg tengda- mamma, eins og hún orðaði það gjarnan sjálf. Sem var satt. Hún veitti mér andagift við svo margt í lífinu. Hún var allt í senn blíð, ráðagóð, smart og einstaklega barngóð. Hún var hrókur alls fagnaðar en ákveðin þegar þurfti á að halda og stóð eins og klettur við hlið okkar á ýmsum tímamótum í lífi okkar Ágústs og barnanna. Dísa var alveg einstaklega góður kokkur og sælkeri fram í fingurgóma. Hún kunni að njóta lífsins lystisemda og hug- urinn reikar nú títt til gæða- stundanna sem við áttum sam- an, að njóta. Innilegt faðmlag, skilyrðis- laus stuðningur, hlýr koss á kinn, dillandi hlátur – aldrei aftur en minning hennar lifir í hjarta mínu. Hvíl í friði. Erna Rún Einarsdóttir. Elsku Dísa. Ég veit ekki al- veg hvar ég á að byrja, ætli ég byrji ekki bara á því þegar ég var um tveggja ára og fann mús í eldhússkápnum hjá þér í Hraunbænum. Þú trúðir mér ekki þótt sag- an segi að ég hafi verið ansi skýrmælt – ekki fyrr en ég var farin heim með mömmu og þá hringdir þú. Það var vissulega mús þar, og þú ekki hress, kannski var blótað smá. Sossa og Dísa, þetta órjúf- anlega tvíeyki. Mér skilst að Skúli hafi meira að segja nefnt kindur eftir ykkur. Líf ykkar mömmu fléttaðist saman þegar þið voruð ungar á Ægisíðunni. Þið sögðuð gjarnan að þið hefðuð alið hvor aðra upp. Á báðum heimilum var flókið líf en þið hjálpuðuð hvor annarri og studduð þegar mest lá við. Og það gerðuð þið allt lífið. Við, börnin ykkar, fengum að njóta nærveru ykkar og sam- veru með ykkur tveimur, heimavið, í sumó á Laugar- vatni, í óteljandi sundferðum. Þarna var svo djúp og falleg vinátta. Og gáskafull, það var aldrei lognmolla þegar þið tvær komuð saman. Það var gaman að fylgjast með ykkur saumaklúbbnum skipuleggja ferðir og eiga yndislegar stundir saman og plotta hvað þið ætluðuð að gera af ykkur þegar þið væruð komnar á elli- heimili. Börnin mín nutu líka góðs af, fengu yndislegar heima- saumaðar flíkur. Síðar kynnt- ust þau líka Dísu vinkonu sem var svo fyndin og skemmtileg, ávallt hress og með svo smit- andi hlátur. Sterk, töffari, húmoristi, matgæðingur, hannyrðakona, fagurkeri, traustur vinur, alt- umvefjandi mamma og amma; þetta eru bara nokkur af þeim orðum sem koma upp í hugann þegar við hugsum um þig. En svo komu hæðir og lægð- ir í lífinu og alltaf stóðuð þið saman, þú og mamma. Tveir máttarstólpar á víxl. Ég veit ekki hvað við fjölskyldan hefð- um gert án þín, elsku Dísa, ef þín hefði ekki notið við í veik- indum mömmu. Ég var með samviskubit yfir natni þinni og umhyggjusemi og tryggð, fannst við vera að stela þér of mikið frá fjölskyldu þinni. En þannig var samband ykkar mömmu, sterk flétta í gegnum allt lífið með sínum öldugangi. Þú varst svo ótrúlega sterk og traust og við gátum talað um allt, þú og ég, sem var mér svo mikilvægt og mikils virði. Það var líka svo gaman að heyra af því hvað börnin þín voru að fást við, ferðalögum ykkar og samverustundum og hversu stolt þú varst af þeim og barnabörnunum þínum. Elsku Aggú, Þurí, Arna og Villi, makar og börn. Þúsund kossar og faðmlög. Takk fyrir að hafa deilt mömmu ykkar með okkur. Ragnheiður Kristinsdóttir. Hún Dísa er látin! Dísa vin- kona til margra ára er látin. Anna Möller, ein af vinkonum til margra ára, hringdi til að segja mér þessar sorgar- og óvæntu og sláandi fréttir. Vigdís Hauksdóttir og eig- inkona mín, Soffía Magnús- dóttir, höfðu verið vinkonur og hálfgerðar „samlokur“ síðan þær voru ungar stúlkur um níu ára aldur á Ægisíðunni, ná- grannar, og urðu nánustu vin- konur til æviloka. Hlupu milli sinna heimila og voru ævinlega velkomnar á báðum heimilum. Mín kynni af Dísu voru gegnum Sossu frá því við vor- um sautján ára gömul og allar götur síðan. Þetta er langur tími þegar horft er til baka en flýgur gegnum hugann þegar fréttir af andláti Dísu berast. Gegnum þunnt og þykkt kom aldrei skuggi á vináttu og samband hennar og okkar. Öll göngum við gegnum lífið á mis- munandi hátt og Dísa fór ekki varhluta af því. Alltaf stóðu þær saman og sigruðust á ýmsu sem á gekk með gönguferðum og samveru- stundum og nærveru hvor ann- arrar. Saumaklúbburinn með Dísu, Siggu, Önnu, Sossu, Björgu og Krissu var stundum okkur eig- inmönnunum öfundsverður félagsskapur. Þær hittust reglulega frá táningsaldri og fram á þennan dag. Trygglyndi og samheldni einkenndi þenn- an félagsskap og þar gaf Dísa ekkert eftir. Þetta er orðið sem ég set efst á listann yfir lýsingu á Dísu, trygglyndi. Dísa var afskaplega heillynd manneskja. Hún elskaði fjöl- skylduna og heimilið og sum- arbústaðurinn var hennar skjól og yndi. Í bústaðnum undi hún sér sérlega vel og náttúrunni í kringum hann. Hún var fag- urkeri og naut þess að hafa fal- lega hluti kringum sig en einn- ig var hún lagin við fallega handavinnu og saum. Dísa var frábær kokkur og naut þess að bjóða í mat og leggja allt til. Hún naut þess einnig að ferðast og fræðast og njóta. Hún var góður hlust- andi; það er að leggja sig fram um að vita hvað vinirnir eru að segja og gefa síðan góð ráð. Ég veit að betri vin er vart hægt að finna. Með sorg í hjarta og miklu þakklæti kveð ég Dísu fyrir hönd okkar Sossu og votta börnum hennar, Aggú, Þurí, Villa, Örnu, og fjölskyldum þeirra, einnig systkinum Dísu og fjölskyldum, mína dýpstu samúð. Kristinn (Kiddi). Við sátum saman vinkonurn- ar, Dísa, Anna, Björg, Sigga og Krissa, kvöldstund í byrjun að- ventunnar. Nutum samvista yf- ir góðum mat og ómetanlegum minningum samofnum úr 50-60 ára vináttu. Sossu var sárlega saknað en engri okkar kom í hug að þetta væri kveðjustund, að Dísa væri að yfirgefa okkur líka. Okkur er það mjög erfitt að tala um Dísu í þátíð, hún er svo ljóslifandi með okkur. Röddin hennar í símanum að fá nýjustu fréttir af högum okk- ar. Kankvís með glettnar at- hugasemdir um líðandi stund og dillandi hlátur eftir hnyttin tilsvör. Hún var nýkomin heim úr skemmtilegri aðventuferð til Kaupmannahafnar, einni af hennar uppáhalds. Víðförull heimsborgari er rétta lýsingin á Dísu. Hún með sinn fágaða smekk og kraum- andi áhuga á skemmtilegu borgarlífi, góðum mat og fal- legum listmunum. Ófáar ferðir höfum við vinkonurnar farið saman, þar sem Dísa af sinni alkunnu snilld skipulagði ferðalögin frá upphafi til enda. Fann dásamlega gististaði, pantaði kvöldverð á gourmet- veitingastöðum eða leiðsögn á listasöfnin og hafði þá einmitt fundið svo skemmtilegan há- degisverðarstað sem passaði fyrir leiðina sem við vorum á. Við hinar nutum áhyggjulausar lystisemdanna í botn og verð- um henni ævinlega þakklátar fyrir upplifunina. Auk skipulagsgáfunnar var vandvirkni annar ríkulegur þáttur í fari Dísu. Allt sem hún snerti við bar þess vott. Heim- ilið hennar þar sem vandað var valið á hverjum hlut og þar sem glæsilegur smekkur henn- ar fékk að njóta sín. Börnin hennar, stoltið og væntum- þykjan þegar börnin og barna- börn voru annars vegar fór ekki fram hjá neinum og voru þau henni alltaf efst í huga. Sumarbústaðurinn, þar sem hún undi sér svo vel, ber vand- virkni hennar gott vitni. Sérstakt áhugamál hennar voru hannyrðir og hvort sem það var útsaumur, prjón eða hekl, allt varð að listmunum í höndum hennar. Matinn, kök- urnar og eftirréttina ómissandi sem áttu að vera „til að breyta bragði“ töfraði Dísa fram, allt eins og framreitt væri af verð- launakokkum. Og síðast en ekki síst vandaði hún til vinátt- unnar. Traust vinkona sem alltaf var fyrst til að bjóða fram aðstoð og rétta fram hjálparhönd. Betri vin er ekki hægt að eiga. Lífið hjá Dísu okkar var ekki alltaf auðvelt, en hvernig hún höndlaði aðstæður hverju sinni var aðeins á færi hæfustu manna. Að lokum kom hún alltaf niður standandi, keik og hreif okkur hin með í því að njóta þess sem lífið bauð upp á í lystisemdum og gleði. Ærleg í tali um menn og málefni, brandarar látnir fjúka, en svo, kankvís yppti hún bara öxlum, blikkaði til okkar auga og veg- ferðinni haldið áfram. Elsku Aggú, Þurý, Villi, Arna og fjölskyldur. Við vin- konurnar sendum ykkur okkar innilegustu samúðarkveðjur. Anna R. Möller, Björg Ellingsen, Kristbjörg Ólafsdóttir, Sigríður Svana Pétursdóttir. Vigdís Hauksdóttir Hver er vilji þinn varðandi skipulag og fyrirkomulag útfarar, þ.e. hinsti vilji. Við bjóðum þér til samtals um það sem er þér mikilvægast við lífslok þín. Viljayfirlýsing þín verður eftirlifendum mikilvægt leiðarljós. Samtalið og varðveisla upplýsinga er þér að kostnaðarlausu. Við erum til staðar þegar þú þarft á okkur að halda Elín Sigrún Jónsdóttir, lögfræðingur Útfararþjónusta & lögfræðiþjónusta Með kærleik og virðingu Útfararstofa Kirkjugarðanna Vesturhlíð 9, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, JÓN INGIMAR MAGNÚSSON, Höfðagrund 15, Akranesi, lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands Akranesi fimmtudaginn 6. desember. Útför fer fram frá Akraneskirkju þriðjudaginn 18. desember klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, þeim sem vilja minnast hans er bent á Heilbrigðisstofnun Vesturlands Akranesi. Ásthildur Theodórsdóttir Ágúst G. Ingimarsson Guðríður Sigurjónsdóttir Brynjar Ingimarsson Unnur Eygló Bjarnadóttir Guðún Ingimarsdóttir Einar P. Bjargmundsson barnabörn og barnabarnabarn Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, NANNA JÚLÍUSDÓTTIR, Túngötu 23, Tálknafirði, sem lést á Hrafnistu í Hafnarfirði 8. desember, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 14. desember klukkan 11. Jarðsett verður á Bíldudal. Birna Friðriksdóttir Bárður Árnason Bjarney Friðriksdóttir Pétur Sveinsson Ingvi Friðriksson Elín Ellertsdóttir Margrét Friðriksdóttir Kristján Friðriksson Lára Wathne barnabörn og barnabarnabörn Ástkær bróðir minn og mágur, sambýlismaður, faðir okkar, tengdafaðir og afi, ÓLAFUR GUNNARSSON, fyrrverandi flugmaður, lést á Hjúkrunarheimilinu Mörk föstudaginn 30. nóvember. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna. Elínborg Gunnarsdóttir Walters, Gene Walters Ingunn Ólafía Jónsdóttir Kristín Ólafsdóttir Jón Ólafsson Hildur Vala Einarsdóttir Steingrímur Sævarr Ólafss. Kristjana Sif Bjarnadóttir og barnabörn Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma og langalangamma, ÁSTRÍÐUR ÞÓRHALLSDÓTTIR, Höfðabraut 5, Hvammstanga, lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands á Hvammstanga þriðjudaginn 4. desember. Útför hennar fer fram frá Hvammstangakirkju mánudaginn 17. desember, klukkan 14. Þórhallur Jónsson Hólmfríður Ó. Jónsdóttir Helga Jónsdóttir Þorbjörn Gíslason barnabörn, barnabarnabörn og langalangömmubörn KRISTÍN MAGNÚSDÓTTIR lést föstudaginn 30. nóvember á Sunnuhlíð Kópavogi. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey. Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug. Ásdís Vignisdóttir Ársæll Vignisson og fjölskyldur Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma, HULDA HEIÐUR SIGFÚSDÓTTIR, bókasafnsfræðingur, lést á heimili sínu 10. desember. Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík föstudaginn 21. desember klukkan 15. Ágústa Lyons Flosadóttir John Lyons Sigurður Flosason Vilborg Anna Björnsdóttir og barnabörn
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.