Ófeigur - 01.05.1946, Blaðsíða 7

Ó F E I G U R
7.
son og Vilhjálmur Þór neituðu stuðningi við tilræðis-
mennina.
VII.
Eysteinn Jónsson sá þess ljós merki á fundinum á
Húsavík sama kvöldið og hann hafði beitt vísvitandi ó-
sannindum og fádæma bakferli við fulltrúana á Laugum,
að Þingeyingum myndi ekki geðjast að kúgunartilraun
hans. Honum mun hafa verið ljóst, að hann myndi að
líkindum ekki vera rétti maðurinn til að slíta 30 ára sam-
starf mitt við Suður-Þingeyinga um flest meiri háttar um-
bótamál í héraðinu. Og hann fann í ískaldri þögn fund-
argestanna á Húsavík upp kveðinn innganginn að þeirn
áfellisdómi, sem bíður hans fyrir að hafa ætlað að koma
illu máli fram með óvirðulegum aðferðum. Eftir fulltrúa-
fundinn á Laugum er Suður-Þingeyingum að verða ljóst,
að þeir verða að verja heiður sinn við þingkosningarnar
í vor. Ef fámennum hóp Reykvíkinga, sem enga aðstöðu
hafa til nýtilegra starfa með fólkinu í Þingeyjarsýslu, helzt
uppi að ákveða með „bókun“ á leynifundi, sem er boð-
aður með hrekkvísi, hvaða þingmann kjósendur í hérað-
inu velja sér, þá er búið að útrýma pólitísku frelsi í land-
inu. Þá er búið að innleiða bændaánauð á íslandi.
VIII.
Enginn vafi er á, að tilræði hinna „óboðnu gesta" í
Þingeyjarþingi verður ti.1 góðs fyrir frelsi borgaranna í
landinu. Tilræðið vekur andúð og mótstöðu. Þingeyingar
fylkja liði til að hrinda innrás Reykjavíkurvaldsins. Til-
ræðismennirnir fá makleg málagjöld fyrir að byrja að
leika Jón Gerreksson á 20. öldinni. En mesti ávinningur-
inn liggur í því, að nú sjá allir skynsamir menn hinar
sjúku öfgar flokksvaldsins, þegar svo er komið, að fáeinir
menn í höfuðstaðnum loka sig inni í stofu í Reykjavík og
láta „bóka“ þar fyrirskipun, þar sem. greindu og vel
menntu fólki í heilu héraði er sagt, að það sé orðið and-
lega ómyndugt og eigi að vera rekið hugsunarlaust að ó-
þekktu marki, eins og þegar smalinn stefnir hjörð sinni