Ófeigur - 01.05.1946, Síða 22

22
ÓFEIGUR
Ólafur Jónsson áfellir mig fyrir að hafa greitt atkvæði
með heimastjórn héraðanna, að því er snertir búnaðar-
málasjóð. En hann er fáorður um samherja sína, Sjálfstæð-
ismennina. Nálega allir samherjar Ólafs Jónssonar voru
með breytingunni. Ólafur hefir unnið með þessum mönn-
um öll sín fullorðinsár, trúað á þá og hrósað þeim og lagt
illt til Dags og KEA þeirra vegna, hvenær sem færi bauðst
til að fullnægja trú sinni. í stað þess að snúa gremjunni
að samherjum sínum, sem hann á nokkurn aðgang að, á-
sakar hann mig, sem er og hefi verið andstæðingur hans,
fyrir það, sem hann ætti að ræða um við sína forráðamenn.
Þessi framkoma Ólafs sýnir, að hann er óheill í málinu.
Hann heldur sig geta sótt áróðursmál á hendur mér, ef
hann fær tækifæri til að skýra rangt frá, en að mér sé varn-
að að leggja fram hin réttu sönnunargögn. Ólafur Jónsson
mun hafa verið fenginn í eins konar eyðimerkurþjónustu
fyrir óhappamenn búnaðarmálanna. Þess vegna hagar
hann ádeilu sinni á þann veg, að hann slær vopnin úr
höndunum á sér í fyrsta leik.
XX.
Ólafur Jónsson segir, að búnaðarmálasjóður hafi verið
stofnaður til að endurnýja Búnaðarfélagshúsið, til að
borga félagsgjöld í stéttarsamtökum bænda og til að veita
búnaðarsamtökum héraðanna fjárstuðning. Hann lætur
liggja að því, að brátt hefði nægilegt fé orðið handbært
til að byggja yfir Búnaðarfélagið, og virðist mega skilja
hann svo, að þá myndi sá hluti sjóðsins hafa fallið til hér-
aðssambandanna. Eftir þessu má gera ráð fyrir, að Ólafur
hafi talið hæfilegt, að tveir þriðju hlutar sjóðsins gangi
til ræktunarmála í búnaðarsamböndunum. Afstaða Ólafs
er því bundin við einn þriðjunginn, sem hann segir að
hafi verið nauðsynlegur til að greiða félagsgjöld bænda í
stéttarsamtök þeirra. Ólafur telur löggildingu þessarar
skattheimtu með-aðstoð Alþingis nauðsynlega af tvenn-
um ástæðum. í fyrsta lagi myndu allmargir btfendur draga
sig í hlé og ekki ganga í félagsskapinn, ef hann væri ekki
lögbundinn, og í öðru lagi mun hann hafa talið erfitt fyrir