Ófeigur - 01.05.1946, Qupperneq 30

30
ÓFEIGUR
öll sund lokuð um að ná orlofspeningum úr ríkissjóði
handa bændum. Þá kom forkólfur Búnaðarfélags íslands
með þá tillögu, að skattlegsja búvöru bænda og afla sér
þannig fjár til ýmiskonar útgjalda til hressingar og hags-
bóta sveitamönnum. Gunnar Þórðarson, bóndi í Grænu-
mýrartungu sá fyrir hversu fara myndi um sjóð þennan,
að meiri hluti Alþingis, bæjarmennirnir, myndu hlutast
til um meðferð hans, og bændur aldrei verða frjálsir um
afnotin, ef þeir þyrftu að biðja bæjarþingmenn um lög-
festingu. Jikki vildi Hermann og lið hans taka viturlegri
bendingu Gunnars bónda. En spásögn hans rættist fljótt,
því bæjarflokkarnir bættu inn í lögin því skilyrði, að
Búnaðarfélag íslands mætti ekki verja einum eyri úr
sjóði þessum nema með leyfi búnaðarráðherra. Sáust nú
glögg merki um grunnfærni í allri meðferð málsins. Sjóð-
stofnunin var ekki komin fram sem hugsjón bænda, held-
ur af kosningasamkeppni og metnaði við Alþýðuflokkinn.
Tíu króna styrkur á hvert sveitaheimili til glaðnings og
ferðalaga sýndi í einu grunnhyggni, léttúð og rótgróna
lítilsvirðingu fyrir sveitamönnum. Og að lokum var tekið
það óheillaráð, að biðja þingmeirihluta úr bæjum að lög-
festa skatt á bændur, vegna bænda, en verða þá um leið
að þola skilyrði, sem voru óviðunandi fyrir sveitafólkið.
Þessi síðasta leið var ófær frá upphafi í augum manna, sem
höfðu nokkurn metnað fyrir bændur landsins. Forkólfar
Búnaðarfélagsins undu af öðrum ástæðum illa fjötri
þeim, er þeir höfðu á sig lagt, en fengu ekki að gert. Bæj-
armeirihlutinn í þinginu var með öllu ófáanlegur til að
sleppa yfirráðum þessa fjár.
XXV.
Átökin um búnaðarmálasjóð hófust á vetrarþinginu
með því að þingmenn, sem höfðu heimilað eftirgjöf á 10.
hluta af tekjum bænda 1944 báru fram frv. um að leysa
eftirlit ríkisstjórnarinnar af búnaðarmálasjóði. Var deilt
harkalega um málið í neðri deild, en bæjarflokkarnir
’voru ósveigjanlegir. Mun nokkru valda um lítil trú
margra bæjarmanna á ráðsmönnum Búnaðarfélags ís-