Ófeigur - 01.05.1946, Qupperneq 36

36
ÓFEIGUR
hinum, sem vilja hafa borgaralegt samstarf í landinu.
Gistivinum kommúnista var ljóst að þessi skoðanaskipti
eru mjög glögg í flokknum. Þess vegna bjóða þeir fram
í Þingeyjarsýslu sérstakt þingmannsefni, fyrir þá flokks-
menn, sem vilja samstarf við hinn óþjóðlega byltingar-
flokk. Til að skreyta hið austræna bandalag hafa „gisti-
vinirnir“ talið sig vera hjálparlið Búnaðarfélags íslands,
stéttarsambands Sverris í Hvammi og búnaðarmálasjóðs
eins og hann var í höndum ríkisstjómarinnar. Ég hefi
gert nokkur skil þessum síðasttöldu viðfangsefnum, en
minni að síðustu á það, sem er orðið meginefnið í kosn-
ingunum í Suður-Þingeyjarsýslu. Það er falsskeytið, sem
Eysteinn Jónsson fékk frá Reykjavík og hélt leyndu á
fundum á Skógum og Laugum. Þar er því haldið fram,
að fáeinir pólitískir viðvaningar í Reykjavík hafi mynd-
ugleika til að þvinga Framsóknarmenn í Þingeyjarsýslu
til að láta af sannfæringu sinni í landsmálum til eftirlætis
höfundi skeytisins. Þar átti að beita andlegri þrælkun,
sem er fordæmalaus hér á landi. Alveg sérstakur þáttur í
falsskeytinu voru þau vísvitandi ósannindi, að Sigurður
Kristinsson og Vilhjálmur Þór hefðu verið frumkvöðlar
og forustumenn þessarar árásar á andlegt sjálfstæði Þing-
eyinga. En þeir höfðu hreinlega neitað að styðja árásar-
liðið í þessum verknaði.
Falsskeytið til Þingeyinga bregður nokkuð skörpu ljósi
yfir áhrif þau, sem hið austræna siðleysi er farið að hafa
á nokkra af núverandi leiðtogum Framsóknarmanna.
Saga þessa skeytis verðskuldar að vera rakin ýtarlega og
mun það verða gert síðar eftir því, sem gögn koma fram.
Aðjjessu sinni má benda á, að upphaf styrjaldarinnar
milli Japana og Bandaríkjanna er óafmáanlega tengt við
sviksemi og siðleysi Japana í Perluhöfn. Falsskeytið til
Þingeyinga er á sama hátt alger afneitun á þeirn siða-
reglum sem íslendingar hafa að þessu talið vera í gildi í
landsmálabaráttu lýðræðisflokka.