Morgunblaðið - 14.05.2019, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 14. MAÍ 2019
þinna verði seint ef einhvern tíma
fyllt. Ég sakna þess svo mikið að
hafa þig á kantinum.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
(Bubbi Morthens)
Þín vinkona,
Kristjana.
Elsku Inga okkar.
Mikið duttum við í lukkupott-
inn þegar þú komst í bekkinn okk-
ar og við fengum tækifæri til að
kynnast þér og eiga þig að sem
vinkonu. Vinskapurinn hefur var-
að alla tíð og minningarnar orðnar
ansi margar. Síðustu ár höfum við
vinkvennahópurinn, Sveinsínur,
brallað ýmislegt saman. Árlegir
bústaðahittingar með tilheyrandi
gleði standa upp úr ásamt öllum
afmælisveislunum, grillfjöri, úti-
legum og utanlandsferð. Á þessari
stundu er dýrmætt að eiga minn-
inguna um bústaðaferðina okkar í
janúar síðastliðnum. Þar áttum
við Sveinsínur saman góða helgi
og yndislegt að fá að hafa þig með
eftir erfið veikindi haustsins. Þá
datt okkur ekki í hug að kveðju-
stundin kæmi svona fljótt. Við
vottum fjölskyldu þinni innilega
samúð okkar. Hvíl þú í friði, elsku
vinkona, við söknum þín sárt.
Margrét Kristinsdóttir
og Ósk Unnarsdóttir.
Hún var stórstíg og stikaði
áfram af mikilli röggsemi. Ég átti
stundum fullt í fangi með að halda
í við hana, enda enginn venjulegur
kvenmaður þar á ferð sem rauð-
hærða glímudrottningin fór. Hún
var hnarreist og rösk eins og hún
átti kyn til. Brúnastaðagenin
komu vel fram í hreystimenninu
Ingveldi vinkonu minni og sam-
starfskonu. Það var vaðið í verkið
vafningalaust, án alls vols eða
væls. Þannig var Ingveldur í öllu
því sem hún tók sér fyrir hendur,
hún þoldi ekkert óþarfa vesen. Og
lét það í ljós. Hún talaði ævinlega
mjög skýrt, engin velktist í vafa
um hvað hún meinti. Ef henni
fannst ástæða til þá gat hún slegið
sporðdrekahalanum eldsnöggt og
stungið fast. Sá sem fyrir varð
hætti umsvifalaust að malda í
móinn. Hégómi var henni víðs-
fjarri, Ingveldur vissi vel hvað
skipti máli í lífinu. Hún var sveita-
stelpa, í hjarta sínu bóndi sem lét
sig stundum dreyma um að reka
kúabú. En hún var líka margar
aðrar manneskjur, margslungin.
Takk, Ingveldur, fyrir sprúðl-
andi skemmtilegar spjallstundir
um kynlíf, karlmenn, ástina,
hesta, kýr, kindur, fóður, hófa,
klaufir, júgur, ull, smalamennsku,
pólitík, jöfnuð, réttlæti og lífs-
þorsta. Takk fyrir hreinskiptnina
og hlýjuna. Og hláturinn.
Samúðarkveðjur sendi ég öllum
þeim sem næst þér stóðu, Kidda,
börnunum, foreldrum og systkin-
um. Sem og öllum hinum sem sjá á
eftir þér með söknuð í hjarta.
Kristín Heiða Kristinsdóttir.
Við gleymum aldrei fyrstu
kynnum okkar af Ingveldi.
Tignarleg og yfirveguð gekk hún
inn í fyrstu kennslustundina þeg-
ar áhugasamur hópur hóf nýtt
meistaranám í blaða- og frétta-
mennsku. Ingveldur hafði sterka
og góða nærveru og okkur varð
strax ljóst að þarna fór heilsteypt
og jarðbundin kona.
Já, Ingveldur fór ekki framhjá
neinum.
Námið var skemmtilegur tími
þar sem við stigum okkar fyrstu
skref í framandi starfsumhverfi,
með ómetanlegan stuðning hver
frá annarri. Þar gegndi Ingveldur
stóru hlutverki. Bakgrunnur okk-
ar var ólíkur og umræður oft
skrautlegar og það er erfitt að
ímynda sér þær án Ingveldar og
hennar innleggs. Hún var hrein og
bein, hafði sterkar skoðanir sem
hún byggði á rökum og reynslu og
kom alltaf til dyranna eins og hún
var klædd, þóttist aldrei vera nein
önnur en hún var. Ingveldur talaði
aldrei í kringum hlutina, heldur
sagði þá eins og þeir voru og skipti
ekki um skoðun til að þóknast öðr-
um. Hún var góður hlustandi, en
stóð á sínu.
Í Ingveldi sáum við frábæra
fyrirmynd og erum sannfærðar
um að það yrði minna um mis-
skilning í þessu lífi ef fólk gæti
tekið hreinskiptni hennar til fyrir-
myndar og bæði sagt hlutina
hreint út og tekið hreinskilni ann-
arra vel.
Þrátt fyrir að hafa aflað okkur
nýrrar færni í náminu er vináttan
með því dýrmætasta sem við eign-
uðumst. Þessi hópur býr yfir
djúpri tengingu og okkur þykir
einstaklega vænt um að hafa
glaðst með Ingveldi í fertugs-
afmæli hennar fyrir stuttu þegar
hún lýsti þakklæti sínu fyrir að fá
að fagna áfanganum í hópi góðra
vina. Við vorum svo stoltar af
henni og enginn gat séð fyrir að
óveðursskýin myndu enn á ný
hrannast upp. Í gegnum veikindin
hélt Ingveldur reisn þótt fallega
einkennismerkið hennar, rauða
hárið, færi og kæmi. Hún hélt líka
heiðarleikanum, staðfestunni og
einstöku hugrekki. Hún kenndi
okkur svo margt og á meðan hún
tókst á við sitt stóra og ósann-
gjarna verkefni þjappaði hópurinn
sér enn frekar saman undir
sterkri áminningu um mikilvægi
vináttunnar og þess að njóta hvers
dags.
Því þannig var Ingveldur;
æðrulaus og meðvituð um að
kannski færu hlutirnir ekki eins
og við öll hefðum kosið, en
gleymdi þó aldrei að taka lífinu
fagnandi. Stór og fallegur per-
sónuleiki hennar naut sín og gerir
það áfram í hjörtum okkar.
Þakklæti fyrir að fá að vera
samferða Ingveldi í 15 ár er djúpt.
Við erum ríkari að hafa fengið að
kynnast henni og munum ávallt
minnast hennar þegar við komum
saman; brosandi, því þannig hefði
hún viljað hafa það.
Fjölskyldu kærrar vinkonu
sendum við dýpstu samúðar-
kveðjur.
Hrund, Guðrún, Ásrún,
Guðbjörg, Lella, Vala,
Margrét og Berglind.
Þótt tími Ingveldar á frétta-
stofu Stöðvar 2 hafi ekki verið
langur, á árunum 2012-2013, er
hann eftirminnilegur. Ingveldur
var ekki bara fær og kraftmikill
fréttamaður heldur einstaklega
ljúf og notaleg samstarfskona
sem öðlaðist strax virðingu okkar
og vináttu. Ingveldur hikaði aldr-
ei, heldur henti sér í verkefnin,
hversu krefjandi sem þau voru,
vopnuð skörpum huga og ein-
beittum vilja til að gera vel. Hún
var jarðbundinn orkubolti sem
kallaði hlutina sínum réttum
nöfnum og lét rödd sína heyrast
en Ingveldur var líka hrein og
bein, réttsýn, hláturmild og
skemmtileg.
Við þökkum Ingveldi fyrir
samfylgdina og minnumst hennar
með söknuði og hlýju. Aðstand-
endum sendum við dýpstu sam-
úðarkveðjur.
Fyrir hönd starfsfólks frétta-
stofu Stöðvar 2, Vísis og Bylgj-
unnar,
Hrund Þórsdóttir.
Það er ekki hægt að leyfa sér
að vera mjög væminn í skrifum
um Ingveldi því henni hefði mis-
líkað það. Það má gleyma sér í
reiði yfir óréttlátum örlögum
ungrar konu. Það er þó líkast til
betra til framtíðar, og meira í
anda Ingveldar, að vera þakklát-
ur fyrir vinskap góðrar konu.
Konu sem mörgum þótti vænt
um, þar á meðal okkur.
Ingveldur var jarðbundin
sveitastelpa, töffari sem lét fátt
stoppa sig, traust fjölskyldukona
og skarpskyggn blaðamaður.
Hún var góð samstarfskona og
vinur, skemmtileg og fyndin, klár
og réttsýn baráttukona.
Það gustaði af Ingveldi. Hún
hávaxin og glæsileg með sitt
rauða hár og var meðal sam-
starfsmanna á menningardeild
Morgunblaðsins oft líkt við aðra
gyðju, Florence Welch úr Flor-
ence and the Machine.
Við vinkonurnar stofnuðum
kokkteilklúbbinn Birting, eins og
glöggir sjá að er byggt á nöfnum
okkar. Nú vantar eina Ingu og
fundir félagsins verða ekki samir.
Það var dýrmæt stund sem við
nokkrar vinkonur sem tengdar
eru í gegnum Morgunblaðið fyrr
og nú áttum á heimili einnar okk-
ar í haust yfir mat, drykk og um-
fram allt góðu og innihaldsríku
spjalli. Þá leyfði maður sér að
vona. Ingveldur var komin á fæt-
ur og studdist við hækju. Staðin
upp úr hjólastólnum og lét engan
bilbug á sér finna. Samt fór það
þannig að næsta skipti sem við
hittumst var á krabbameinsdeild
Landspítalans. Miskunnarleysið
er algjört. Styrkur Ingveldar og
Kidda í þessum andstyggilegu
veikindum var aðdáunarverður.
Þau voru greinilega heppin með
hvort annað, jarðbundin, æðru-
laus og hreinskiptin andspænis
meininu sem enginn vill mæta.
Missir alls fólksins hennar
Ingveldar er mikill.
Við færum Kidda, Ásgeiri
Skarphéðni, Sigurjóni Þór, Krist-
ínu Þórunni, Gerði Freyju, for-
eldrum og systkinum Ingveldar
okkar hjartanlegustu samúðar-
kveðjur.
„Svona er lífið og bara um að
gera að njóta þess.“ Þetta skrifaði
Ingveldur í sínum síðustu skila-
boðum til okkar þegar hún til-
kynnti okkur að meinið hefði aft-
ur tekið sér bólfestu. Við reynum
að gera okkar besta til að hafa
þessi orð vinkonu okkar í huga á
hverjum degi, því Ingveldi gleym-
um við aldrei. Minning okkar um
Ingveldi er sterk, hlý og góð. Al-
veg eins og Ingveldur sjálf.
Birta Björnsdóttir
og Inga Rún
Sigurðardóttir.
Kveðja frá
Blaðamannafélagi Íslands
Það er þyngra en tárum taki
þegar ungt fólk á besta aldri fell-
ur frá eftir baráttu við erfið veik-
indi, að ekki sé talað um þegar
það skilur eftir sig ung börn. Lífið
getur á stundum verið svo ótrú-
lega erfitt og ósanngjarnt. Því
kynnumst við blaðamenn sannar-
lega oft í gegnum starf okkar, en
það er þó með öðrum hætti en
þegar vinur manns og félagi á í
hlut. Ingveldi kynntist ég fyrst á
Morgunblaðinu þegar hún hóf
þar störf um miðjan fyrsta áratug
þessarar aldar. Þá strax bauð hún
af sér mjög góðan þokka og mað-
ur sá það fljótt að þar hafði blaða-
mennskunni bæst góður liðsauki.
Kynni okkar urðu þó ekki löng
það sinnið, þar sem viðvera mín á
Morgunblaðinu varð styttri en ég
hafði ætlað mér.
Ég kynntist henni þeim mun
betur eftir að hún kom inn í stjórn
Blaðamannafélags Íslands 2015,
fyrst í varastjórn, síðan í aðal-
stjórn og framkvæmdastjórn fé-
lagsins er hún varð ritari stjórn-
ar. Í öllum störfum sínum fyrir
félagið sýndi hún skapfestu og
hreinlyndi svo eftir var tekið. Það
var þó í baráttunni við veikindi
sín, sem hún sýndi best hvern
mann hún hafði að geyma. Það er
ekki sjálfgefið að berjast við erfið
veikindi af svo miklu æðruleysi og
jafnaðargeði sem hún gerði. Þar
sýndi hún og sannaði úr hverju
hún var gerð. Þungbær örlög
sannarlega, en „orðstír deyr aldr-
egi hveim er sér góðan getur“.
Guð styrki eiginmann, börn og
fjölskyldu Ingveldar á þessum
erfiðu tímum.
Hjálmar Jónsson.
Við minnumst Ingveldar, ein-
stakrar konu, með kærleika og
þakklæti. Ingveldur hlaut hvatn-
ingarverðlaun Brjóstaheilla –
Samhjálpar kvenna árið 2015 fyr-
ir að afhjúpa líkama sinn eftir að
hún undirgekkst brjóstnám
vegna brjóstakrabbameins á for-
síðu Sunnudagsblaðs Morgun-
blaðsins, en hún var þá þunguð að
dóttur þeirra hjóna sem nú er
fjögurra ára. Hún sat í stjórn
samtakanna í eitt ár og vann ötul-
lega að málefnum kvenna sem
greinast með brjóstakrabbamein
og þökkum við henni fyrir góða
samveru og vel unnin störf.
Um undra-geim, í himinveldi háu,
nú hverfur sól og kveður jarðarglaum;
á fegra landi gróa blómin bláu
í bjartri dögg við lífsins helgan straum.
(Benedikt Gröndal)
Við sendum fjölskyldu og ást-
vinum Ingveldar okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Fyrir hönd Brjóstaheilla –
Samhjálpar kvenna,
Brynja Björk
Gunnarsdóttir.
Morgunblaðið/Ómar
Bókagagnrýnandinn
Ingveldur var afkastamikill bókmenntagagnrýnandi. Hún
skrifaði aðallega um bækur íslenskra höfunda, jafnt barna- og
unglingabækur sem og bækur fyrir fullorðna.
Ástkær bróðir okkar, mágur og frændi,
SIGURBJÖRN REYNIR
SIGURBJÖRNSSON,
Tjarnabraut 8, Njarðvík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja,
mánudaginn 29. apríl. Útförin fer fram frá
Útskálakirkju, föstudaginn 17. maí klukkan 13.
Eiríkur Stefán Sigurbjörnss.
Jóhanna P. Sigurbjörnsd. Wayne Carter Wheeley
Valdís Sigríður Sigurbjörnsd. Ægir Frímannsson
Símon Grétar Sigurbjörnss.
og frændsystkini
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
RAGNA KRISTÍN KARLSDÓTTIR
frá Garði,
lést á hjúkrunarheimilinu Hornbrekku,
Ólafsfirði, sunnudaginn 12. maí.
Útförin fer fram frá Ólafsfjarðarkirkju laugardaginn 25. maí
klukkan 14.
Hulda Gerður Jónsdóttir Aðalsteinn Friðþjófsson
Magnús Símon Jónsson Silvia Putta
Hólmfríður Sólveig Jónsd. Gísli Heiðar Jóhannsson
Helena Reykjalín Jónsdóttir Vilhjálmur Sigurðsson
Rögnvaldur Karl Jónsson Björg Traustadóttir
Harpa Hlin Jónsdóttir Magnús Rúnar Ágústsson
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SELMA SIGURJÓNSDÓTTIR
Lindargötu 33,
lést á Droplaugarstöðum laugardaginn
4. maí. Útför hennar fer fram frá
Fossvogskapellu fimmtudaginn 16. maí klukkan 13.
Okkar innilegustu þakkir til starfsfólks Droplaugarstaða fyrir
alúðleg störf og hlýhug.
Friðþjófur Björnsson
Ágústa Hrönn Axelsdóttir
Haukur Friðþjófsson Rannveig Gylfadóttir
Sigurjón Þór Friðþjófsson
barnabörn og barnabarnabörn
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÚN JÓHANNESDÓTTIR
áður Byggðavegi 88,
andaðist aðfararnótt fimmtudagsins 9. maí
á Dvalarheimilinu Hlíð.
Útförin verður gerð frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 17. maí klukkan 13.30.
Blóm og kransar afþökkuð.
Guðrún Bjarnadóttir Björn Sigmundsson
Jóhannes Bjarnason Þórey Edda Steinþórsdóttir
Unnur Bjarnadóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir mín,
INGA SVAVA INGÓLFSDÓTTIR
viðskiptafræðingur,
lést laugardaginn 20. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Hildur Karítas Jónsdóttir
Elskulegur unnusti minn, bróðir okkar og
frændi,
GÍSLI ÞÓR ÞÓRARINSSON,
Lillebergveien 13,
Mehamn, Noregi,
lést laugardaginn 27. apríl.
Útförin fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirju,
föstudaginn 17. maí klukkan 13.
Aðstandendur