Morgunblaðið - 29.06.2019, Síða 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. JÚNÍ 2019
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Elsku amma Marý,
núna ertu komin til pabba þíns,
ég bið að heilsa.
Takk fyrir allt.
Ameríkufarinn þinn,
Grétar Ingi Helgason.
Mín kæra vinkona Marý hefur
kvatt okkur. Við hittumst fyrir
nokkrum mánuðum. Þú tókst á
móti mér með bros á vör. „Systa
mín, gaman að sjá þig,“ sagðir þú.
Þú varst svo hress, fín og flott,
eins og þú varst alltaf. Við töluð-
um um krakkana okkar og annað
sem við báðar þekktum. Svo allt í
einu varstu farin frá mér. Hvert
fórstu? Þá áttaði ég mig á því að
eitthvað var að, vildi bara ekki
trúa því. Þegar ég kvaddi þig,
elsku Marý, sorgmædd, sagðir þú:
„Brói verður leiður að hitta þig
ekki.“ Ekkert var eðlilegra.
Við eigum margar sameiginleg-
ar minningar og leyndarmál. Unn-
um saman, pössuðum strákana
hvor fyrir aðra, bökuðum lagköku
hvor fyrir aðra, hvíta með sultu og
brúna með bleiku kremi. Skemmt-
um okkur saman. Já, margs er að
minnast, þetta er bara minnsti
kubburinn í stóra púslinu.
Vinátta og virðing var og er
merki Marýjar.
Kæri Brói, Villý, Ómar, Óðinn
og fjölskyldur. Innilegar samúð-
arkveðjur.
Eygló Systa Einarsdóttir.
Elsku amma, ef þú bara vissir
hvað ég er búin að þurfa að standa
oft upp og byrja aftur til að geta
komið hugsunum og minningum
frá mér í röð en ekki í hrærigraut.
Það er næstum eitt ár síðan þú
hélst í höndina á móðurömmu
minni, vinkonu þinni, og sagðir öll
fallegu orðin og ætlaðir að passa
ömmubörnin ykkar, ekki hélt ég
að það yrði svona stuttur tími sem
við myndum ná saman eftir það.
Manstu þegar við, þú og afi,
sváfum í tjaldi við einhvern læk á
leiðinni norður og burstuðum
tennurnar í læknum, eða á öllum
ættarmótunum fyrir norðan, eða
þegar ég var sérlegur DJ í partí-
um hjá þér þegar afi var á sjó því
þessar græjur voru einum of
flóknar, eða þegar ég bjó hjá þér
og við sátum og horfðum á sjón-
varpið og lögðumst svo upp í rúm
til að lesa eða bara spjalla um allt
og ekkert. Ég man svo vel ham-
ingjuna þegar þú varst loksins bú-
in að finna föðurfjölskylduna þína
eftir margra ára leit og eftir sím-
tölunum þar sem þið systur töl-
uðuð og ég túlkaði þó að það hafi
varla þurft því hjá ykkur var nóg
að heyra röddina hvor í annari.
Þau eru ófá bréfin sem við höfum
setið saman og þýtt yfir á íslensku
og svo frá þér yfir á ensku. En svo
byrjaði sjúkdómurinn að herja á
og eitt og annað fór að gleymast
eins og uppskriftir að öllum góðu
kökunum sem þú bakaðir, við
stöllur redduðum því nú með því
að koma þessum helstu í stærri
stafi og þannig að þú gast merkt
við fyrir hvert efni sem fór í skál-
ina. Þegar afmælisdagarnir fóru
að detta út græjaði ég dagatal
með öllum helstu afmælisdögum
inná þannig að þú gætir áfram
verið með dagana á hreinu.
Þú varst ekki nema fertug þeg-
ar ég fæddist og sextíu og fimm
ára þegar ég gerði þig að lang-
ömmu, miðað við gleðina, stoltið
og hamingjuna sem ég sá úr aug-
unum þínum þegar Grétar Ingi
fæddist þá get ég ímyndað mér
hvernig það var 25 árum áður. Þú
varst að fara yfir um af spenningi
að bíða heima eftir afa þegar ég
sagði að þér væri nú alveg vel-
komið að sjá prinsinn þó þú værir
ein.
Að hafa náð þessari fyrstu og
svo síðustu myndum af ykkur
Grétari Inga mun ylja mér um
hjartarætur lengi lengi.
Þið afi sögðuð oft að ég væri
meira eins og fjórða barnið ykkar
en ekki fyrsta barnabarnið ykkar,
alltaf boðin og búin að aðstoða
ykkur í einu og öllu alveg sama
hvað, bara eins og það átti að vera.
Elsku amma, ég get ekki staðið
við öll loforðin sem ég gaf þér því
að það er enginn sem fékk jafn-
aðargeðið þitt en ég skal passa
upp á afa áfram og halda góða
sambandinu okkar við fjölskyld-
una okkar úti í Staunton.
Elsku amma, ég skal reyna að
fara eftir orðum þínum.
Ég sakna þín svo mikið en veit
að það hafa verið fagnaðarlæti á
himnum þar sem þú hittir loksins
pabba þinn og alla sem hafa beðið
þín. Við sjáumst þar þegar minn
tími kemur.
Þín
Sigríður Árdís.
Í hinsta sinn við lútum höfði
og lygnum aftur augum.
Til hinstu hvílu í kyrrð og ró
þá vökna annarra augu.
Elsku Marý, uppeldissystir og
besta vinkona.
Átta ára komst þú á heimili
móður minnar og Engilberts móð-
urbróður þíns. Aldrei varð okkur
sundurorða öll þessi ár. Við byrj-
uðum að búa með fjölskyldur okk-
ar í húsinu London. Við byggðum
síðan báðar í Dverghamri og var
samgangur fjölskyldna okkar
mikill. Á jólum og öðrum hátíðis-
dögum voru matarveislur og spil-
að fram á nótt. Við minntumst oft
á hvað þessi ár voru skemmtileg
og góð.
Marý lét engan eiga neitt hjá
sér, launaði vel fyrir sig. Það sýndi
hún vel í veikindum fóstru sinnar,
var alltaf tilbúin að hjálpa á sinn
einlæga hátt.
Marý var lífsglöð, góð og glæsi-
leg kona sem hugsaði vel um allt
sitt fólk. Hún naut þess að vera í
góðra vina hópi og elskaði að
dansa við Bróa sinn.
Það var sárt þegar Alzheimers-
sjúkdómurinn fór að sækja á
Marý og hrifsaði hana smátt og
smátt frá okkur. Við héldum að
hægt væri að hindra för og reynd-
um margt en þessi vágestur hafði
betur.
Ég er þakklát fyrir að hafa ver-
ið hjá þér þegar þú kvaddir og er
viss um að þú skynjaðir nærveru
mína. Þú varst sannkölluð Eyj-
arós, brostir á móti sólinni og raul-
aðir með. Þannig vil ég muna þig.
Þín
Sandra.
Elsku Marý.
Mér telst til að við höfum unnið
saman í átta ár. Kannski ekki allt-
af hlið við hlið en í nokkur ár gerð-
um við það. Ég, ung kona á sama
aldri og elsti sonur þinn, ákvað að
nú væri kominn tími til að skella
sér í bónusbransann í frystihús-
inu.
Þú tókst mig að þér, kenndir
mér handbrögðin og unnum við
saman á borði nr. 15 (í minning-
unni) í nokkur ár í Fiskiðjunni í
Vestmannaeyjum. Ég flutti frá
Eyjum 1986 og við tók eitt elsta
jólakortasamband sem ég hef átt,
rúm 35 ár. Þegar ég hitti þig tók á
móti mér fallega brosið þitt og
hlýtt faðmlag. Takk fyrir allt, ljúfa
Marý.
Elsku Brói og fjölskylda, megi
Guð styrkja ykkur á þessum erf-
iðu tímum.
Góða ferð, elsku Marý, og
hvíldu í friði.
Þín vinkona,
Iðunn Lárusdóttir.
HINSTA KVEÐJA
Vinsemd alla ég þakka þér
þú varst alltaf hlý og kát
indæl þín minning er hjá mér
muna þig glaða ætíð lát.
Blessuð sé minning þín.
Örn. ✝ Hrefna Hann-esdóttir fædd-
ist á Akureyri 21.
ágúst 1932. Hún
lést á Hjúkr-
unarheimilinu Ísa-
fold 21. júní 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Sólveig
Einarsdóttir, f. 29.
ágúst 1905, d. 11.
maí 1976, hús-
freyja og kennari
á Akureyri, og Hannes J.
Magnússon, f. 22. mars 1899,
d. 18. febrúar 1972, skólastjóri
og rithöfundur á Akureyri.
Hrefna var næstelst fimm
systkina en eldri systir henn-
ar, Sigríður Jakobína, f. 3.
ágúst 1931, dó haustið 1935
aðeins fjögurra ára gömul.
Eftirlifandi systkini Hrefnu
eru: Heimir, f. 10. júlí 1936,
Sigríður Jakobína, f. 15. ágúst
1938, og Gerður, f. 1. febrúar
1941.
Hrefna ólst upp á Akureyri
fram yfir menntaskólaárin og
tók hún stúdentspróf úr mála-
deild frá Menntaskólanum á
Akureyri vorið 1952. Þá tóku
háskólaárin við 1952-1955
þegar hún stundaði nám í
ensku og dönsku við Háskóla
Íslands. Hún tók hlé á náminu
en lauk því haustið 1992.
Skólaárið 1956-1957 nam hún
spænsku við háskólana í Sa-
lamanca og Madrid.
Hrefna starfaði
í Landsbanka Ís-
lands, Seðlabanka
Íslands, 1957-1964
og eitt ár í Den
Danske Nation-
albank í Kaup-
mannahöfn. Hún
starfaði hjá Manu-
facturers Hanover
Trust Co í New
York í Bandaríkj-
unum og í fram-
haldi af því vann hún hjá
Flugleiðum hf. í New York
1967-1980. Þá var hún komin í
ferðamennskuna og síðustu
tvö árin í New York vann hún
hjá British American Tours
eða þar til hún flutti aftur
heim til Íslands haustið 1982.
Starfsvettvangurinn varð
áfram ferðamálin hjá Ferða-
skrifstofunni Útsýn hf. til árs-
ins 1989. Þá vendir hún sínu
kvæði í kross og endar starfs-
ferilinn með því að kenna í
Iðnskólanum í Hafnarfirði í 13
ár.
Hrefna giftist John Arthur
Jeanmarie, f. 20. október
1925, d. 19. september 1992,
þann 14. september 1969. Þau
hófu búskapinn í New York
en fluttu saman til Íslands
1982. John Arthur starfaði
lengst af á Keflavík-
urflugvelli.
Útför Hrefnu fór fram 28.
júní 2019 í kyrrþey.
Það er bjart yfir minningu
Hrefnu, elstu systur minnar og
elsta barns skólastjórahjónanna
á Akureyri, Hannesar J. Magn-
ússonar og Sólveigar Einars-
dóttur. Hrefna lést á hjúkrun-
arheimilinu Ísafold í Garðabæ á
sumarsólstöðum 21. júní síðast-
liðinn eftir skammvinn veikindi.
Að loknu stúdentsprófi frá MA
starfaði hún hjá dönsku fyrir-
tæki í Kaupmannahöfn og hélt
eftir það til háskólanáms í
spænsku við háskóla á Spáni.
Eftir að heim var komið starf-
aði hún sem sérstakur aðstoð-
armaður Vilhjálms Þórs, banka-
stjóra Landsbankans, þar sem
starfsvettvangurinn var meðal
annars í New York. Hrefna
undi sér vel í menningarborg-
inni þar sem hún var um ára-
raðir á meðal starfsmanna Loft-
leiða og tók þátt í uppbygg-
ingarstarfi félagsins á mótunar-
tímum í ferðaþjónustu. Hrefna
undi sér vel á Loftleiðaárunum
á skrifstofu félagsins á Rocke-
feller-torginu.
Í New York fann hún ástina,
John Arthur Jeanmarie, Banda-
ríkjamann með uppruna á
frönsku eynni Martinique. Þau
giftu sig á Íslandi árið 1969.
Þau bjuggu lengst af í 12.
stræti í Greenwich Village í
suðupotti menningar og fjöl-
breytts mannlífs. Þau voru
höfðingjar heim að sækja. Við
Birna mín áttum þar margar
góðar stundir. Hrefna og John
voru dugleg að uppfræða gesti
að heiman um undur stórborg-
arinnar og fjölbreytta menn-
ingu Bandaríkjanna. Minnst er
ótalinna leikhúsferða á Broad-
way og frábærra veitingastaða.
Það var líka unun að hlusta á
John segja frá uppvexti sínum í
Karaíbahafinu og fyrstu búsetu-
árunum í Bandaríkjunum. John
barðist meðal annars í herliði
Bandaríkjanna í Kóreustríðinu
og særðist eftir að hafa fengið í
sig sprengjubrot. Elstu barna-
börnin í fjölskyldunni höfðu sér-
stakan áhuga á því að fræðast
um þann þátt og hvernig örið
stóra á upphandleggnum væri
til komið. Barnabörnunum þótti
líka upphefð í því að eiga ná-
frænku í útlöndum sem aldrei
gleymdi afmælisdögum. Það
voru glæsilegar afmælis- og
jólagjafirnar sem komu frá
Hrefnu.
Þau hjón deildu áhuga á ljós-
myndun og voru dugleg að
fanga augnablik í iðandi mann-
lífinu. Þessi áhugi dró þau einn-
ig á nýjar og framandi slóðir,
einkum í Suður-Ameríku.
Hrefna og John fluttust til
Íslands vorið 1982. Hrefna hélt
áfram að starfa í ferðaþjónust-
unni og við kennslu en John
fékk starf hjá bílaumboði í
Reykjavík. Það var ekki auðvelt
fyrir John að flytjast til Íslands
og aðlögun að íslensku umhverfi
gekk hægt. Það var Hrefnu
mikið áfall þegar John lést í
september 1992 og það mynd-
aðist tómarúm. Með hjálp fjöl-
skyldu og vina náði hún sér á
strik og naut síðustu æviáranna
við leik og störf. Hún var dug-
leg að spila golf með góðum vin-
um og ræktaði samskiptin með
heimsóknum til vina og kunn-
ingja erlendis. Hún tók einnig
að sér kennslu í ensku við fram-
haldsskóla og þótti gaman að
sitja yfir í prófum í Háskóla Ís-
lands. Þessi litlu aukaverk gáfu
henni mikið.
Síðustu mánuðina dvaldi hún
á hjúkrunarheimilinu Ísafold í
Garðabæ og er starfsfólki þar
sérstaklega þakkað fyrir góða
umönnun og hlýju í hennar
garð.
Blessuð sé minning Hrefnu
systur minnar.
Heimir Hannesson
og börn.
Hrefna
Hannesdóttir
HINSTA KVEÐJA
Gull á ég ekki að gefa þér
og gimsteina ekki neina.
En viltu muna að vináttan er
verðmætust eðalsteina.
(Hjálmar Freysteinsson)
Ég kveð þig, hugann heillar minning
blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir)
Bessuð veri minning þín.
Fyrir hönd golf- og
ferðafélaga,
Guðrún Andrésdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför elsku fjölskyldu okkar,

ÆGIS-IB WESSMAN
flugmanns
ELLENAR DAHL WESSMAN
sjúkraþjálfara
og
JONS EMILS WESSMAN
flugmanns

Fjölskyldan
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR JÓHANN JÓNSSON,
Brúnavegi 13,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
föstudaginn 21. júní. Útförin fór fram í
kyrrþey að ósk hins látna, fimmtudaginn 27. júní.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabbameinsfélagið.
Jón Jóel Einarsson
Sigurbjörn Einarsson
Hans Ágúst Einarsson
Ingólfur Kristinn Einarsson
Helgi Einarsson
Bjarklind Sóley Einarsdóttir
Sævar Bjarki Einarsson
Ingrid Jónsdóttir
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR GEIR ÞORSTEINSSON,
Móaflöt 45,
Garðabæ,
lést fimmtudaginn 27. júní.
Ingveldur Björg Stefánsdóttir
Stefán Árni Einarsson Sigurrós Ragnarsdóttir
Þorsteinn Einarsson Ásta Sigrún Helgadóttir
Guðni Geir Einarsson Andrea Gerður Dofradóttir
Áslaug Einarsdóttir Einar Örn Ólafsson
Ástkær móðir okkar, stjúpmóðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGURVEIG SIGÞÓRSDÓTTIR
Klébergi 12, Þorlákshöfn
andaðist miðvikudaginn 26. júní á
Landspítalanum við Hringbraut.
Útför hennar verður gerð frá Þorlákskirkju í Þorlákshöfn
fimmtudaginn 4. júlí klukkan 14.
Sigrún Guðfinna Þorgilsd. Hallgrímur Erlendsson
Hafdís Þorgilsdóttir Kári Hafsteinsson
Elsa Þorgilsdóttir Sturla Geir Pálsson
Dóra Jóhanna Þorgilsdóttir
Gunnar Sigurvin Þorgilsson María K. Jónasdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær sambýliskona mín, móðir, amma,
systir og mágkona,
INGIBJÖRG JÓNA ÁRNADÓTTIR,
Bæjartúni 6, Kópavogi,
lést á heimili sínu föstudaginn 14. júní.
Útför hefur farið fram í kyrrþey.
Snorri Hlíðberg Kjartansson
Árni Þór Sævarsson
Sara Stardal
Árni Auðunn Árnason Svava Níelsdóttir
Helgi Árnason Ingibjörg Sigvaldadóttir
Anna Þóra Árnadóttir Jón Már Jónsson
Vilhjálmur Árnason