Skessuhorn - 25.11.2015, Blaðsíða 63

MIÐVIKUDAGUR 25. NÓVEMBER 2015 63
Mikið úrval matvöru og handverks
Opnum alla daga klukkan 13 og opið til klukkan 18
Kvöldopnun fimmtudaginn 17. desember og huggulegheit til klukkan 22
Ljómalind sveitamarkaður er starfræktur af fimmtán konum í sjálfboðavinnu og án hagnaðar -
sjónamiða. Markmið okkar er að bjóða gæðavöru sem er í senn árstíðabundin, svæðisbundin
og upprunamerkt. Allar vörur sem við höfum á sveitamarkaðnum eru fram leiddar á Vesturlandi
og fara fyrir óháða mats nefnd sem tryggir gæðin. Ljómalind er opin daglega allt árið um
kring og er staðsett að Brúartorgi 4 í Borgarnesi. Kíktu við hjá okkur í kaffi og huggulegheit í
aðdraganda jóla.
Erum byrjaðar að taka niður
pantanir á gjafakörfum
Hægt að fá pöntunarblað sent í tölvupósti eða koma
við í Ljómalind og skrá pöntun
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
5
„Ég ólst upp í Seljahverfinu í Reykja-
vík en maðurinn minn, hann Ragn-
ar Smári Guðmundsson, er héðan
úr Grundarfirði. Svo ég er eigin-
lega innflutt hér,” segir Guðrún og
hlær. Guðrún Hrönn Hjartardótt-
ir er hárgreiðslukona og förðunar-
fræðingur í Grundarfirði „Ég ætl-
aði alltaf að verða hárgreiðslukona
og ég elska vinnuna mína, þetta er
bara eitt það skemmtilegasta sem ég
geri. Brúðkaupin eru alveg sérstak-
lega skemmtileg. Ég ákvað að fara
í förðunarskólann Mood og klár-
aði nám þar í maí á þessu ári. Núna
get ég tekið að mér að sjá um allt til
að gera brúðina fína á stóra daginn,
það er rosalega skemmtilegt,” segir
Guðrún.
Opnaði Silfur hár
og förðun
Guðrún opnaði nýja hárgreiðslu-
stofu í Grundarfirði nú í sumar
en áður vann hún á hárgreiðslu-
stofunni Tikvu sem lokað var í lok
júlí. „Ég ákvað að slá til og opna
stofu sem fékk nafnið Silfur hár
og förðun. Ég hætti á Tikvu í júní
og svo var opnunarpartýið á Silf-
ur 9. ágúst og það hefur verið al-
veg rosalega mikið að gera síðan
þá,” segir Guðrún. Aðspurð hvort
hún sé bæði að vinna í hárgreiðsl-
unni og förðuninni á nýju stofunni
segir hún að núna sé hún eigin-
lega bara að vinna í hárgreiðslunni.
„Það er náttúrulega að koma að há-
annatíma hjá mér í hárgreiðslunni
núna fyrir jólin. Ég tek samt alveg
að mér förðun ef einhver biður um
það en þá eru það bara tækifæris-
farðanir. Ég stefni samt á það eftir
áramót að hafa snyrtinámskeið fyr-
ir saumaklúbba, aðra hópa eða ein-
staklinga. Það er eitthvað sem gæti
verið mjög skemmtilegt. Ég er svo
mikil félagsvera og þess vegna elska
ég þetta starf. Ég elska að hitta fólk,
allskonar fólk, og spjalla við það og
svo er alltaf svo gaman að kynnast
nýju fólki. Ég hef bara mjög gaman
að fólki,” segir Guðrún og hlær.
Innfluttur
Grundfirðingur
Guðrún flutti í Grundarfjörð um
áramótin 2010-2011 en hún hafði
áður búið þar árið 2006. „Við Ragn-
ar Smári byrjuðum saman þegar við
vorum 18 ára. Hann flutti svo hing-
að ári á undan mér svo við vorum í
fjarsambandi. Ég flutti svo til hans
2006. Við fórum svo aftur suður og
ég kláraði námið og vann í bænum
áður en við ákváðum að koma aft-
ur hingað. Ég sé ekki eftir því, hér
er frábært að vera. Strákarnir okk-
ar hafa það einstaklega gott og hér
höfum við gott stuðningsnet en
tengdaforeldrar mínir eru frábærir
og öll tengdafjölskyldan. Við erum
með tvo stráka, Hauk Smára sem
er sex ára og Gunnar Smára sem er
þriggja. Þá er gott að hafa góða að í
næsta nágrenni,” segir Guðrún.
Meiri tíma með
fjölskyldunni
Umræðan fer að snúast um jól-
in og jólaundirbúninginn en Guð-
rún segist vera alveg sérstakt jóla-
barn sem hlakki alltaf jafn mikið til
jólana. „Það eina sem er erfitt við
að búa svona langt frá höfuðborg-
inni er að ég sakna okkar jólahefða
úr bænum. Á Þorláksmessu vorum
við vön að skreyta jólatréð, borða
svo á horninu og ganga Lauga-
veginn, þá til að skoða mannlífið,
jólaskrautið og upplifa jólastemn-
inguna í bænum. Fyrir utan þennan
hluta þá sakna ég þess ekki mikið að
búa í bænum. Mér finnst ég í raun
verja meiri tíma með fjölskyldunni
eftir að við fluttum. Við erum dug-
leg að fara suður og erum þá heila
helgi og verjum tíma með fólk-
inu okkar. Fjölskyldan kemur svo
oft til okkar og eru hjá okkur heila
helgi og maður nær þá að nýta tím-
ann með fjölskyldunni betur heldur
en maður gerði þegar þau voru öll
svona nálægt.”
Jólaösin hluti af
jólahefðinni
Hjá hárgreiðslufólki er desemb-
ermánuður einn annasamasti tími
ársins en Guðrún segir það ekki
hafa áhrif á jólastemninguna hjá
sér. Hún segist alltaf hafa ver-
ið jólabarn og partur af jólahefð-
inni hennar er að hafa mikið að
gera fyrir jólin. „Þetta er algjör-
lega orðinn partur af jólahefðinni
minni, jólin koma ekki nema ég sé
í þessari ös. Ég tek mér þó alltaf frí
á Þorláksmessu, svona til að klára
það sem þarf heima og til að verja
tíma með strákunum mínum. En
þessi ös fyrir jólin er ekkert nýtt,
amma og mamma ráku jólaföndur-
fyrirtæki þegar ég var yngri. Þær
seldu jólaföndurvörur þar sem fólk
keypti efni hjá þeim til að búa til
jólasveina. Allir í fjölskyldunni, já
og bara allir í nágrenninu, hjálpuð-
ust að við að setja allt í föndurpok-
ana og bara að aðstoða með allt.
Jólaundirbúningurinn okkar byrj-
aði sko í september og svo vorum
við að taka allt niður í janúar, svo
jólin voru ansi löng hjá okkur. Það
er kannski ekkert skrítið að ég sé
svona mikið jólabarn,” segir Guð-
rún og hlær. Jólaföndurfyrirtækinu
var lokað rétt fyrir aldamótin en
Guðrún segist enn sjá jólasveinana
á mörgum heimilum og eru þeir
stærsta jóladjásnið sem hún á sjálf.
„Ég elska jólasveinana frá ömmu
og mömmu en ég skreyti mikið
fyrir jólin. Maðurinn minn segir
reyndar að heimilið breytist í út-
sölumarkað fyrir jólavörur,” segir
Guðrún hlæjandi að lokum.
arg
Guðrún Hrönn Hjartardóttir ætlaði
sér alltaf að verða hárgreiðslukona
Guðrún Hrönn og Ragnar Smári með drengina sína tvo, þá Hauk Smára og Gunnar Smára. Ljósm. tfk.